Από τα αρχεία του Νορβηγικού Ινστιτούτου Νόμπελ:
Στις 24 Ιανουαρίου 1939, δώδεκα Σουηδοί βουλευτές πρότειναν τον Βρετανό πρωθυπουργό Νέβιλ Τσάμπερλεν για το Νόμπελ Ειρήνης. Το επιχείρημα τους ήταν ότι ο Τσάμπερλεν με τη Συμφωνία του Μονάχου που υπόγραψε με τον Χίτλερ τον... Σεπτέμβριο του 1938, όπου παραδόθηκε στη ναζιστική Γερμανία η περιοχή των Σουδητών της Τσεχοσλοβακίας, στη Γερμανία, είχε σώσει την παγκόσμια ειρήνη .
Ο Τσάμπερλεν ήταν ο άνθρωπος που «αυτή την επικίνδυνη περίοδο έσωσε το τμήμα του κόσμου μας από μια τρομερή καταστροφή», αναφερόταν στην επιστολή υποψηφιότητας.
Τρεις ημέρες μετά την υποψηφιότητα Τσάμπερλεν , ο Σουηδός βουλευτής και σοσιαλδημοκράτης Έρικ Μπραντ με επιστολή του στη Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ, πρότεινε το Γερμανό Καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης :
'' Προς την Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ
Με την ένθερμη αγάπη του για την ειρήνη, που έχει καταγραφεί στο διάσημο βιβλίο του Mein Kampf – ίσως το καλύτερο και πιο δημοφιλές λογοτεχνικό έργο στον κόσμο μετά τη Βίβλο – και με τα ειρηνικά του επιτεύγματα – την προσάρτηση της Αυστρίας – ο Αδόλφος Χίτλερ απέφυγε τη χρήση βίας, απελευθερώνοντας τους συμπατριώτες του στη Σουδητία και κάνοντας τη πατρίδα του μεγάλη και ισχυρή. Πιθανότατα, αν δεν είχε παρενοχληθεί και είχε αφεθεί στην ησυχία του από τους πολεμοκάπηλους, ο Χίτλερ θα είχε φέρει την ειρήνη στην Ευρώπη και ίσως σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δυστυχώς, εξακολουθεί να υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που δεν αναγνωρίζουν τη μεγαλοσύνη του αγώνα του Αδόλφου Χίτλερ για την ειρήνη. Με βάση αυτό το γεγονός, δεν θα θεωρούσα κατάλληλη τη στιγμή να προτείνω τον Χίτλερ ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης, αν δεν ήταν ένας αριθμός Σουηδών βουλευτών που πρότειναν έναν άλλο υποψήφιο, τον Βρετανό πρωθυπουργό Νέβιλ Τσάμπερλεν. Η πρόταση αυτή φαίνεται να είναι κακώς μελετημένη. Αν και είναι αλήθεια ότι ο Τσάμπερλεν, με τη γενναιόδωρη κατανόησή του για τον αγώνα του Χίτλερ για ειρήνευση, συνέβαλε στη διάσωση της παγκόσμιας ειρήνης, ωστόσο η τελική απόφαση ήταν του Χίτλερ και όχι του Τσάμπερλεν!
Ο Χίτλερ και κανένας άλλος είναι ο βασικός υπεύθυνος για το ότι στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης εξακολουθεί και έχουμε ειρήνη. Αυτός ο άνθρωπος είναι η ελπίδα μας ότι θα υπάρξει ειρήνη και στο μέλλον.
Στοκχόλμη, 27 Ιανουαρίου 1939
Σε συνέντευξή του στη σουηδική εφημερίδα Svenska Morgonposten ο Μπραντ εξήγησε ότι την υποψηφιότητα του Χίτλερ θα έπρεπε να την εκλάβουν ως ειρωνική και ότι η υποψηφιότητα Τσάμπερλεν ήταν αυτή που τον έκανε να προτείνει τον Χίτλερ ως πρόκληση κατά του Χίτλερ και του ναζισμού.
Όμως, οι αντιδράσεις στην υποψηφιότητα Χίτλερ ήταν τόσο βίαιες και η πλειοψηφία στη Σουηδία προφανώς δεν είχε καταλάβει την ειρωνεία πίσω από την υποψηφιότητα του, που ο Μπραντ απέσυρε την υποψηφιότητα με επιστολή του προς την Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ λίγες μέρες αργότερα – την 1η Φεβρουαρίου – την τελευταία ημερομηνία υποβολής υποψηφιοτήτων για το 1939.
Ο Τσάμπερλεν ήταν ο άνθρωπος που «αυτή την επικίνδυνη περίοδο έσωσε το τμήμα του κόσμου μας από μια τρομερή καταστροφή», αναφερόταν στην επιστολή υποψηφιότητας.
Τρεις ημέρες μετά την υποψηφιότητα Τσάμπερλεν , ο Σουηδός βουλευτής και σοσιαλδημοκράτης Έρικ Μπραντ με επιστολή του στη Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ, πρότεινε το Γερμανό Καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης :
'' Προς την Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ
Με την παρούσα υποβάλλω την ταπεινή πρόταση να απονεμηθεί το Βραβείο Ειρήνης για το 1939 στον Γερμανό Καγκελάριο και Φύρερ Αδόλφο Χίτλερ, έναν άνθρωπο που, κατά την άποψη εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι ο άνθρωπος που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο αξίζει αυτό το υψηλό βραβείο. Αυθεντικά έγγραφα αποκαλύπτουν ότι τον Σεπτέμβριο του 1938 η παγκόσμια ειρήνη βρισκόταν σε μεγάλο κίνδυνο· ήταν μόνο θέμα ωρών πριν ξεσπάσει ένας νέος πόλεμος στην Ευρώπη.
Ο άνθρωπος που κατά τη διάρκεια αυτής της επικίνδυνης περιόδου έσωσε το τμήμα του κόσμου μας από αυτή την τρομερή καταστροφή ήταν χωρίς αμφιβολία ο μεγάλος ηγέτης του γερμανικού λαού. Στην κρίσιμη στιγμή, δεν άφησε τα όπλα να μιλήσουν, παρόλο που είχε τη δύναμη να ξεκινήσει έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Ο άνθρωπος που κατά τη διάρκεια αυτής της επικίνδυνης περιόδου έσωσε το τμήμα του κόσμου μας από αυτή την τρομερή καταστροφή ήταν χωρίς αμφιβολία ο μεγάλος ηγέτης του γερμανικού λαού. Στην κρίσιμη στιγμή, δεν άφησε τα όπλα να μιλήσουν, παρόλο που είχε τη δύναμη να ξεκινήσει έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Με την ένθερμη αγάπη του για την ειρήνη, που έχει καταγραφεί στο διάσημο βιβλίο του Mein Kampf – ίσως το καλύτερο και πιο δημοφιλές λογοτεχνικό έργο στον κόσμο μετά τη Βίβλο – και με τα ειρηνικά του επιτεύγματα – την προσάρτηση της Αυστρίας – ο Αδόλφος Χίτλερ απέφυγε τη χρήση βίας, απελευθερώνοντας τους συμπατριώτες του στη Σουδητία και κάνοντας τη πατρίδα του μεγάλη και ισχυρή. Πιθανότατα, αν δεν είχε παρενοχληθεί και είχε αφεθεί στην ησυχία του από τους πολεμοκάπηλους, ο Χίτλερ θα είχε φέρει την ειρήνη στην Ευρώπη και ίσως σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δυστυχώς, εξακολουθεί να υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που δεν αναγνωρίζουν τη μεγαλοσύνη του αγώνα του Αδόλφου Χίτλερ για την ειρήνη. Με βάση αυτό το γεγονός, δεν θα θεωρούσα κατάλληλη τη στιγμή να προτείνω τον Χίτλερ ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης, αν δεν ήταν ένας αριθμός Σουηδών βουλευτών που πρότειναν έναν άλλο υποψήφιο, τον Βρετανό πρωθυπουργό Νέβιλ Τσάμπερλεν. Η πρόταση αυτή φαίνεται να είναι κακώς μελετημένη. Αν και είναι αλήθεια ότι ο Τσάμπερλεν, με τη γενναιόδωρη κατανόησή του για τον αγώνα του Χίτλερ για ειρήνευση, συνέβαλε στη διάσωση της παγκόσμιας ειρήνης, ωστόσο η τελική απόφαση ήταν του Χίτλερ και όχι του Τσάμπερλεν!
Ο Χίτλερ και κανένας άλλος είναι ο βασικός υπεύθυνος για το ότι στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης εξακολουθεί και έχουμε ειρήνη. Αυτός ο άνθρωπος είναι η ελπίδα μας ότι θα υπάρξει ειρήνη και στο μέλλον.
Επειδή και ο Τσάμπερλεν δικαιούται να διεκδικήσει το μερίδιό του στην ειρήνευση, θα μπορούσε ενδεχομένως να λάβει ένα μικρότερο μέρος του Βραβείου Ειρήνης. Ωστόσο, το πιο σωστό είναι να μην υπάρχει άλλο όνομα δίπλα στο όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, ρίχνοντας έτσι σκιά πάνω του. Ο Αδόλφος Χίτλερ είναι με κάθε έννοια ο αυθεντικός, θεόσταλτος μαχητής της ειρήνης, και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε αυτόν ως τον Πρίγκιπα της Ειρήνης στη γη.
Στοκχόλμη, 27 Ιανουαρίου 1939
Η υποψηφιότητα αυτή προκάλεσε κύμα διαμαρτυριών από Σουηδούς κομμουνιστές, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθερους αντιφασίστες. Ο Έρικ Μπραντ χαρακτηρίστηκε τρελός, αδέξιος και προδότης των αξιών της εργατικής τάξης. Όλες οι ομιλίες του σε διάφορες ενώσεις και λέσχες ακυρώθηκαν. Ο Μπραντ εξεπλάγη από τις βίαιες αντιδράσεις και να πώς εξήγησε τότε την υποψηφιότητα του Χίτλερ ;
Σε συνέντευξή του στη σουηδική εφημερίδα Svenska Morgonposten ο Μπραντ εξήγησε ότι την υποψηφιότητα του Χίτλερ θα έπρεπε να την εκλάβουν ως ειρωνική και ότι η υποψηφιότητα Τσάμπερλεν ήταν αυτή που τον έκανε να προτείνει τον Χίτλερ ως πρόκληση κατά του Χίτλερ και του ναζισμού.
Η θέση του ήταν πως, ούτε ο Τσάμπερλεν ούτε ο Χίτλερ άξιζαν να πάρουν το Νόμπελ Ειρήνης αφού με τη Συμφωνία του Μονάχου που υπόγραψαν Τσάμπερλεν και Χίτλερ, οι δυτικές δυνάμεις για να επιτύχουν την ειρήνη μαχαίρωσαν την Τσεχοσλοβακία στην πλάτη και παρέδωσαν τους Σουδητούς στη Ναζιστική Γερμανία
Σε επιστολή του προς τον εκδότη της αντιναζιστικής εφημερίδας Trots Allt μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το φθινόπωρο του 1939, ο Μπραντ έγραψε ότι με την υποψηφιότητα του Χίτλερ ήθελε: «με τη χρήση της ειρωνείας να προτείνει το Βραβείο Ειρήνης στον Χίτλερ και με αυτόν τον τρόπο να τον καρφώσει στον τοίχο της ντροπής ως τον νούμερο ένα εχθρό της ειρήνης στον κόσμο...».
Όμως, οι αντιδράσεις στην υποψηφιότητα Χίτλερ ήταν τόσο βίαιες και η πλειοψηφία στη Σουηδία προφανώς δεν είχε καταλάβει την ειρωνεία πίσω από την υποψηφιότητα του, που ο Μπραντ απέσυρε την υποψηφιότητα με επιστολή του προς την Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ λίγες μέρες αργότερα – την 1η Φεβρουαρίου – την τελευταία ημερομηνία υποβολής υποψηφιοτήτων για το 1939.
NOBEL PEACE CENTER / THE NORVEGIAN INSTITUTE / NOBELIANA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου