Ενώ βρισκόμαστε στη τελευταία φάση της διαπραγμάτευσης και λίγο πριν την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, κύκλοι των θεσμών επανέρχονται με νέες παράλογες αξιώσεις και....
ανακινούν πάλι το θέμα της απελευθέρωσης της λειτουργίας των καταστημάτων την ημέρα της Κυριακής θέτοντάς το ως προαπαιτούμενο για να κλείσει η συμφωνία.
Η ΓΣΕΒΕΕ έχει την υποχρέωση για ακόμη μια φορά να ενημερώσει τους πολίτες της χώρας, τα κόμματα, τις επιχειρήσεις, τους παραγωγικούς φορείς, τα μέσα ενημέρωσης, τους υπόλοιπους κοινωνικούς εταίρους και να προειδοποιήσει τους θεσμούς για τις αρνητικές επιδράσεις που θα έχει μια τέτοια ρύθμιση στην αγορά και τις εγχώριες επιχειρήσεις, ενώ παράλληλα επισημαίνει τη θεσμική παρέκκλιση που θα σημειωθεί αν επικρατήσει αυτή η πρόταση.
Τη στιγμή που είναι νωπή ακόμη η απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ (100/2017)για την αντισυνταγματικότητα της ΥΑ του Υφ. Ανάπτυξης Γερ. Γιακουμάτου (Κ1/1119/7-7-2014) για την πιλοτική απελευθέρωση λειτουργίας καταστημάτων τις 52 Κυριακές σε συγκεκριμένες τουριστικές περιοχές, είναι πρόκληση να επανέρχεται εκβιαστικά από την πίσω πόρτα μια ρύθμιση που αποδεδειγμένα είναι κενή περιεχομένου και οδηγεί σε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού.
Εξάλλου, δεν υφίσταται καμιά διεθνώς εμπεριστατωμένη μελέτη ή έρευνα που να τεκμηριώνει την αναγκαιότητα μιας τέτοιας ρύθμισης, καθώς επίσης δεν υπάρχουν ευρήματα για θετικές επιπτώσεις στην οικονομία ούτε σχετικά με το επίπεδο τιμών, ούτε με το επίπεδο απασχόλησης, πολύ περισσότερο ούτε με τον κύκλο εργασιών και τον αριθμό των επιχειρήσεων. Αποτελεί αναμφίβολα παγκόσμια πατέντα η ιδέα που διακινείται, ότι με δεδομένο το χαμηλότερο εισόδημα των πολιτών- άλλωστε ήδη έχουν συμφωνήσει σε μείωση του αφορολόγητου ορίου για τα επόμενα έτη- θα υπάρξει αύξηση κατανάλωσης και εξ αυτού αύξηση θέσεων εργασίας.
Ακόμη και στην περίφημη 2η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τον Ανταγωνισμό, στην κατάρτιση της οποίας ουδέποτε κληθήκαμε να καταθέσουμε τις προτάσεις μας, δεν υπάρχει ξεκάθαρη διατύπωση για τα πιθανά οφέλη της απελευθέρωσης της λειτουργίας των καταστημάτων. Αντίθετα, υπάρχει πλήθος μελετών που επισημαίνει τους κινδύνους για την ομαλή οικονομική και κοινωνική ζωή, αλλά και την επίδραση που θα έχει ένα τέτοιο μέτρο στον οικογενειακό προγραμματισμό και τη διαχείριση ελεύθερου χρόνου.
Το ζήτημα της απελευθέρωσης της λειτουργίας των καταστημάτων δεν έχει μόνο συμβολικές και αξιακές προεκτάσεις, αλλά επηρεάζει ευρύτερα το οικονομικό περιβάλλον και το οικοσύστημα της αγοράς. Επηρεάζει την αγορά που σχετίζεται με τη ψυχαγωγία, τον εσωτερικό τουρισμό, τις κοινωνικές εκδηλώσεις, επηρεάζει την ποιότητα των αγαθών που θα διατίθενται στα καταστήματα ταχείας κατανάλωσης. Σε εμπειρικό επίπεδο, τα οικονομικά αποτελέσματα στην αγορά από τη λειτουργία των 8 Κυριακών το έτος καταδεικνύουν σημαντική κάμψη του κύκλου εργασιών τα χρόνια εφαρμογής του μέτρου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που να ισχύει η καθολική λειτουργία όλων των καταστημάτων όλες τις ημέρες της εβδομάδας (από Μαδρίτη, Λισσαβώνα, Παρίσι μέχρι Άμστερνταμ, Βρυξέλλες, Λουξεμβούργο, Βιέννη).
