ανώτερου αξιωματούχου της UNICEF και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας στο Νεπάλ.
Οι Αρχές της χώρας συνέλαβαν τον 60χρονο Πίτερ Ντάλγκλις, ύστερα από εισβολή που πραγματοποίησαν στις αρχές του μήνα, στην κατοικία του στο Κατμαντού, όπου τον βρήκαν με δύο αγόρια, ηλικίας 12 και 14 ετών.
Ο Ντάλγκλις είχε αναλάβει στη διάρκεια της καριέρας του σημαντικές θέσεις σε διάφορες οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών, με τελευταίο τον διορισμό του ως "αντιπρόσωπος του ΟΗΕ" στην Καμπούλ, το 2015. Σύμφωνα με τις Αρχές, ο πρώην δικηγόρος κατηγορείται ότι κακοποιούσε παιδιά στο Νεπάλ εδώ και 15 χρόνια, γεγονός που αποδεικνύεται από επαρκές "ιατρικό και επιστημονικό υλικό" το οποίο θα κατατεθεί στην Εισαγγελία την προσεχή Τετάρτη.
Η δράση του ήρθε στο φως πρόσφατα, μετά τις κατηγορίες που εξαπέλυσε σε βάρος του ένας 20χρονος, βοηθώντας την αστυνομία να ξεσκεπάσει τις αποτρόπαιες πράξεις του.
Οι Αρχές στο Νεπάλ αποκάλυψαν ότι παρακολουθούσαν τον 60χρονο εδώ και τρεις μήνες, ύστερα από πληροφορίες που συγκέντρωσαν από εργαζόμενους σε άλλη φιλανθρωπική οργάνωση.
"Από τις προκαταρκτικές έρευνες προέκυψε ότι στόχευε παιδιά φτωχής προέλευσης και τα κακοποιούσε σεξουαλικά", ανακοίνωσε ο Πουσκάρ Καρκί, διευθυντής της κεντρικής υπηρεσίας ερευνών του Νεπάλ, ο οποίος πρόσθεσε πως στη συνέχεια τα παρέσυρε μακριά από τους γονείς τους, δελεάζοντας τα με ταξίδια στο εξωτερικό, υποσχέσεις επαγγελματικής αποκατάστασης και σπουδών.
Πηγή πληροφοριών: Espresso
Πηγή ΦΩΤΟ: Daily Mail
και το κερασάκι στην τούρτα:
Στο βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου για τη νεοελληνική γλώσσα, υπάρχει κείμενο του Dalglish. Διαβάζουμε στη σελίδα 106: «Παρόλο που ποτέ δε θα γίνω πλούσιος σχεδιάζοντας προγράμματα για τα άστεγα παιδιά, είχα την καλή τύχη να συνεργάζομαι με ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίοι επέλεξαν να συμβάλουν σε κάτι θετικό παρά να αποκτήσουν πολλά χρήματα. Οι περισσότεροι έχουν πάθος για τη δουλειά τους και θεωρούν τυχερό τον εαυτό τους που πληρώνονται για να κάνουν κάτι το οποίο πιστεύουν. Και είναι επίσης από τους πιο ικανούς ανθρώπους στον πλανήτη. Πώς καταλήγουν οι άνθρωποι να εργάζονται σε μακρινές χώρες με οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων ή προστασίας του περιβάλλοντος; Οι περισσότεροι ακτιβιστές λένε την ίδια ιστορία. Σε κάποια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους συνειδητοποίησαν ότι ανοιγόταν ένας άλλος δρόμος μπροστά τους. Εγώ βίωσα μια τέτοια στιγμή το 1984, σ’ ένα σταθμό επείγουσας βοήθειας στην έρημο Ογκαντέν της Αιθιοπίας, περιτριγυρισμένος από παιδιά κάτισχνα, αλλά με απίστευτη δύναμη. Ορκίστηκα να μην τα ξεχάσω. Ποτέ όμως δε συνάντησα κάποιον που να βίωσε τέτοιου είδους φώτιση ξαπλωμένος δίπλα σε μια πισίνα ή στα κλιματισμένα γραφεία ενός ουρανοξύστη».
Απ' όλο τον πλανήτη, απ' όλους τους συντάκτες, ποιητές, δημοσιογράφους, σεναριογράφους και συγγραφείς διάλεξαν αυτόν;;; Για άλλη μία φορά το υπουργείο Παιδείας, ψώνισε, ως συνήθως «από σβέρκο»..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου