Δικαιοσύνη η γρηγορούσα*

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

       Διάβασα την είδηση, ότι υπόθεσή τις συζητήθηκε στο Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου την 03.12.2018, οι αρεοπαγίτες διασκέφθηκαν  την 15.04.2019 και εξέδωσαν απόφαση την 21.01.2022. Λόγω της μεγάλης καθυστέρησης....

ο αναιρεσείων προσέφυγε στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας αποζημίωση για έκδοση της απόφασης εντός μη ευλόγου χρόνου κατά παράβαση της σύμβασης της Ρώμης περί των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Οι αρεοπαγίτες απεφάνθησαν, ότι ο χρόνος  [3,5 έτη] ήταν εύλογος, δοθέντος ότι μεσολάβησε η πανδημία, στην διάρκεια της οποίας ανεστάλη η λειτουργία των δικαστηρίων.   Εγώ θυμάμαι, ότι τα πρώτα μέτρα για την πανδημία ελήφθησαν την 12.03.2020 [ΦΕΚ Β/933/12.03.2020], οπότε ανεστάλη η λειτουργία των δικαστηρίων με ελάχιστες εξαιρέσεις [π.χ. αυτόφωρα, κακουργήματα λόγω επικείμενης συμπλήρωσης του χρόνου προφυλάκισης]. Την 27.03.2020 εκδόθηκε η υπουργική απόφαση περί συνέχισης αναστολής  λειτουργίας των δικαστηρίων [ΦΕΚ Β/1074/27.03.2020] με ελάχιστες πάλι εξαιρέσεις, μεταξύ των οποίων, όμως, και η δημοσίευση αποφάσεων.   Άρα, για υποθέσεις που είχαν εκδικασθεί, επιτρεπόταν η δημοσίευση των αποφάσεων σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας. Αφού, λοιπόν, η διάσκεψη έλαβε χώρα 4 μήνες μετά τη συζήτηση, δεν αρκούσαν οι 8 μήνες του 2019, οι 12  μήνες του 2020 και οι 12 μήνες του 2021,  για να δημοσιευθεί η απόφαση;

          Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να τα λέμε όλα. Διότι έχουμε και την εξής υπόθεση: συζητείται η αίτηση αναίρεσης την 04.10.2021, η δικογραφία κλείνει την 07.10.2021 και ο Άρειος Πάγος εκδίδει την απόφαση την 26.10.2021.   26-7 = 19 ημέρες. Ουάου!! Μήπως κάτι συνέβη στην εν λόγω υπόθεση; Διερωτάται ο καχύποπτος [;]  πολίτης.

      Αλλά δεν είναι μόνο ο ΑρΠ που ευλόγως καθυστερεί να εκδώσει απόφαση επί 3 και πλέον χρόνια. Παράδειγμα πραγματικής υπόθεσης: αγωγή για μισθούς υπερημερίας λόγω επίσχεσης εργασίας επιδίδεται τον Σεπτέμβριο του 2016 με δικάσιμο τον Μάρτιο του 2017.  Τον Δεκέμβριο του 2017 ο προϊστάμενος του δικαστηρίου αφαιρεί την υπόθεση από τον δικάσαντα δικαστή λόγω συμπλήρωσης 8μήνου** και ορίζει νέα δικάσιμο τον Μάιο του 2018, οπότε η υπόθεση συζητείται εκ νέου. Στις διαμαρτυρίες τού ενάγοντος το 2020, ότι δεν έχει εκδοθεί ακόμη απόφαση, τον ενημερώνει η γραμματεία του προϊσταμένου, ότι η απόφαση θα εκδοθεί εντός του Ιουλίου 2020.  Τον Νοέμβριο του 2020 η υπόθεση αφαιρείται και από τον νέο δικάσαντα δικαστή και ορίζεται δικάσιμος τον Ιανουάριο του 2021. Απόφαση εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2021.   Μόνον 4,5 χρόνια.

**Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας

Άρθρο 307

« ……… Μόλις συμπληρωθεί το οκτάμηνο, ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Επιθεώρησης των Δικαστηρίων επιλαμβάνεται και ερευνά αν είναι δικαιολογημένη ή μη η καθυστέρηση. Όταν αυτή κριθεί δικαιολογημένη, παρέχεται στον δικαστή προθεσμία δύο (2) μηνών για τη δημοσίευση των αποφάσεων που καθυστερούν πέραν του οκταμήνου. Σε περίπτωση αδικαιολόγητης καθυστέρησης, όπως και όταν παρέλθει η προθεσμία των δύο (2) μηνών που χορηγήθηκε, κατά το προηγούμενο εδάφιο, χωρίς να έχουν δημοσιευθεί οι αποφάσεις που καθυστερούν, ο δικαστής υποχρεούται να επιστρέψει τη δικογραφία, άλλως αυτή αφαιρείται αμέσως με πράξη του δικαστή που διευθύνει το δικαστήριο ή του Προέδρου του τριμελούς συμβουλίου διεύθυνσης αυτού. Για τις υποθέσεις αυτές ορίζεται δικάσιμος για νέα συζήτηση, υποχρεωτικώς, εντός τριών (3) μηνών για τις υποθέσεις ειδικών διαδικασιών και έξι (6) μηνών για τις υποθέσεις τακτικής διαδικασίας, από τη συμπλήρωση των παραπάνω προθεσμιών των οκτώ ή των δέκα (10) μηνών.

Αρθρο 573.-1. Στη διαδικασία της δίκης για την αναίρεση εφαρμόζονται

οι διατάξεις των άρθρων 233 έως 236,  "242 παρ.2"  245, 246, 252 έως 261, 286 έως 308, 310 και 312 έως 334.

 

      Αλήθεια, γιατί δεν εφαρμόζεται το άρθρο 307 στον Άρειο Πάγο, όπως προβλέπει ο νόμος; Ίσως να εφαρμόζεται, αλλά η καθυστέρηση στο ανώτατο δικαστήριο ενδεχομένως να είναι δικαιολογημένα αδικαιολόγητη. 

           Κατά τα λοιπά το Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε όλες τις αγωγές για μη εφαρμογή της ρήτρας αναπροσαρμογής που περιλαμβάνουν τα συμβόλαια της ΔΕΗ. Τηρητέαι αι συμφωνία [pacta sunt servanda]. Ναι, αλλά, όταν οι συμβαλλόμενοι είναι ισοδύναμοι και καταρτίζουν συμβάσεις ελευθέρως. Όταν, όμως,  ο ισχυρός [ΔΕΗ] επιβάλλει τους όρους και ο αδύναμος [καταναλωτής] προσχωρεί σ’ αυτούς εξ ανάγκης, αφού διαφορετικά δεν θα έχει ηλεκτρικό ρεύμα [take it or leave it που λένε οι μορφωμένοι], δεν τίθεται ζήτημα καταχρηστικότητος του σχετικού όρου; Αλλά ξέχασα, η ΔΕΗ έχει ιδιώτες μετόχους  [65%] που πρέπει να αποκομίζουν κέρδος από τις μετοχές που αγόρασαν στο Χρηματιστήριο. Το νερό, λέμε, είναι κοινωνικό/δημόσιο αγαθό, εξ ου και δεν πρέπει η ΕΥΔΑΠ να ιδιωτικοποιηθεί. Το ηλεκτρικό ρεύμα πότε έπαψε να είναι δημόσιο/κοινωνικό αγαθό; 

Σώτος

 

*Καμμία σχέση με την εν Ηρακλείω Αττικής ψυχιατρική κλινική «Παναγία η Γρηγορούσα»;