«Το σόου τελείωσε. Τα ερωτήματα, όμως, παραμένουν, μετά την παραδοχή ότι, τελικά, θα αποκτήσουμε (αν ξεπεραστούν οι δυσκολίες) ένα “κολοβό” μετρό, το οποίο θα ξεκινά από τη Νέα Ελβετία και θα φθάνει, μετά βίας, στο Σιντριβάνι:
1. Υπάρχει οδικός χάρτης υλοποίησης του έργου;
2. Κοστολογήθηκε η λύση που προτάθηκε κι αν ναι πώς, αφού δεν υπάρχουν, ακόμη, μελέτες εφαρμογής;
3. Κατά τη διάρκεια εφαρμογής της λύσης που προτάθηκε ποιο θα είναι το τέρμα της διαδρομής του μετρό; Ο σταθμός Αγίας Σοφίας, ή η στάση στο Σιντριβάνι, όπως αρχίζει να διαφαίνεται από την επιφυλακτικότητα του προέδρου της Αττικό Μετρό Α.Ε.;
4. Αν γίνει κάτι τέτοιο εκτρέπεται, ή όχι, η αρχική μελέτη, άρα ξαναγίνεται ορατός ο κίνδυνος απόρριψης του έργου από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
5. Διατέθηκαν χρήματα, ως τώρα, για τις προμελέτες; Αν ναι, ποιοι αμείφθηκαν γι αυτές κι από ποιους πόρους αντλήθηκαν οι αμοιβές;
Από την πρώτη στιγμή είπαμε και επαναλαμβάνουμε: Η Θεσσαλονίκη θέλει και μετρό και αρχαία. Άλλοι είναι αυτοί που, με τις ιδεοληψίες τους, διχάζουν τους Θεσσαλονικείς, σε φίλους και εχθρούς των αρχαιοτήτων. Άλλοι είναι αυτοί που περνούν διασπαστικά επικοινωνιακά μηνύματα, για να καλύψουν την άγνοιά τους και μας βάζουν σε δεύτερες σκέψεις για τα κίνητρά τους. Άλλοι είναι αυτοί που στήνουν φιέστες, για να κτίσουν ένα ανύπαρκτο success story».