Ουδέν κακόν αμιγές καλού

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Τί είπαν ρε πάλι αυτά τα άτομα τα αρχαία. Δεν έχουν αφήσει τίποτε που να μην το έχουνε εκφράσει. Τα κόκκαλά τους θα πρέπει να...

έχουν θρυμματιστεί από το καθημερινό τρίξιμο ακούγοντας, ότι οι ναυαγοί περισυνελέγονται, η καμπύλη επιπεδοποιείται, τα τουρκικά μαχητικά υπερίπτανται πάνω από τα νησιά μας, από τα οποία οι λαθρομετανάστες θα μεταφερθούν στην ενδοχώρα και όχι στην ηπειρωτική Ελλάδα, ο μέσος όρος έγινε μέση στάθμη, οι μονάδες και οι καταυλισμοί έγιναν δομές,  και άλλα ωραία.     

Τους ξαναμελέτησα  προχθές τους αρχαίους, όταν για πρώτη φορά οδήγησα 5 χιλιόμετρα μετά από τη δίμηνη καραντίνα. Στον μήκους 150 μέτρων δρόμο που οδηγεί στην είσοδο του χώρου στάθμευσης δεν υπήρχε ούτε μία από τις 10 λακούβες που μετρούσα καθημερινώς επί χρόνια. Τα συνεργεία του Δήμου είχαν κάνει καλή δουλειά. Αχ να δούλευαν έτσι και τις άλλες ημέρες. Άρα: ο κακός κορωναϊός έκλεισε τις λακούβες, όπερ σημαίνει ότι δεν μπορεί να μην υπάρχει και κάτι καλό που να συνοδεύει το κακό.       

Βγαίνοντας από τον χώρο στάθμευσης κύτταξα ψηλά στον ουρανό. Πεντακάθαρος. Ούτε μυρωδιά καυσαερίου στην ατμόσφαιρα. Διάβασα ότι για πρώτη φορά ήταν ορατή η κορυφή των Ιμαλαΐων. Και μετά πήγα να αγοράσω τσιγάρα. Έδωσα το χαρτονόμισμα και περιμένοντας τα ρέστα σκέφτηκα, ότι σε λίγο δεν θα υπάρχει φυσικό χρήμα, διότι οι επικυρίαρχοι θα μου επιβάλουν το πλαστικό χρήμα, όπως λέει και ο κ. Φράγκας.  Και δος του κλάμα οι δημοκράτορες.

Ξέρεις τί είναι επιβληθεί το πλαστικό χρήμα και να καταργηθεί η φοροδιαφυγή, η δωροδοκία, το φακελάκι; 

Ξέρεις τί είναι να μην έχω την πολυτέλεια να κατηγορεί η αντιπολίτευση την κυβέρνηση ότι εξυπηρετεί συμφέροντα, χωρίς να τα κατονομάζει; 

Ξέρεις τί είναι να μην μπορώ κάθε 4 χρόνια να ψηφίζω τον ολιγότερο κακό και να μην μπορώ να διαβάζω καθημερινώς πολλές φυλλάδες περιοριζόμενος σε μία;

Ξέρεις τί είναι να μην εννοεί να ανακοπεί η θέσπιση φωτογραφικών διατάξεων για το βόλεμα των ημετέρων και την αφαίμαξη του Πρυτανείου που θα είναι και παχυλότερο ελλείψει φοροδιαφυγής;

  http://www.press-gr.com/2020/05/blog-post_751.html

Ξέρεις τί είναι να μην έχεις Εξεταστικές για Παπαγγελόπουλους και να μη διαψεύδει ο ένας ανώτατος δικαστικός λειτουργός τον άλλον; Που υπηρετούσε τη Δικαιοσύνη ευόρκως [λέμε και καμιά μ…];   

Ακολούθως άκουσα, είδα και διάβασα, όπως π.χ. εδώ

http://resaltomag.blogspot.com/2020/05/blog-post_4.html

ότι ο κορωναϊός είναι μία απάτη. Και όλοι οι λοιμωξιολόγοι είναι τενεκέδες ξεγάνωτοι. Ο κορωναϊός είναι το μέσον, για να επιβληθεί δικτατορία, να μου βάλουν ένα τσιπάκι και να ξέρουν ανά πάσα στιγμή τί κάνω. Λες και τώρα δεν ξέρουν. Να εκλέγω τον αρεστό στα αφεντικά  πιο πειθήνιο λακέ, λες και τώρα δεν τον εκλέγω.

Και στη συνέχεια ο  κ. Γεώργιος  Φράγκας  με ενημέρωσε για όσα  γράφει σε έκθεσή του αρμόδιος συνταγματάρχης του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας. Ο ιός, λέει, είναι  το όπλο, με το οποίο οι ΗΠΑ θέλουν να επιβληθούν οικονομικώς στην Ευρώπη και στην Κίνα. Δηλαδή ο ιός υπάρχει, αλλά δεν είναι τυχαίος. Κι’ αν αυτό το έγγραφο εξυπηρετεί μία πολιτική και όχι την επιστήμη;  

Από την άλλη πληροφορήθηκα ότι κακώς τα θύματα άλλων ασθενειών προσμετρούνται στα θύματα του κορωναϊού, επειδή έτυχε να νοσηλευθούν λόγω κορωναϊού. Άρα, δεν δικαιολογείται η αδυναμία των συστημάτων υγείας όλων των χωρών να αντιμετωπίσουν τον αιφνίδιο θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων; Δεν δικαιολογείται η έλλειψη φερέτρων και  τάφων; Νοσηλευόμενος για κορωναϊό απεβίωσε λόγω εγκεφαλικού ή  εμφράγματος. Άρα, δεν είναι θύμα τού ιού. Υπέθεσα στη συνέχεια το εξής: το νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ» είναι τίγκα από κρούσματα κορωναϊού. Ξάφνου ένα Boeing 747 πέφτει πάνω του και το διαλύει. Σε τί οφείλεται ο θάνατος όλων των ασθενών;

Με αυτόν τον προβληματισμό πήγα να πάρω καφέ από ταχυκαφενείο. Ο παρασκευαστής με μάσκα και γάντια. Το ίδιο και ο ταμίας.  Δίνω το χαρτονόμισμα στον ταμία, ο οποίος το παίρνει με τα γάντια, το τοποθετεί στο συρτάρι και μου δίνει την απόδειξη και τα ρέστα. Τα ρέστα που κάποιος άλλος προφανώς είχε δώσει. Μετ’ ολίγον σκέφτηκα να αγοράσω και ένα μπουκαλάκι νερό. Ο ταμίας  πιάνει το μπουκαλάκι με τα γάντια, με τα οποία είχε πιάσει τα χρήματα, με τα ίδια γάντια παίρνει το μεταλλικό νόμισμα και μου δίνει ρέστα 50Λ. Τήρηση των κανόνων Τσιόδρα-Χαρδαλιά απόλυτη.

Βγαίνοντας από το ταχυκαφενείο βλέπω ένα μπάρμπα να σέρνει  ένα καροτσάκι λαϊκής. Κοντοστέκεται, εκτοξεύει θορυβωδώς δύο πρασινοκίτρινες πηχτές ροχάλες στο οδόστρωμα και συνεχίζει καθώς οι ρόδες του καροτσιού σκίζουν τις ροχάλες.

Αμέσως μετά άκουσα το χαρμόσυνο νέο: μετά από 200 χρόνια το εφ’ άρπαξ θα καταβάλλεται πλέον μαζί με την απονομή  της σύνταξης.   

Εγώ τα διέγραψα όλα και συνέχισα να φέρνω στο νου μου τον ορφανό από λακούβες δρόμο. Προσγειώθηκα με το Carpe diem που είπε ο καημένος  ο Οράτιος. Και μετά με απογείωσε ο Ελύτης.

Σώτος