Τελικά, εκεί κρύβεται η αλήθεια για την επιμονή στην παραμονή στο ευρώ. Στην καρέκλα. Για την οποία δεν διστάζουμε να κάνουμε το μαύρο άσπρο και να αλλάζουμε θέσεις ανάλογα με τα στενά ατομικά συμφέροντά μας που συμπίπτουν με των δανειστών, οι οποίοι εξυπηρετούν τα στενά ατομικά συμφέροντά μας.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Πίστη στο ευρώ διεκήρυξε για πολλοστή φορά ο ΠτΔ με το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του. Άλλη μία δήλωση υποταγής στους δανειστές σε συνέχεια της περιβόητης πια επιστολής Τσακαλώτου που ζήτησε συγγνώμη, επειδή η κυβέρνηση μοίρασε αντίδωρο στους χαμηλοσυνταξιούχους χωρίς να ρωτήσει τους δανειστές. Αυτούς που μας δίνουν λεφτά, για να μπορούμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, ώστε να μην καταρρεύσει το κράτος [;].
Εγώ διερωτήθηκα για πολλοστή φορά γιατί δεν έχουμε επιστρέψει ακόμη στη δραχμή. Αφού το βλέπουμε πως το ευρώ μάς ταλαιπωρεί. Άλλοι, βέβαια, ισχυρίζονται πως η κακοδαιμονία μας δεν είναι το ευρώ, αλλά η νοοτροπία μας και το αισχρό πελατειακό κράτος. Λες και η νοοτροπία μας άλλαξε μόλις υιοθετήσαμε το ευρώ και το πελατειακό κράτος στήθηκε πάνω στο ευρώ, ώστε να μην είναι το ευρώ που φταίει.
Οι πιο σφοδροί αντίπαλοι της επιστροφής στη δραχμή έχουν πρόχειρο και διαρκώς αναμασώμενο το επιχείρημα: «με τη δραχμή θα είναι άδεια τα ράφια στα supermarkets, δεν θα υπάρχουν φάρμακα στα φαρμακεία και δεν θα έχουμε καύσιμα για τις μετακινήσεις μας, για τον στρατό, την αστυνομία κ.λπ.». Δηλαδή, χωρίς ευρώ έρχεται η συντέλεια του κόσμου. Διότι με μία δραχμή υποτιμημένη, δεν θα μπορούμε να εισαγάγουμε τίποτε, αφού πλέον δεν παράγουμε τίποτε. Ενώ, λέω εγώ, με το υπερτιμημένο ευρώ, η αφθονία είναι πανταχού παρούσα.
Μ’ αυτές τις σκέψεις άμα τω ακούσματι του «μενουμεευρώ» μηνύματος του ΠτΔ θυμήθηκα ένα άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου από τον Νοέμβριο του 2016 που κατέληγε ως εξής:
«‘Οταν συζητάει λοιπόν κάποιος τις όντως πολύ μεγάλες δυσκολίες και κινδύνους ρήξης με τους Δανειστές, πρέπει, αν θέλει να είναι στοιχειωδώς σοβαρός, να βάζει στη ζυγαριά την εναλλακτική, την απώλεια δηλαδή των βασικών όρων αξιοπρεπούς επιβίωσης του ελληνισμού (στοιχειωδώς κυρίαρχο, δημοκρατικό κράτος)».
Και μετά διάβασα άρθρο του Κώστα Βεργόπουλου που αναρωτιέται γιατί οι άλλες χώρες του ευρώ που τέθηκαν υπό την επιτήρηση των δανειστών βρίσκονται ήδη σε τροχιά ανάπτυξης, ενώ το δικό μας ΑΕΠ συρρικνώνεται διαρκώς και το δημόσιο χρέος διογκώνεται.
http://mignatiou.com/2017/01/i-chameni-eptaetia-giati-mono-i-ellada-parameni-kato-apo-ton-zigo-ton-mnimonion/
Ο κίνδυνος, λοιπόν, είναι τεράστιος: να μην έχουμε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα, αν σηκώσουμε κεφάλι στους δανειστές. Για κούρεμα χρέους ούτε λόγος. Όταν έγινε, όμως, το PSI, οι δανειστές δεν αντέδρασαν, αφού κουρευόταν ο εθνικός πλούτος και όχι τα δάνειά τους. Ούτε όταν έγινε η ανακεφαλαιοποίηση-ντροπή τον Νοέμβριο του 2015 αντέδρασαν οι δανειστές, αφού έβαλαν στο χέρι τις τράπεζές μας. Αλήθεια, αν τα σπάσουμε με τους δανειστές και γυρίσουμε στη δραχμούλα, θα πεινάσουμε; Θα σκοτωθούμε μεταξύ μας για ένα κομμάτι ψωμί; Δεν το αποκλείω, αν αναλογισθώ ότι τις πρώτες ώρες της Πρωτοχρονιάς στην οδό Πειραιώς εκινούντο τα αυτοκίνητα σημειωτόν, επειδή ο λαός συνέρρεε στα πολιτιστικά κέντρα [Ευάγγελος Γιαννόπουλος έφα] για να χορτάσει Σάκη, Ρέμο, Λαυρέντη, Μαζωνάκη, Ντολάρα και τ’ άλλα τα παιδιά. Τις ίδιες ώρες που οι φιλάνθρωποι αριστεροί my ass κυβερνήτες και οι φιλεύσπλαχνοι προοδευτικοί my ass δήμαρχοι διέθεταν τους σταθμούς του metro, για να κοιμηθούν οι άστεγοι και να μην ξεπαγιάσουν από το πολικό ψύχος που έπληξε και την Αθήνα.
