αποτελείται από τις εταιρείες ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ Α.Ε.- η οποία ελέγχεται σε ποσοστό 65% από την Τράπεζα Πειραιώς και σε ποσοστό 35% από το δημόσιο - και την Goldair Cargo. Η προκαταβολή που θα έπρεπε να καταβάλει ο παραχωρησιούχος ορίστηκε στα 20 εκατ. ευρώ ενώ η συνολική δυνατότητα δόμησης στα 588 στρέμματα ήταν τα 235.330 τ.μ.
Όμως, από την προκήρυξη του διαγωνισμού μέχρι την υπογραφή της Σύμβασης, η Κυβέρνηση αλλάζει τους όρους αφού η προκαταβολή που θα πρέπει να καταβληθεί είναι 10 εκατ. ευρώ. Επίσης, σε Νόμο για τις μεταφορές του κ. Σπίρτζη τον περασμένο Μάρτιο η συνολική δυνατότητα δόμησης, υπερτετραπλασιάσθηκε, και από τα αρχικά 235.330 τ.μ. έφτασε τα 970.000 τ.μ. Όμως οι αλλαγές υπέρ του παραχωρησιούχου δεν σταματούν εδώ, αφού με βάση τη σύμβαση απαλλάσσεται από τα Δημοτικά Τέλη, υφιστάμενα και μελλοντικά, ενώ δίνει τη δυνατότητα κατασκευής και εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για την εξυπηρέτηση των χρηστών αλλά και την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας σε τρίτους.
Όλες οι αλλαγές είναι προς το συμφέρον του παραχωρησιούχου και πραγματοποιήθηκαν μετά την κατάθεση της δεσμευτικής προσφοράς και χωρίς καμία απολύτως αύξηση του τιμήματος. Ορισμένες, μάλιστα, εξ αυτών ζητήθηκαν από τον ίδιο τον παραχωρησιούχο, με επιστολή που απέστειλε στην ΓΑΙΑΟΣΕ και αφού είχε καταθέσει την προσφορά της. Ταυτόχρονα όμως τίθεται ένα σοβαρότατο θέμα αντισυνταγματικότητας του νόμου που θα κυρώσει τη Σύμβαση. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 28.1.3. προβλέπεται πως κατά τη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης (δηλαδή για 60 έτη), δεν θα πρέπει επέλθει καμία απολύτως τροποποίηση της ελληνικής νομοθεσίας, που τυχόν να βλάπτει τον παραχωρησιούχο.
Με άλλα λόγια, το ελληνικό Κράτος δεσμεύεται ότι δεν θα μπορεί να νομοθετήσει π.χ. για το καθεστώς που διέπει την ευρύτερη περιοχή του Θριασίου, και αυτή η πρόβλεψη υπερισχύει του εσωτερικού δικαίου της χώρας. Ενώ οι μεσιτικές τιμές στην περιοχή του Ασπροπύργου κυμαίνονται στα 100 ευρώ το τετραγωνικό για αγορά γης και στα 450 ευρώ για κτίρια, με την εν λόγω σύμβαση παραχώρησης το Δημόσιο θα λάβει ως αντίτιμο μόλις 122 ευρώ το τετραγωνικό και για την έκταση και για τα κτίρια. Δηλαδή, η έκταση έπρεπε να αποτιμηθεί στα τουλάχιστον 145 εκ. ευρώ και η Κυβέρνηση την πουλά για περίπου 67 εκατομμύρια ευρώ.
Η Σύμβαση του 2006 υπήρξε ασυγκρίτως πιο συμφέρουσα για το ελληνικό Δημόσιο σε σχέση με την παρούσα. Ειδικότερα τα έτη παραχώρησης ήταν στη σύμβαση της Ν.Δ. 30 χρόνια, ενώ στην τωρινή 60. Η έκταση παραχώρησης προέβλεπε και τότε 235.000 τ.μ., με την διαφορά όμως ότι τώρα με την αλλαγή του συντελεστή δόμησης και του ποσοστού κάλυψης φτάνει στα 970.000 τ.μ. περίπου. Στη σύμβαση του 2006 δεν υπήρχαν εγγυήσεις υπέρ του παραχωρησιούχου ο οποίος και αναλάμβανε το σύνολο της χρηματοδότησης κι όλους τους κινδύνους. Αντίθετα στην τωρινή σύμβαση το ελληνικό Δημόσιο εγγυάται σε μεγάλο βαθμό τον δανεισμό της παραχωρησιούχου.