Πλέον είναι προφανές ότι η στοχοθεσία εκείνων που εισηγούνται ένα τέτοιο μέτρο είναι να μειωθεί περαιτέρω ο αριθμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, εις όφελος των ολιγοπωλιακών πολυεθνικών ομίλων. Εκείνων των ομίλων, οι οποίοι μάλιστα προκλητικά απαιτούν ευνοϊκότερη μεταχείριση και στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης των δανείων, με εξαίρεση των μικρών επιχειρήσεων από την υπαγωγή τους στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμιση χρέους.
Καλούμε την κυβέρνηση να δώσει αυτή τη μάχη χωρίς αστερίσκους και να ην κρυφτεί πίσω από άλλες ενδόμυχες διαπραγματευτικές προθέσεις. Η διαπραγμάτευση για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι αδειανό πουκάμισο, αλλά όρος επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τους, είναι όρος για την ανάκαμψη της οικονομίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Η ΓΣΕΒΕΕ, αντιλαμβανόμενη τη σοβαρότητα και το επείγον του θέματος συγκαλεί αύριο Πέμπτη έκτακτο Προεδρείο προκειμένου να λάβει αποφάσεις και να συντονίσει τις ενέργειές της. Καλούμε τις αντίστοιχες τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας με να πράξουν ανάλογα, με αίσθημα ευθύνης και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον της χώρας και της ελληνικής οικονομίας.
*ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣτΕ (100/2017)
«Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κλπ) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και του από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας.
Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος).
Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του, θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21).»
ανακινούν πάλι το θέμα της απελευθέρωσης της λειτουργίας των καταστημάτων την ημέρα της Κυριακής θέτοντάς το ως προαπαιτούμενο για να κλείσει η συμφωνία.
Η ΓΣΕΒΕΕ έχει την υποχρέωση για ακόμη μια φορά να ενημερώσει τους πολίτες της χώρας, τα κόμματα, τις επιχειρήσεις, τους παραγωγικούς φορείς, τα μέσα ενημέρωσης, τους υπόλοιπους κοινωνικούς εταίρους και να προειδοποιήσει τους θεσμούς για τις αρνητικές επιδράσεις που θα έχει μια τέτοια ρύθμιση στην αγορά και τις εγχώριες επιχειρήσεις, ενώ παράλληλα επισημαίνει τη θεσμική παρέκκλιση που θα σημειωθεί αν επικρατήσει αυτή η πρόταση.
Τη στιγμή που είναι νωπή ακόμη η απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ (100/2017)για την αντισυνταγματικότητα της ΥΑ του Υφ. Ανάπτυξης Γερ. Γιακουμάτου (Κ1/1119/7-7-2014) για την πιλοτική απελευθέρωση λειτουργίας καταστημάτων τις 52 Κυριακές σε συγκεκριμένες τουριστικές περιοχές, είναι πρόκληση να επανέρχεται εκβιαστικά από την πίσω πόρτα μια ρύθμιση που αποδεδειγμένα είναι κενή περιεχομένου και οδηγεί σε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού.