Θα πεινάσουμε όλοι λοιπόν, αν γυρίσουμε στη δραχμή. Και θα σφαζόμαστε με τον γείτονα, προκειμένου να φάμε εμείς μια μπουκιά ψωμί και όχι εκείνος. Μιλάμε για κανιβαλισμό, για χάος.
Στην Ιταλία, όμως, κύριε; Η Ιταλία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Όπως και εμείς. Ετοιμάζονται για κούρεμα καταθέσεων, προκειμένου να στηριχθεί η αρχαιότερη τράπεζα της χώρας. Μιας χώρας, όπου η συζήτηση για επιστροφή στη λιρέτα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Γιατί δεν επιστρέφει η Ιταλία στη λιρέτα; Τί φοβούνται, άραγε, οι Ιταλοί; ΄Οτι θα μείνουν χωρίς τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα; Σε μια χώρα που παράγει τα πάντα από καρφίτσες μέχρι αεροπλάνα;
Άρα; Άρα, κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει. Κάτι που κρύβεται επιμελώς πίσω από συμπεριφορές ως η ακόλουθη:
13.12.2012
ΑΝΕΛ Περάματος : “…Αυτούς που φεύγουν,αυτούς που μένουν…”
Ἀναρτήθηκε στὶς 13 Δεκεμβρίου 2012 ἀπὸ τὸν/τὴν netakias.com
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΣ:
Α) αυτούς που φεύγουν ,
Β) αυτούς που μένουν,
Γ) τον πρόεδρο Πάνο Καμμένο,
Δ) αυτούς που αγωνίστηκαν,
Ε) αυτούς που απογοητεύτηκαν,
Στ) όποιον καταλαβαίνει…
Δεν θα σας μιλήσουμε για τα νέα μέτρα, για την Τρόικα, για τα χρέη και την πιθανή επερχόμενη πτώχευση, ούτε για την οικονομία.
Δεν θα μιλήσουμε για προδότες και αποστάτες.
Το σύστημα πάντα έχει έτοιμους εκβιάσιμους ανθρώπους οι οποίοι είναι διαθέσιμοι να κάνουν τα πάντα με το ανάλογο τίμημα ή την ανάλογη θέση. Για κάθε έναν Λεωνίδα που γέννησε αυτός ο τόπος το σύστημα δημιουργούσε διάφορους Εφιάλτες οι οποίοι είχαν πάντα καθορισμένη αποστολή…
Αυτό που μας ενδιαφέρει άμεσα έιναι να αποκρυπτογραφήσουμε τους λόγους για τους οποίους το σύστημα χτυπά το κίνημα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και τον πρόεδρο του Πάνο Καμμένο.
Για να γίνει αντιληπτό αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσουμε τις θέσεις και τα λόγια των ατόμων του κινήματος.
Ποιο πολιτικό κίνημα μιλούσε ανοιχτά για «δοσίλογους» και «προδότες»;
Ποιος πολιτικός αρχηγός (ο μόνος) έκανε λόγο για παραιτήσεις βουλευτών;
Για υπεράσπιση του άρθρου 120;
Για Συντακτική αναθεώρηση;
Αυτά συν οι θέσεις που προέκυψαν από την ιδρυτική διακήρυξη των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, σαφώς και αποτελούν θανάσιμη απειλή για το σύστημα και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων . Οι θέσεις αυτές δημιουργούν θανάσιμες ρωγμές στο οικοδόμημά τους….
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πόσο αναγκαία είναι η καταστροφή του κινήματος που τους απειλεί και το προμοτάρισμα βέβαια άλλων σχηματισμών που το ευνοούν! (ο νοών νοείτω!….)
Αυτά που έχουν πραγματικά συμβεί είναι τρομακτικά σημαντικά, πέρα και πάνω από όλα, που χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης ως πρώτη προτεραιότητα και ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα.
Είναι όμως τόσο μεγάλα τα συμφέροντα που διακυβεύονται που θέλουν να εκμηδενίσουν κάθε πιθανότητα κάποιος σχηματισμός να «χαλάσει» τη συνταγή. Τώρα θεωρούμε ότι βγαίνει κάποιο νόημα….
Η μεγάλη πλειοψηφία δεν έχει μάλλον νιώσει το μέγεθος του τι διαδραματίζεται ακριβώς:
Εκχωρήθηκε πραξικοπηματικά η εθνική κυριαρχία της χώρας μας, καταστρατηγήθηκε το Σύνταγμα της Ελλάδος. Ενημερωθείτε!.
Είμαστε κυριολεκτικά υπό κατοχή και οι περισσότεροι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.
Όποιος μιλάει ανοιχτά γι’ αυτό, θεωρείται το λιγότερο γραφικός, τρομολάγνος και ως τέτοιος καπελώνεται.
Εξάλλου η στρογγύλεψη της ωμής πραγματικότητας είναι άκρως βολική για όλους, δυνάστες και υπόδουλους, διότι δεν φέρνει κανέναν μας προ των ευθυνών του.
Βλέπετε με τους αιώνες οι πόλεμοι μετεξελίχθηκαν τόσο έξυπνα πια σε πακέτα προσφορών, ώστε να «ταιριάζουν» στα γούστα και τις συνήθειες των προς υποδούλωση λαών.
