Ταικμείροιω αθοώτιτως

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Στην απόφαση 08/2023 της πλήρους σύνθεσης [ολομέλειας που λένε οι μορφωμένοι] του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου, με την οποίαν εγκρίθηκαν ή αποκλείστηκαν κώματα από τις εκλογές της 21.05.2023, διαβάζω: 

 

 

«Εξάλλου, στο άρθρο 3 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ, που κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος αποτελεί και ημεδαπό δίκαιο».

 

   Ξαναδιάβασα το σχετικό άρθρο του Συντάγματος, μήπως και δεν θυμάμαι καλά και το αναπαράγω:   

     « 1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας».

     Συνεπώς, οι διεθνείς  συνθήκες που έχουν επικυρωθεί από τη Βουλή με νόμο δεν αποτελούν απλώς ημεδαπό δίκαιο. Αποτελούν δίκαιο, το οποίο υπερισχύει όλων των άλλων νόμων που ψηφίζει η Βολή, ήτοι όλου του άλλου ημεδαπού δικαίου. Αποτελούν διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος που λέμε οι νομικοί. Υποστηρίζεται, μάλιστα, και η άποψη, ορθή κατ’ εμέ, ότι υπερισχύουν ακόμη και των διατάξεων του Συντάγματος των κρατών που έχουν προσυπογράψει τη διεθνή συνθήκη, άρα και του δικού μας.

 

   Εν συνεχεία στην ίδια απόφαση 08/2023 διαβάζουμε τα εξής:

«Το τεκμήριο αθωότητας είναι κεκτημένο της δημοκρατικής πολιτείας και η επίκλησή του παρίσταται καταχρηστική όταν έχει καταδικαστεί, ακόμα και πρωτόδικα, ο αρχηγός ενός πολιτικού κόμματος για κάποιο από τα αδικήματα που στρέφονται κατά του ίδιου του πολιτεύματος, πόσο μάλλον όταν εκτίεται η ποινή που επιβλήθηκε με οριστική δικαστική απόφαση γι'αυτά. Διαφορετική αντίληψη θα καθιστούσε πλήρως αδύναμη τη μαχόμενη δημοκρατία και η επίκληση του τεκμηρίου αθωότητας απ' αυτόν θα αποτελούσε τον Δούρειο ίππο για την κατάλυσή της. Δεν τίθεται επίσης ζήτημα παραβίασης δια της ως άνω διατάξεως της αρχής ne bis in idem, αφού το κώλυμα εκλογιμότητας αναφέρεται σε πολιτικά κόμματα και συνδυασμούς και δεν αφορά τα φυσικά πρόσωπα, που παρά την καταδίκη τους με οριστική, όχι όμως αμετάκλητη, απόφαση, διατηρούν την ικανότητα του εκλέγεσθαι ως μεμονωμένοι υποψήφιοι βουλευτές. Η παραπάνω νομοθετική διάταξη είναι επίσης καταφανές ότι εισάγει περιορισμό που αποτελεί αναγκαίο μέτρο στη δημοκρατική κοινωνία για τη δημόσια ασφάλεια, την προάσπιση της τάξεως και την πρόληψη εγκλημάτων, καθώς και την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών τρίτων (άρθρο 11 ΕΣΔΑ), είναι δε ανάλογη με τον νόμιμο στόχο που επιδιώκει, θέτοντας απλώς όρια στη δυνατότητα εκλογιμότητας, χωρίς να περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης ή ακόμη και της ίδρυσης κομμάτων και οργανώσεων κατά τα προαναφερόμενα».

    Άρα, η ισχύς και επίκληση του τεκμηρίου αθωότητος εξαρτάται από το αδίκημα, για το οποίο έχει κανείς καταδικασθεί πρωτοδίκως. Ο πρωτοδίκως καταδικασθείς βιαστής ανηλίκων π.χ. τεκμαίρεται αθώος, μέχρι να καταδικασθεί αμετακλήτως. Και τούτο, διότι από τις ειδεχθείς πράξεις του δεν κινδυνεύει το δημοκρατικό πολίτευμα και η ελευθερία τών βιασθέντων να επιλέγουν τον κυβερνητικό βιαστή τους άμα τη ενηλικιώσει.

    Τί άλλο θα δούμε Θεέ μου!

Σώτος