Οι "σύμμαχοί" μας Ευρωπαίοι, τα δίνουν ΟΛΑ στην Τουρκία

 Σήμερα ο Κιρ Στάρμερ και μεθαύριο ο Φρίντριχ Μερτς επισκέπτονται την Τουρκία. Πέρα από τα Eurofighter, Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία (και σειρά άλλες ευρωπαϊκές χώρες) επιθυμούν και επιζητούν την στρατηγική στενή συνεργασία με την Τουρκία. 

Η Ελλάδα ....πορεύεται επί έτη πολλά με «ασπίδα» το στάτους κβο των πολυμερών οργανισμών, σε σημαντικό βαθμό πιστεύοντας τον μύθο στον οποίο οικοδομήθηκε όλο το πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της τα τελευταία 40 χρόνια. Φυσικά η συμμετοχή σε ΝΑΤΟ και ΕΕ αποτελεί κεκτημένο.

Ενας άλλος μύθος ο οποίος καλλιεργήθηκε επί σειρά ετών ήταν η αποτροπή και τα δισεκατομμύρια ευρώ που σπαταλήθηκαν για να αγοραστούν πανάκριβα οπλικά συστήματα, χωρίς ίχνος βιομηχανικής παραγωγής, χωρίς ίχνος καινοτομίας. Ενας μύθος βολικός, όσο και αυτός περί «ποιοτικού πλεονεκτήματος» σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, και όλες τις εξίσου βολικές θεωρίες περί «κρίσης λίγων ωρών» εάν και εφόσον κ έφταναν στο σημείο μηδέν. 

Αποτέλεσμα αυτής της συνδεδεμένης με τους εκλογικούς κύκλους πολιτικής (αμυντικής και εξωτερικής), ήταν η δημιουργία ενός κρατικού οργανισμού ακινήτου, αγκυλωμένου και απόλυτα αδύνατον να υποστεί οποιαδήποτε ουσιώδη μεταρρύθμιση. Και είναι, βέβαιος, όμηρος του κομματισμού. Η Ελλάδα θα υπάρχει και μετά από εμάς, αλλά κάποια στιγμή η χώρα πρέπει να σοβαρευτεί και να πορευτεί με βάση ένα σχέδιο εθνικό. Προφανώς η Τουρκία παραμένει η μείζων απειλή ασφαλείας για την Ελλάδα. 

Αλλά η επιμονή στη λογική της σύγκρισης με την Τουρκία είναι πονηρή, καθώς διαιωνίζει τον εγκλωβισμό σε ένα καθεστώς ψυχολογικής - και εν τελεί - πνευματικής καθήλωσης, η οποία δεν οδηγεί πουθενά. Ας γίνει ένα μακροπρόθεσμο, στρατηγικό σχέδιο για το πού θέλουμε να είναι η χώρα το 2040, διαφορετικά ας συμβιβαστούμε με τη πραγματικότητα ότι η χώρα γίνεται αντιληπτή από όλους (εχθρούς και φίλους) ως ένας τόπος διακοπών και χαβαλέ, ένα απέραντο μπουζούκι.

Vassilis Nedos