Οι εθνικές κυριαρχίες και οι ανεξαρτησίες δεν αφαιρούνται με ερωτήσεις και τελεσίγραφα, για να απαντήσεις ναι ή όχι, μπαίνουν ως όροι σε δανειακές συμβάσεις και υπογράφονται αντισυνταγματικά από ευκαιριακούς προδότες “πολιτικούς” χωρίς να ερωτηθείς εσύ ο άμεσα ενδιαφερόμενος. Οι αναίμακτοι πόλεμοι κοστίζουν λίγο και συμφέρουν.
Τους πάντες.
Το έχετε καταλάβει;
Γράφεται η σύγχρονη ελληνική Ιστορία και είμαστε όλοι μέρος της.
Οι πράξεις μας ή η αδράνειά μας θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαμόρφωσής της.
Θα επηρεάσει αυτόματα εκτός από εμάς, τις αμέσως επόμενες γενιές, τα παιδιά μας! Θα κληθούμε να απολογηθούμε στα ίδια, όπως εμείς τώρα ζητάμε την απολογία των προηγουμένων. Με τη μόνη διαφορά πως η ευθύνη μας θα είναι μεγαλύτερη! Εάν ο πατέρας μας , μας άφησε χρέη, εμείς ως πατέρες θα αφήσουμε υπόδουλους με χρέη. Η ερώτηση θα είναι: «Που ήσουν εσύ και τι έκανες;». Την απάντησή σου τη διαμορφώνεις τώρα!
Όσο δεν αντιδράς, κάνεις ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορείς τους προηγούμενους.
Κοιτάς αποκλειστικά την πάρτη σου, τον θλιβερό σου μικρόκοσμο και τα μικροσυμφέροντά του.
Στόλισε, δικαιολόγησε και παράφρασέ το όπως σε εξυπηρετεί, αλλά αυτή είναι η άβολη αλήθεια.
Και αν μη τι άλλο, έχε την ευθιξία να την παραδεχθείς. Υποτάξου λοιπόν και σταμάτα να γκρινιάζεις.
Μην περιμένεις να δεις μάχες σε χιονισμένα βουνά για να καταλάβεις πως έχουμε πόλεμο.
Μην αναλώνεσαι τώρα σε κατηγορίες και αποδόσεις ευθυνών, χάνεις πολύτιμο χρόνο.
Μην περιμένεις να στο πουν οι πολιτικοί σου ή τα ΜΜΕ γιατί σε θέλουν ήρεμο.
Μην περιμένεις να σε οργανώσει κανένα κόμμα ή να σε πάρει κάποιος από το χέρι σηκώνοντάς σε από τον καναπέ και δείχνοντάς σου τον δρόμο.
Μην περιμένεις στήριξη και κατευθύνσεις από πουθενά.
Μην περιμένεις εγγυήσεις για το τι πρόκειται να σου συμβεί.
Μην περιμένεις από άλλους να βγουν μπροστά πρώτοι.
Μην περιμένεις.
Η πατρίδα σου και εσύ υποστήκατε εσχάτη προδοσία.
Δεν είσαι ούτε μικρός, ούτε αδύναμος όπως βολικά θέλεις να πιστεύεις.
Έχεις ορισθεί ο ίδιος, ο υπέρτατος θεματοφύλακας της ελευθερίας σου:
«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»(άρθρο 120. Ακροτελεύτια διάταξη)
Η αντίσταση δεν έχει τρόπο, ούτε μανιέρα. Η ελευθερία στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ έως σήμερα διαπραγματεύσιμη. Δεν μας αφαιρέθηκε ποτέ με αντάλλαγμα ένα χαρτζιλίκι. Κάθε φορά έπεφταν κορμιά, όχι υπογραφές. Εάν όντως την θέλεις πίσω, φώναξε για αυτήν όπως μπορείς, με όση δύναμη έχουν τα πνευμόνια σου, και έπειτα, ό,τι άλλο χρειαστεί.
Είσαι μόνος σου, ως πολίτης, απέναντι σε ένα δίλημμα που σου θέτουν η πραγματικότητα, η Ιστορία και το Σύνταγμά σου, το οποίο όσο κι αν θες, δεν μπορείς να το αποφύγεις:
Την ελευθερία σου λοιπόν, ή τον μισθό σου;
Το κίνημα μας, αυτά στοχεύει να αναδείξει και για όλα τα παραπάνω αγωνίζεται όσο και αν δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν κάποιοι!
Η ιδιαιτερότητα του κινήματος είναι ότι δημιουργήθηκε από εμάς τους απλούς σκεπτόμενους πολίτες που αποφάσισαν να αγωνιστούν για την ανάκτηση της πατρίδας από τους προδότες!
Εμείς θέσαμε τις βάσεις και ακολούθησαν οι πολιτικοί!
Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι ακόμα και τώρα εμείς οι απλοί πολίτες θα δώσουμε το στίγμα μας!
Εμείς ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ να βάζουμε πλάτη χωρίς να επιζητούμε ανταμοιβή, καρέκλα ή θέση!
Εμείς είμαστε αυτοί που με την πνοή μας θα δίνουμε τον απαιτούμενο αέρα στα πανιά του πλοίου του κινήματος!
Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα και μάλιστα τώρα που φεύγουν όσοι φοβούνται , τώρα θα εντατικοποιήσουμε τον αγώνα!
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ»
Τέσσερα χρόνια μετά ο ίδιος που έκανε την ως άνω ανάρτηση, προφανώς ως δυνατός και ελεύθερος πια γράφει:
Εκλογές εντός του 2017 - Είναι η τελευταία ελπίδα σωτηρίας!
Posted by netakias.com στο Δεκεμβρίου 30, 2016
Η έσχατη ελπίδα είναι πλέον οι εκλογές, άμεσα στους πρώτους μήνες του 2017 και μάλιστα πριν λήξει η «διορία» της λίστας, ώστε οι βουλευτές που θα εκλεγούν να είναι απολύτως ελεγχόμενοι. ΄Οσο καθυστερούν και παρατείνονται προς το 2019 όλο και περισσότεροι θα βρίσκονται σε πιο δεινή θέση.
Ο λόγος είναι ότι μέσα στο 2017 είναι πλέον στο εδώλιο όλα τα μεγάλα σκάνδαλα που είχαν μπει στο συρτάρι από το 2009. Οι εκλογές είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν πριν την ημερομηνία ορόσημο της εκλογής με λίστα.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που σύσσωμο το μαύρο μέτωπο δίνει αγώνα μέχρις εσχάτων ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές το ταχύτερο δυνατόν. Βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες μια «εθνική ομοψυχία» Σοιμπλε, Μητσοτάκη, εκδοτικών συγκροτημάτων αλλά και της ελάσσονος αντιπολίτευσης είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε του ΠΟΤΑΜΙου που προσβλέπει σε μετεκλογική συνεργασία με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Εντός του 2017 έχουμε την
την δίκη του Ερρίκος Ντυνάν που ακουμπάει πολιτικούς
τους φακέλλους που έχει στείλει στον Εισαγγελέα ο Παύλος Πολάκης για τα μαύρα ταμεία του ΚΕΕΛΠΝΟ και του ΟΚΑΝΑ
το φάκελλο για την NOVARTIS με ονόματα πέντε (5)! Υπουργών Υγείας με ζημία στους ΄Ελληνες φορολογούμενους 4δις
την δίκη του Σταύρου Ψυχάρη
την υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ που αγγίζει ξένες δυνάμεις και συμφέροντα (χθες επιστράτευσαν και τους Financial Times για να καλύψουν τον Ανδρέα Γεωργίου)
και φυσικά τις εν εξελίξει δίκες Siemens/Υποβρυχίων/ΟΤΕ κ.λπ.
Μετά από δυο χρόνια αμείλικτου πολέμου και του σχεδίου της «παρένθεσης» η δικαιοσύνη για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες αρχίζει να λειτουργεί αποτελεσματικά για κάποιους, που για έναν μυστήριο λόγο, ήταν στο απυρόβλητο και αυτό φέρνει σε πολύ δεινή θέση πολλά από τα μεγάλα πολιτικά ονόματα της μεταπολίτευσης, αλλά και τους συνεργούς τους.
΄Ετσι στο πρώτο τρίμηνο του 2017 θα παίξουν τα πάντα στο χαρτί των Εκλογών, το οποίο με τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν καρποφορεί».
Για λίστες και για επιστροφή στο κράτος των κλεμμένων τσιμουδιά. Για την αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 7.000 [στην πραγματικότητα 35.000*] μέσα σε ένα χρόνο ούτε κουβέντα. Βάρδα μην πάρει το μαύρο μέτωπο την κουτάλα και χάσουμε τη Δημοκρατία, την Ακεραιότητα, την Εντιμότητα, την Αξιοκρατία και την Ανεξάρτητη πλέον Δικαιοσύνη.
Τελικά, εκεί κρύβεται η αλήθεια για την επιμονή στην παραμονή στο ευρώ. Στην καρέκλα. Για την οποία δεν διστάζουμε να κάνουμε το μαύρο άσπρο και να αλλάζουμε θέσεις ανάλογα με τα στενά ατομικά συμφέροντά μας που συμπίπτουν με των δανειστών, οι οποίοι εξυπηρετούν τα στενά ατομικά συμφέροντά μας. Ένας ολόκληρος λαός πορεύεται προς την εξόντωση, επειδή το 1/6 είναι βολεμένο βραχυπρόθεσμα και οι εκλεκτοί του τού τάζουν την ίδια μεταχείριση/βόλεμα εις το διηνεκές, αρκεί να ορκίζεται πίστη στο ευρώ.
Σώτος
*«Οι στατιστικές για τους μισθοδοτούμενους από το Δημόσιο αποκαλύπτουν το μυστικό για την μικρή κάμψη της ανεργίας. Πέρυσι τον Οκτώβριο ο αριθμός ήταν 690.000. Φέτος είναι 697.000, χοντρικά. Πρέπει κανείς να συνυπολογίσει ότι βγήκαν την ίδια περίοδο στην σύνταξη 28.000 άτομα. Επομένως, προσελήφθησαν μέσα σε ένα χρόνο, με διάφορες αιτιολογίες και συμβάσεις, 35.000 άτομα. Αφήνουμε κατά μέρος την υποτιθέμενη μνημονιακή υποχρέωση της πρόσληψης ενός για κάθε 5 (ή μήπως 10;) που αποχωρούν λόγω συνταξιοδότησης. Που έγινε κουρελόχαρτο. Αφήνουμε επίσης κατά μέρος την πιθανή κομματική συσχέτιση των νεοπροσληφθέντων με την κυβερνητική παράταξη. Που μένει να αποδειχθεί. Το παλιό μοντέλο καλά κρατεί. Μείωση των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα, αύξηση στον δημόσιο. Ή, αλλιώς, μια παραλλαγή του μύθου του Σισύφου. Έτσι συμπεραίνει κανείς ότι οι χρηματοδοτικές ανάσες που δίνουν τα μνημόνια χρησιμοποιούνται πρώτα και κύρια για να δυναμώσει ο κρατικός τομέας της οικονομίας και να αδυνατίσει (λόγω υπερφορολόγησης) ο ιδιωτικός.» Α. Αϊβαλιώτης
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Πίστη στο ευρώ διεκήρυξε για πολλοστή φορά ο ΠτΔ με το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του. Άλλη μία δήλωση υποταγής στους δανειστές σε συνέχεια της περιβόητης πια επιστολής Τσακαλώτου που ζήτησε συγγνώμη, επειδή η κυβέρνηση μοίρασε αντίδωρο στους χαμηλοσυνταξιούχους χωρίς να ρωτήσει τους δανειστές. Αυτούς που μας δίνουν λεφτά, για να μπορούμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, ώστε να μην καταρρεύσει το κράτος [;].
Εγώ διερωτήθηκα για πολλοστή φορά γιατί δεν έχουμε επιστρέψει ακόμη στη δραχμή. Αφού το βλέπουμε πως το ευρώ μάς ταλαιπωρεί. Άλλοι, βέβαια, ισχυρίζονται πως η κακοδαιμονία μας δεν είναι το ευρώ, αλλά η νοοτροπία μας και το αισχρό πελατειακό κράτος. Λες και η νοοτροπία μας άλλαξε μόλις υιοθετήσαμε το ευρώ και το πελατειακό κράτος στήθηκε πάνω στο ευρώ, ώστε να μην είναι το ευρώ που φταίει.
Οι πιο σφοδροί αντίπαλοι της επιστροφής στη δραχμή έχουν πρόχειρο και διαρκώς αναμασώμενο το επιχείρημα: «με τη δραχμή θα είναι άδεια τα ράφια στα supermarkets, δεν θα υπάρχουν φάρμακα στα φαρμακεία και δεν θα έχουμε καύσιμα για τις μετακινήσεις μας, για τον στρατό, την αστυνομία κ.λπ.». Δηλαδή, χωρίς ευρώ έρχεται η συντέλεια του κόσμου. Διότι με μία δραχμή υποτιμημένη, δεν θα μπορούμε να εισαγάγουμε τίποτε, αφού πλέον δεν παράγουμε τίποτε. Ενώ, λέω εγώ, με το υπερτιμημένο ευρώ, η αφθονία είναι πανταχού παρούσα.
Μ’ αυτές τις σκέψεις άμα τω ακούσματι του «μενουμεευρώ» μηνύματος του ΠτΔ θυμήθηκα ένα άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου από τον Νοέμβριο του 2016 που κατέληγε ως εξής:
«‘Οταν συζητάει λοιπόν κάποιος τις όντως πολύ μεγάλες δυσκολίες και κινδύνους ρήξης με τους Δανειστές, πρέπει, αν θέλει να είναι στοιχειωδώς σοβαρός, να βάζει στη ζυγαριά την εναλλακτική, την απώλεια δηλαδή των βασικών όρων αξιοπρεπούς επιβίωσης του ελληνισμού (στοιχειωδώς κυρίαρχο, δημοκρατικό κράτος)».
Και μετά διάβασα άρθρο του Κώστα Βεργόπουλου που αναρωτιέται γιατί οι άλλες χώρες του ευρώ που τέθηκαν υπό την επιτήρηση των δανειστών βρίσκονται ήδη σε τροχιά ανάπτυξης, ενώ το δικό μας ΑΕΠ συρρικνώνεται διαρκώς και το δημόσιο χρέος διογκώνεται.
http://mignatiou.com/2017/01/i-chameni-eptaetia-giati-mono-i-ellada-parameni-kato-apo-ton-zigo-ton-mnimonion/
Ο κίνδυνος, λοιπόν, είναι τεράστιος: να μην έχουμε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα, αν σηκώσουμε κεφάλι στους δανειστές. Για κούρεμα χρέους ούτε λόγος. Όταν έγινε, όμως, το PSI, οι δανειστές δεν αντέδρασαν, αφού κουρευόταν ο εθνικός πλούτος και όχι τα δάνειά τους. Ούτε όταν έγινε η ανακεφαλαιοποίηση-ντροπή τον Νοέμβριο του 2015 αντέδρασαν οι δανειστές, αφού έβαλαν στο χέρι τις τράπεζές μας. Αλήθεια, αν τα σπάσουμε με τους δανειστές και γυρίσουμε στη δραχμούλα, θα πεινάσουμε; Θα σκοτωθούμε μεταξύ μας για ένα κομμάτι ψωμί; Δεν το αποκλείω, αν αναλογισθώ ότι τις πρώτες ώρες της Πρωτοχρονιάς στην οδό Πειραιώς εκινούντο τα αυτοκίνητα σημειωτόν, επειδή ο λαός συνέρρεε στα πολιτιστικά κέντρα [Ευάγγελος Γιαννόπουλος έφα] για να χορτάσει Σάκη, Ρέμο, Λαυρέντη, Μαζωνάκη, Ντολάρα και τ’ άλλα τα παιδιά. Τις ίδιες ώρες που οι φιλάνθρωποι αριστεροί my ass κυβερνήτες και οι φιλεύσπλαχνοι προοδευτικοί my ass δήμαρχοι διέθεταν τους σταθμούς του metro, για να κοιμηθούν οι άστεγοι και να μην ξεπαγιάσουν από το πολικό ψύχος που έπληξε και την Αθήνα.
Θα πεινάσουμε όλοι λοιπόν, αν γυρίσουμε στη δραχμή. Και θα σφαζόμαστε με τον γείτονα, προκειμένου να φάμε εμείς μια μπουκιά ψωμί και όχι εκείνος. Μιλάμε για κανιβαλισμό, για χάος.
Στην Ιταλία, όμως, κύριε; Η Ιταλία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Όπως και εμείς. Ετοιμάζονται για κούρεμα καταθέσεων, προκειμένου να στηριχθεί η αρχαιότερη τράπεζα της χώρας. Μιας χώρας, όπου η συζήτηση για επιστροφή στη λιρέτα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Γιατί δεν επιστρέφει η Ιταλία στη λιρέτα; Τί φοβούνται, άραγε, οι Ιταλοί; ΄Οτι θα μείνουν χωρίς τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα; Σε μια χώρα που παράγει τα πάντα από καρφίτσες μέχρι αεροπλάνα;
Άρα; Άρα, κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει. Κάτι που κρύβεται επιμελώς πίσω από συμπεριφορές ως η ακόλουθη:
13.12.2012
ΑΝΕΛ Περάματος : “…Αυτούς που φεύγουν,αυτούς που μένουν…”
Ἀναρτήθηκε στὶς 13 Δεκεμβρίου 2012 ἀπὸ τὸν/τὴν netakias.com
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΣ:
Α) αυτούς που φεύγουν ,
Β) αυτούς που μένουν,
Γ) τον πρόεδρο Πάνο Καμμένο,
Δ) αυτούς που αγωνίστηκαν,
Ε) αυτούς που απογοητεύτηκαν,
Στ) όποιον καταλαβαίνει…
Δεν θα σας μιλήσουμε για τα νέα μέτρα, για την Τρόικα, για τα χρέη και την πιθανή επερχόμενη πτώχευση, ούτε για την οικονομία.
Δεν θα μιλήσουμε για προδότες και αποστάτες.
Το σύστημα πάντα έχει έτοιμους εκβιάσιμους ανθρώπους οι οποίοι είναι διαθέσιμοι να κάνουν τα πάντα με το ανάλογο τίμημα ή την ανάλογη θέση. Για κάθε έναν Λεωνίδα που γέννησε αυτός ο τόπος το σύστημα δημιουργούσε διάφορους Εφιάλτες οι οποίοι είχαν πάντα καθορισμένη αποστολή…
Αυτό που μας ενδιαφέρει άμεσα έιναι να αποκρυπτογραφήσουμε τους λόγους για τους οποίους το σύστημα χτυπά το κίνημα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και τον πρόεδρο του Πάνο Καμμένο.
Για να γίνει αντιληπτό αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσουμε τις θέσεις και τα λόγια των ατόμων του κινήματος.
Ποιο πολιτικό κίνημα μιλούσε ανοιχτά για «δοσίλογους» και «προδότες»;
Ποιος πολιτικός αρχηγός (ο μόνος) έκανε λόγο για παραιτήσεις βουλευτών;
Για υπεράσπιση του άρθρου 120;
Για Συντακτική αναθεώρηση;
Αυτά συν οι θέσεις που προέκυψαν από την ιδρυτική διακήρυξη των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, σαφώς και αποτελούν θανάσιμη απειλή για το σύστημα και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων . Οι θέσεις αυτές δημιουργούν θανάσιμες ρωγμές στο οικοδόμημά τους….
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πόσο αναγκαία είναι η καταστροφή του κινήματος που τους απειλεί και το προμοτάρισμα βέβαια άλλων σχηματισμών που το ευνοούν! (ο νοών νοείτω!….)
Αυτά που έχουν πραγματικά συμβεί είναι τρομακτικά σημαντικά, πέρα και πάνω από όλα, που χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης ως πρώτη προτεραιότητα και ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα.
Είναι όμως τόσο μεγάλα τα συμφέροντα που διακυβεύονται που θέλουν να εκμηδενίσουν κάθε πιθανότητα κάποιος σχηματισμός να «χαλάσει» τη συνταγή. Τώρα θεωρούμε ότι βγαίνει κάποιο νόημα….
Η μεγάλη πλειοψηφία δεν έχει μάλλον νιώσει το μέγεθος του τι διαδραματίζεται ακριβώς:
Εκχωρήθηκε πραξικοπηματικά η εθνική κυριαρχία της χώρας μας, καταστρατηγήθηκε το Σύνταγμα της Ελλάδος. Ενημερωθείτε!.
Είμαστε κυριολεκτικά υπό κατοχή και οι περισσότεροι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.
Όποιος μιλάει ανοιχτά γι’ αυτό, θεωρείται το λιγότερο γραφικός, τρομολάγνος και ως τέτοιος καπελώνεται.
Εξάλλου η στρογγύλεψη της ωμής πραγματικότητας είναι άκρως βολική για όλους, δυνάστες και υπόδουλους, διότι δεν φέρνει κανέναν μας προ των ευθυνών του.
Βλέπετε με τους αιώνες οι πόλεμοι μετεξελίχθηκαν τόσο έξυπνα πια σε πακέτα προσφορών, ώστε να «ταιριάζουν» στα γούστα και τις συνήθειες των προς υποδούλωση λαών.
Οι εθνικές κυριαρχίες και οι ανεξαρτησίες δεν αφαιρούνται με ερωτήσεις και τελεσίγραφα, για να απαντήσεις ναι ή όχι, μπαίνουν ως όροι σε δανειακές συμβάσεις και υπογράφονται αντισυνταγματικά από ευκαιριακούς προδότες “πολιτικούς” χωρίς να ερωτηθείς εσύ ο άμεσα ενδιαφερόμενος. Οι αναίμακτοι πόλεμοι κοστίζουν λίγο και συμφέρουν.
