Η ΕΣΗΕΜ-Θ έχει καμιά 600αριά μέλη-δημοσιογράφους. Απ΄αυτούς, ζήτημα αν κάνουν δημοσιογραφία 10 νοματαίοι. Οι υπόλοιποι είναι άχρηστοι τραχανάδες, που είναι όλη μέρα στο facebook, το instagram και το tik-tok, προσπαθώντας να.... βρουν ΚΛΕΒΟΝΤΑΣ ένα θέμα, που θα τους χαρίσει λίγα κλικς. Οπως ας πούμε, για το ν.1 ζήτημα του τελευταίου τριμήνου, το Μετρό Θεσσαλονίκης. Οπου, οι δημοσιογράφοι της πλάκας, βλέπουν στο facebook μια πιασάρικη φωτο και βγάζουν το ψωμάκι τους, απλά αναπαράγοντάς την με έναν τίτλο και δυό-τρεις ....σάλτσες . Κανένα ρεπορτάζ, κανένα ψάξιμο σε βάθος, κανένα τηλέφωνο στους αρμόδιους για εξηγήσεις, καμία έρευνα συμβάσεων, υποχρεώσεων των φορέων κ.λπ.. Απλή αντιγραφή μόνο από το facebook, ένας τίτλος και τέλος η δουλειά !
E, τι νόημα έχει η ύπαρξη των δημοσιογράφων, αν απλώς κλέβουν φωτογραφίες και ρεπορτάζ πολιτών από τα κοινωνικά δίκτυα;
Και βλέπεις απλούς πολίτες, να κάνουν ολοκληρωμένο ρεπορτάζ, όπως το παρακάτω που είδαμε στην ομάδα "Θεσσαλονίκη-Τα Καλά, τα Στραβά και τα Ανάποδα".
Η ανάρτηση κάποιου Vasilis Terzis, που δεν ξέρουμε τι δουλειά κάνει, αλλά είναι πλήρης πληροφοριών:
Λοιπόν, παιδιά, αφήνω για λίγο το αγαπημένο μου θέμα -ξέρετε ποιο- για να δούμε μια στιγμή τι ακριβώς γίνεται με τα εισιτήρια για τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ, δηλαδή με το... χάος.
Στη φωτογραφία βλέπετε μια προσωποποιημένη κάρτα για τα λεωφορεία και ένα επαναφορτιζόμενο εισιτήριο (των 10 διαδρομών αυτό), και τα δύο χωρίς (σχεδόν) καμία χρησιμότητα αυτή τη στιγμή...
Την κάρτα την προμηθεύτηκα εδώ και δύο εβδομάδες περίπου, για να μάθω, εκείνες τις μέρες επίσης, ότι δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μηνιαία ή τριμηνιαία ή εξαμηνιαία ούτε για τον τρέχοντα Γενάρη, καθώς ισχύουν και για τον μήνα αυτό οι παλιές χάρτινες μηνιαίες κάρτες... Πάει η κάρτα.
Το εισιτήριο, τώρα, που βλέπετε επίσης στη φωτό, έχει κι αυτό τη δική του πονεμένη ιστορία... Καταρχάς, πρέπει να βρεις τρόπο να το εκδώσεις. Στο εκδοτικό μηχάνημα όπου το προμηθεύτηκα χθες, η ιστορία έχει ως εξής:
Περιμένοντας κάπου το λεωφορείο, βλέπω ένα γκρουπ ανθρώπων να έχει μαζευτεί μπροστά στο εκδοτικό (αυτά τα μεγάλα του ΟΣΕΘ, που υπάρχουν σε διάφορα σημεία) και λέω: «ε, για να 'χει τόσο κόσμο εκεί, κάτι θα γίνεται, ας πάω κι εγώ να δοκιμάσω την τύχη μου». Κοντεύω, λοιπόν, για να διαπιστώσω ότι... ο ένας δεν μπορούσε να πληρώσει με κέρματα, ο άλλος με χαρτονομίσματα, ο τρίτος δεν μπορούσε να αγοράσει βασικό εισιτήριο ούτε πληρώνοντας με κάρτα, ώσπου... προσπάθησα κι εγώ. Επέλεξα ένα εισιτήριο των δέκα διαδρομών και πληρωμή με κάρτα. Και... ω του θαύματος, το μηχάνημα δέχτηκε την πληρωμή και μου έδωσε το εισιτήριο!
Περιχαρής εγώ ανεβαίνω λίγο μετά στο λεωφορείο. Κατευθύνομαι στα σύγχρονα ακυρωτικά μέσα στο λεωφορείο, περνάω το εισιτήριο από δω, το περνάω από κει, το περνάω από πάνω, το περνάω από κάτω... τζίφος. Ακύρωση... μεδέν. Anyway, χτυπάω ένα παλιό χάρτινο εισιτήριο και κάθομαι. Δίπλα μου, ένα ακόμα εκδοτικό μηχάνημα, αυτή τη φορά πάνω στο λεωφορείο, που έγραφε και αυτό... «εκτός λειτουργίας».
Τέλος πάντων, τρώω την κρυάδα, αλλά... σήμερα ξαναβρίσκομαι σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ. Ανεβαίνω, που λέτε, βλέπω να λαμπυρίζει περήφανα το reader πάνω στο ακυρωτικό, περνάω το νέο εισιτήριο και... τσουπ, έγκυρη η επικύρωση!
Κάθισα βέβαια πάλι δίπλα σε ένα εκδοτικό, αναμμένο κανονικότατα, «για αγορά εισιτηρίου πατήστε εδώ», αλλά πάπαλα η αγορά, κανείς δεν μπορούσε να αγοράσει εισιτήριο μέσα στο λεωφορείο.
Για να μην τα πολυλογώ -που τα πολυλόγησα πάλι- στη επιστροφή μπήκα σε ένα ακόμα λεωφορείο, ούτε εκδοτικό υπήρχε ούτε κανένα από τα ακυρωτικά λειτουργούσε...
Όλα αυτά γιατί υποτίθεται ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε και ενιαίο εισιτήριο. Προς το παρόν, πολλοί επιβάτες θέλουν απλώς να πληρώσουν αλλά ο Οργανισμός δεν τους έχει αφήσει σχεδόν καμία δυνατότητα να το πετύχουν...
Αυτά και επανέρχομαι αύριο-μεθαύριο με το αγαπημένο μου θέμα, ξέρετε ποιο!
Αγαπώ σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου