Τώρα που μας συμφέρει, γιατί δεν ακολουθούμε την Γαλλία;

 Τελευταία ιδίως μετά την αγορά των γαλλικών φρεγατών σε πολλά σημεία ήταν εμφανής μία ελληνογαλλική σύγκλιση. Σε πολλά σημεία,.... όπως στο αντιρωσικό μένος, που σίγουρα δεν ήταν προς το συμφέρον μας. 

Σήμερα, όμως, που ο Μακρόν εξήγγειλε αναγνώριση ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης, γιατί εμείς δεν τον ακολουθούμε; 

Και εξηγούμαι: 

Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης και η δέσμευση για παροχή κάποιας μικρής οικονομικής ενίσχυσης με την μορφή διακρατικού δανεισμού για τα πρώτα βήματα του νεοπαγούς κράτους θα έχει τα πολλά οφέλη για την Ελλάδα, από τα οποία τα σπουδαιότερα είναι τα εξής: 

πρώτον και κύριον θα απομακρύνει την Παλαιστίνη από τον τουρκικό έλεγχο. 

Δεύτερον, θα επιτρέψει την γρήγορη και δίκαιη χάραξη ΑΟΖ μαζί της ιδίως σε ό,τι αφορά στην Κύπρο. 

Τρίτον, θα δώσει ευκαιρία σε ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμηση της Γάζας. 

Τέταρτον, θα επιτρέψει την ανοικοδόμηση του βομβαρδισμένου από το Ισραήλ ναού του Αγίου Πορφυρίου Γάζης και άλλων προσκυνημάτων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στις παλαιστινιακές περιοχές, όπου και θα κατευθυνθεί πρωτίστως η ελληνική χρηματοδότηση.

Πέμπτον, θα προβληθεί η Ελλάδα ως πρωτοπόρος χώρα στην προάσπιση του διεθνούς δικαίου και 

έκτον, θα επιτρέψει στην Ελλάδα να έχει πλέον πραγματικό ρόλο και λόγο στην περιοχή και ως εκ τούτου να διασφαλίσει τα δικαιώματα των ελληνορθοδόξων πατριαρχείων. 

Θα έχει, βέβαια, και ένα μειονέκτημα: θα φέρει την Ελλάδα απέναντι στο Ισραήλ. Αλλά και τι με αυτό; Μικρό το κακό. Ο μύθος του πανίσχυρου Ισραήλ θάφτηκε πλέον οριστικά κάτω από τους ιρανικούς πυραύλους που ισοπέδωσαν τις μεγαλύτερες πόλεις του. Θα βρεθούμε, λοιπόν, μπροστά από τις εξελίξεις ή θα σπεύσουμε πάλι, όπως γίνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, να να συρθούμε πίσω από ήδη ειλημμένες αποφάσεις; 

Θα εφαρμόσουμε έστω και για μια φορά εξωτερική πολιτική με γνώμονα τα ελληνικά συμφέροντα και όχι τα αμερικανοϊσραηλινά;

Χαράλαμπος Μηνάογλου