Εξάλλου, δεν υφίσταται καμιά διεθνώς εμπεριστατωμένη μελέτη ή έρευνα που να τεκμηριώνει την αναγκαιότητα μιας τέτοιας ρύθμισης, καθώς επίσης δεν υπάρχουν ευρήματα για θετικές επιπτώσεις στην οικονομία ούτε σχετικά με το επίπεδο τιμών, ούτε με το επίπεδο απασχόλησης, πολύ περισσότερο ούτε με τον κύκλο εργασιών και τον αριθμό των επιχειρήσεων. Αποτελεί αναμφίβολα παγκόσμια πατέντα η ιδέα που διακινείται, ότι με δεδομένο το χαμηλότερο εισόδημα των πολιτών- άλλωστε ήδη έχουν συμφωνήσει σε μείωση του αφορολόγητου ορίου για τα επόμενα έτη- θα υπάρξει αύξηση κατανάλωσης και εξ αυτού αύξηση θέσεων εργασίας.
Ακόμη και στην περίφημη 2η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τον Ανταγωνισμό, στην κατάρτιση της οποίας ουδέποτε κληθήκαμε να καταθέσουμε τις προτάσεις μας, δεν υπάρχει ξεκάθαρη διατύπωση για τα πιθανά οφέλη της απελευθέρωσης της λειτουργίας των καταστημάτων. Αντίθετα, υπάρχει πλήθος μελετών που επισημαίνει τους κινδύνους για την ομαλή οικονομική και κοινωνική ζωή, αλλά και την επίδραση που θα έχει ένα τέτοιο μέτρο στον οικογενειακό προγραμματισμό και τη διαχείριση ελεύθερου χρόνου.
Το ζήτημα της απελευθέρωσης της λειτουργίας των καταστημάτων δεν έχει μόνο συμβολικές και αξιακές προεκτάσεις, αλλά επηρεάζει ευρύτερα το οικονομικό περιβάλλον και το οικοσύστημα της αγοράς. Επηρεάζει την αγορά που σχετίζεται με τη ψυχαγωγία, τον εσωτερικό τουρισμό, τις κοινωνικές εκδηλώσεις, επηρεάζει την ποιότητα των αγαθών που θα διατίθενται στα καταστήματα ταχείας κατανάλωσης. Σε εμπειρικό επίπεδο, τα οικονομικά αποτελέσματα στην αγορά από τη λειτουργία των 8 Κυριακών το έτος καταδεικνύουν σημαντική κάμψη του κύκλου εργασιών τα χρόνια εφαρμογής του μέτρου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που να ισχύει η καθολική λειτουργία όλων των καταστημάτων όλες τις ημέρες της εβδομάδας (από Μαδρίτη, Λισσαβώνα, Παρίσι μέχρι Άμστερνταμ, Βρυξέλλες, Λουξεμβούργο, Βιέννη).
Πλέον είναι προφανές ότι η στοχοθεσία εκείνων που εισηγούνται ένα τέτοιο μέτρο είναι να μειωθεί περαιτέρω ο αριθμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, εις όφελος των ολιγοπωλιακών πολυεθνικών ομίλων. Εκείνων των ομίλων, οι οποίοι μάλιστα προκλητικά απαιτούν ευνοϊκότερη μεταχείριση και στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης των δανείων, με εξαίρεση των μικρών επιχειρήσεων από την υπαγωγή τους στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμιση χρέους.
Καλούμε την κυβέρνηση να δώσει αυτή τη μάχη χωρίς αστερίσκους και να ην κρυφτεί πίσω από άλλες ενδόμυχες διαπραγματευτικές προθέσεις. Η διαπραγμάτευση για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι αδειανό πουκάμισο, αλλά όρος επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τους, είναι όρος για την ανάκαμψη της οικονομίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Η ΓΣΕΒΕΕ, αντιλαμβανόμενη τη σοβαρότητα και το επείγον του θέματος συγκαλεί αύριο Πέμπτη έκτακτο Προεδρείο προκειμένου να λάβει αποφάσεις και να συντονίσει τις ενέργειές της. Καλούμε τις αντίστοιχες τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας με να πράξουν ανάλογα, με αίσθημα ευθύνης και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον της χώρας και της ελληνικής οικονομίας.
*ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣτΕ (100/2017)
«Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κλπ) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και του από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας.
Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος).
Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του, θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21).»
Εσείς τι λέτε; Να είναι ανοιχτά τα μαγαζιά τις Κυριακές;