Τους πάντες.
Το έχετε καταλάβει;
Γράφεται η σύγχρονη ελληνική Ιστορία και είμαστε όλοι μέρος της.
Οι πράξεις μας ή η αδράνειά μας θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαμόρφωσής της.
Θα επηρεάσει αυτόματα εκτός από εμάς, τις αμέσως επόμενες γενιές, τα παιδιά μας! Θα κληθούμε να απολογηθούμε στα ίδια, όπως εμείς τώρα ζητάμε την απολογία των προηγουμένων. Με τη μόνη διαφορά πως η ευθύνη μας θα είναι μεγαλύτερη! Εάν ο πατέρας μας , μας άφησε χρέη, εμείς ως πατέρες θα αφήσουμε υπόδουλους με χρέη. Η ερώτηση θα είναι: «Που ήσουν εσύ και τι έκανες;». Την απάντησή σου τη διαμορφώνεις τώρα!
Όσο δεν αντιδράς, κάνεις ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορείς τους προηγούμενους.
Κοιτάς αποκλειστικά την πάρτη σου, τον θλιβερό σου μικρόκοσμο και τα μικροσυμφέροντά του.
Στόλισε, δικαιολόγησε και παράφρασέ το όπως σε εξυπηρετεί, αλλά αυτή είναι η άβολη αλήθεια.
Και αν μη τι άλλο, έχε την ευθιξία να την παραδεχθείς. Υποτάξου λοιπόν και σταμάτα να γκρινιάζεις.
Μην περιμένεις να δεις μάχες σε χιονισμένα βουνά για να καταλάβεις πως έχουμε πόλεμο.
Μην αναλώνεσαι τώρα σε κατηγορίες και αποδόσεις ευθυνών, χάνεις πολύτιμο χρόνο.
Μην περιμένεις να στο πουν οι πολιτικοί σου ή τα ΜΜΕ γιατί σε θέλουν ήρεμο.
Μην περιμένεις να σε οργανώσει κανένα κόμμα ή να σε πάρει κάποιος από το χέρι σηκώνοντάς σε από τον καναπέ και δείχνοντάς σου τον δρόμο.
Μην περιμένεις στήριξη και κατευθύνσεις από πουθενά.
Μην περιμένεις εγγυήσεις για το τι πρόκειται να σου συμβεί.
Μην περιμένεις από άλλους να βγουν μπροστά πρώτοι.
Μην περιμένεις.
Η πατρίδα σου και εσύ υποστήκατε εσχάτη προδοσία.
Δεν είσαι ούτε μικρός, ούτε αδύναμος όπως βολικά θέλεις να πιστεύεις.
Έχεις ορισθεί ο ίδιος, ο υπέρτατος θεματοφύλακας της ελευθερίας σου:
«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»(άρθρο 120. Ακροτελεύτια διάταξη)
Η αντίσταση δεν έχει τρόπο, ούτε μανιέρα. Η ελευθερία στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ έως σήμερα διαπραγματεύσιμη. Δεν μας αφαιρέθηκε ποτέ με αντάλλαγμα ένα χαρτζιλίκι. Κάθε φορά έπεφταν κορμιά, όχι υπογραφές. Εάν όντως την θέλεις πίσω, φώναξε για αυτήν όπως μπορείς, με όση δύναμη έχουν τα πνευμόνια σου, και έπειτα, ό,τι άλλο χρειαστεί.
Είσαι μόνος σου, ως πολίτης, απέναντι σε ένα δίλημμα που σου θέτουν η πραγματικότητα, η Ιστορία και το Σύνταγμά σου, το οποίο όσο κι αν θες, δεν μπορείς να το αποφύγεις:
Την ελευθερία σου λοιπόν, ή τον μισθό σου;
Το κίνημα μας, αυτά στοχεύει να αναδείξει και για όλα τα παραπάνω αγωνίζεται όσο και αν δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν κάποιοι!
Η ιδιαιτερότητα του κινήματος είναι ότι δημιουργήθηκε από εμάς τους απλούς σκεπτόμενους πολίτες που αποφάσισαν να αγωνιστούν για την ανάκτηση της πατρίδας από τους προδότες!
Εμείς θέσαμε τις βάσεις και ακολούθησαν οι πολιτικοί!
Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι ακόμα και τώρα εμείς οι απλοί πολίτες θα δώσουμε το στίγμα μας!
Εμείς ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ να βάζουμε πλάτη χωρίς να επιζητούμε ανταμοιβή, καρέκλα ή θέση!
Εμείς είμαστε αυτοί που με την πνοή μας θα δίνουμε τον απαιτούμενο αέρα στα πανιά του πλοίου του κινήματος!
Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα και μάλιστα τώρα που φεύγουν όσοι φοβούνται , τώρα θα εντατικοποιήσουμε τον αγώνα!
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ»
Τέσσερα χρόνια μετά ο ίδιος που έκανε την ως άνω ανάρτηση, προφανώς ως δυνατός και ελεύθερος πια γράφει:
Εκλογές εντός του 2017 - Είναι η τελευταία ελπίδα σωτηρίας!
Posted by netakias.com στο Δεκεμβρίου 30, 2016
Η έσχατη ελπίδα είναι πλέον οι εκλογές, άμεσα στους πρώτους μήνες του 2017 και μάλιστα πριν λήξει η «διορία» της λίστας, ώστε οι βουλευτές που θα εκλεγούν να είναι απολύτως ελεγχόμενοι. ΄Οσο καθυστερούν και παρατείνονται προς το 2019 όλο και περισσότεροι θα βρίσκονται σε πιο δεινή θέση.
Ο λόγος είναι ότι μέσα στο 2017 είναι πλέον στο εδώλιο όλα τα μεγάλα σκάνδαλα που είχαν μπει στο συρτάρι από το 2009. Οι εκλογές είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν πριν την ημερομηνία ορόσημο της εκλογής με λίστα.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που σύσσωμο το μαύρο μέτωπο δίνει αγώνα μέχρις εσχάτων ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές το ταχύτερο δυνατόν. Βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες μια «εθνική ομοψυχία» Σοιμπλε, Μητσοτάκη, εκδοτικών συγκροτημάτων αλλά και της ελάσσονος αντιπολίτευσης είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε του ΠΟΤΑΜΙου που προσβλέπει σε μετεκλογική συνεργασία με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Εντός του 2017 έχουμε την
την δίκη του Ερρίκος Ντυνάν που ακουμπάει πολιτικούς
τους φακέλλους που έχει στείλει στον Εισαγγελέα ο Παύλος Πολάκης για τα μαύρα ταμεία του ΚΕΕΛΠΝΟ και του ΟΚΑΝΑ
το φάκελλο για την NOVARTIS με ονόματα πέντε (5)! Υπουργών Υγείας με ζημία στους ΄Ελληνες φορολογούμενους 4δις
την δίκη του Σταύρου Ψυχάρη
την υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ που αγγίζει ξένες δυνάμεις και συμφέροντα (χθες επιστράτευσαν και τους Financial Times για να καλύψουν τον Ανδρέα Γεωργίου)
και φυσικά τις εν εξελίξει δίκες Siemens/Υποβρυχίων/ΟΤΕ κ.λπ.
Μετά από δυο χρόνια αμείλικτου πολέμου και του σχεδίου της «παρένθεσης» η δικαιοσύνη για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες αρχίζει να λειτουργεί αποτελεσματικά για κάποιους, που για έναν μυστήριο λόγο, ήταν στο απυρόβλητο και αυτό φέρνει σε πολύ δεινή θέση πολλά από τα μεγάλα πολιτικά ονόματα της μεταπολίτευσης, αλλά και τους συνεργούς τους.
΄Ετσι στο πρώτο τρίμηνο του 2017 θα παίξουν τα πάντα στο χαρτί των Εκλογών, το οποίο με τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν καρποφορεί».
Για λίστες και για επιστροφή στο κράτος των κλεμμένων τσιμουδιά. Για την αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 7.000 [στην πραγματικότητα 35.000*] μέσα σε ένα χρόνο ούτε κουβέντα. Βάρδα μην πάρει το μαύρο μέτωπο την κουτάλα και χάσουμε τη Δημοκρατία, την Ακεραιότητα, την Εντιμότητα, την Αξιοκρατία και την Ανεξάρτητη πλέον Δικαιοσύνη.
Τελικά, εκεί κρύβεται η αλήθεια για την επιμονή στην παραμονή στο ευρώ. Στην καρέκλα. Για την οποία δεν διστάζουμε να κάνουμε το μαύρο άσπρο και να αλλάζουμε θέσεις ανάλογα με τα στενά ατομικά συμφέροντά μας που συμπίπτουν με των δανειστών, οι οποίοι εξυπηρετούν τα στενά ατομικά συμφέροντά μας. Ένας ολόκληρος λαός πορεύεται προς την εξόντωση, επειδή το 1/6 είναι βολεμένο βραχυπρόθεσμα και οι εκλεκτοί του τού τάζουν την ίδια μεταχείριση/βόλεμα εις το διηνεκές, αρκεί να ορκίζεται πίστη στο ευρώ.
Σώτος
*«Οι στατιστικές για τους μισθοδοτούμενους από το Δημόσιο αποκαλύπτουν το μυστικό για την μικρή κάμψη της ανεργίας. Πέρυσι τον Οκτώβριο ο αριθμός ήταν 690.000. Φέτος είναι 697.000, χοντρικά. Πρέπει κανείς να συνυπολογίσει ότι βγήκαν την ίδια περίοδο στην σύνταξη 28.000 άτομα. Επομένως, προσελήφθησαν μέσα σε ένα χρόνο, με διάφορες αιτιολογίες και συμβάσεις, 35.000 άτομα. Αφήνουμε κατά μέρος την υποτιθέμενη μνημονιακή υποχρέωση της πρόσληψης ενός για κάθε 5 (ή μήπως 10;) που αποχωρούν λόγω συνταξιοδότησης. Που έγινε κουρελόχαρτο. Αφήνουμε επίσης κατά μέρος την πιθανή κομματική συσχέτιση των νεοπροσληφθέντων με την κυβερνητική παράταξη. Που μένει να αποδειχθεί. Το παλιό μοντέλο καλά κρατεί. Μείωση των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα, αύξηση στον δημόσιο. Ή, αλλιώς, μια παραλλαγή του μύθου του Σισύφου. Έτσι συμπεραίνει κανείς ότι οι χρηματοδοτικές ανάσες που δίνουν τα μνημόνια χρησιμοποιούνται πρώτα και κύρια για να δυναμώσει ο κρατικός τομέας της οικονομίας και να αδυνατίσει (λόγω υπερφορολόγησης) ο ιδιωτικός.» Α. Αϊβαλιώτης
