''Άϊντε δε μου λέτε που είναι αυτός ο ντόκτορ
που γιατρεύει τις(πληγές) ψυχές, αμάν ντόκτορ.....''
Γράφει ο Μήτσος ο Τούφας
Έμαθα περί τα κακά μαντάτα. Ήμονα εχτός περί εποχιακό μεροκάματο.
Πάει κοντά μήνας.
Είπα να γράψω κάτι σαν αποχαιρετιστήριο.
΄Υστερα σκεύηκα πως δεν έχω να προσθέσω τίποτις το σεμαντικό.
Τα είπασιν όμορφα κι ωραία όσοι εξαίρετοι τον έζησαν.
Δε θα πω αν ήτανε καλός, χρυσός, άγιος και τα λοιπά κενότυπα που λένε σ αυτές τις περιπτώσεις οι γνωστικοί παντός τύπου.
Μόνο ότι ήτανε απέ τους αθρώπους που σου ανοίγουν ένα παραθυράκι ν ανασάνει η ψυχή σου.
Πράμα σπάνιο.
Έχω τα βιβλία που μου χάρισε .
Το συγκλονιστικό ''Γιατι δεν αυτοκτόνησες;'' και μια πρωτοποριακή για τότες, μελέτη περί τα ναρκωτικά .
Χαθήκαμε τελευταία ένεκα της κακής μου συνήθειας να εξαφανίζομαι από παντού για κάποιο διάστημα.
Τίποτες άλλο.
Τα συλλυπητήρια στους δικούς του.
Καλά να είσαι κει που είσαι γιατρέ μου.
Ο φίλος σου
Μήτσος Τούφας
ΥΓ ''Άϊντε δε μου λέτε που είναι αυτός ο ντόκτορ.....''
