Επειδή ΔΕΝ έχουμε μια ειδική στήλη για τα μικρά παιδιά, θα μετατρέψουμε σήμερα τη στήλη μας σε παιδική. Θα πούμε μόνο παραμύθια. Καμία αλήθεια.
Πολλές αρχαίες χώρες διατηρούν κάποιους μύθους, κάποια ....
μυθολογία.
Η χώρα στην οποία αναφερόμαστε σήμερα είναι μια χώρα που ζει στα παραμύθια της γι αυτό θα μπορούσε να λέγεται Παραμυθιά ή Ανγκουίλα ή Αρούμπα, ή Βανουάτου ή Νιούε ή Μποτσουάνα. Αυτές όμως είναι υπαρκτές χώρες, με σημαίες, με πρωτεύουσες κλπ.
Η δική μας χώρα του παραμυθιού που βρίσκεται σε ένα άγνωστο σημείο της κεντρικής Αφρικής λέγεται Μαμακία, οι κάτοικοι λέγονται Μαμάκες ή Μαμακισμένοι γιατί συχνά λένε ή κάνουν μαμακίες.
Το πολίτευμα της Μαμακίας είναι παγκοσμίως πρωτότυπο και λέγεται «Κοινοβουλευτική Απολυταρχική Δικτατορία».
Παρακάτω θα εκθέσουμε μερικά παραμύθια της Μαμακίας, όπως τα μαθαίνουν όλα τα παιδιά στα σχολεία τους.
Παραμύθι Α:
Μια φορά και ένα καιρό ένας ξένος ζήτησε να κάνει επένδυση στην Μαμακία. Ο Μέγας Βεζύρης του κράτους αρχικά υπόγραψε το Φιρμάνι ότι η επένδυση θα γίνει. Αμέσως μετά οι παρατρεχάμενοι του Βεζύρη πλησίασαν τον επενδυτή και άρχισαν να του ζητάνε μίζα, λάδι, γράσο, για να «τρέξει» η επένδυση. Ο επενδυτής όμως τους είπε: «Δεν δίνω τίποτε, γιατί ο Βεζύρης την έχει υπογράψει την επένδυση».
Τότε οι παρατρεχάμενοι του Μεγάλου Βεζύρη του είπαν: «Όταν ο Βεζύρης υπόγραψε την άδεια, ΔΕΝ ήξερε ότι κάτω από το οικόπεδο υπήρχαν πετρελαιοπηγές, χρυσορυχεία, αδαμαντωρυχεία, αρχαιότητες, ιαματικά νερά, κοιτάσματα ουρανίου, τρεις υπόγειες πόλεις και ένα κοίτασμα φυσικού αερίου. Τώρα που το έμαθε θέλει κι αυτός την ανάλογη αμοιβή. Αλλιώς θα το χαρακτηρίσει ως δάσος και δεν θα κάνεις ποτέ την επένδυση».
Ο επενδυτής είπε, οι παρατρεχάμενοι ξαναείπαν, ο επενδυτής απάντησε, οι κολλητοί ξαναπάντησαν και οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται ακόμη και έζησαν αυτοί κακά και εμείς χειρότερα…
Παραμύθι Β:
Σε διάφορες χώρες του πολιτισμένου κόσμου υπάρχει το «Επίδομα Εργασίας». Δηλ. όποιος δεν έχει δουλειά παίρνει κάποια χρήματα από το κράτος και κάνει κάποια κοινωφελή εργασία. Π. χ. με ένα ρολό και ένα κουβά άσπρο χρώμα, βάφει όλους τους τοίχους της πόλης για είναι άσπροι και καθαροί, βάφει τα σχολεία, τα δημόσια καταστήματα, τις Εκκλησίες, τα πανεπιστήμια κλπ.
Έτσι και αυτός παίρνει κάποια χρήματα ως άνεργος, αλλά και η πόλη ωφελείται γιατί ευπρεπίζεται.
Στην Μαμακία έχει επικρατήσει άλλο πράγμα που είναι μεγάλη νίκη των προοδευτικών δυνάμεων και των συνδικαλιστών.
Όσοι δεν έχουν δουλειά παίρνουν ένα «Επίδομα Ανεργίας» και δεν κάνουν απολύτως τίποτε. Δηλ. οι υπόλοιποι εργαζόμενοι τους πληρώνουν για να κάθονται!
Κι αυτή είναι μια παγκόσμια καινοτομία της Μαμακίας…
Παραμύθι Γ:
Κάποιοι κάτοικοι της Μαμακίας πήγαν και δούλεψαν σε ξένες χώρες. Π. χ. Γερμανία, Σουηδία, κλπ. Και όταν πήραν σύνταξη γύρισαν στον τόπο τους.
Αυτές οι χώρες έκαναν δυο πράγματα.. Αφ’ ενός έστελναν τις συντάξεις στους κατοίκους της Μαμακίας κανονικά και στην 1η του μήνα, αφ’ ετέρου είχαν συνδεθεί ηλεκτρονικά και με όλα τα ληξιαρχεία της Μαμακίας.
Μόλις έβλεπαν ότι ένα άτομο που έπαιρνε σύνταξη από την Γερμανία, πέθαινε αμέσως έστελναν γράμμα στους οικείους και τους έλεγαν το εξής: «Είδαμε ότι ο συνταξιούχος μας πέθανε στις 20 του μήνα. Επειδή του είχαμε στείλει όλη τη σύνταξη του μήνα, σας παρακαλούμε να μας στείλετε πίσω το ποσόν που αντιστοιχεί στις 10 τελευταίες ημέρες του μήνα».
Και φυσικά αμέσως διέκοπταν την παραπέρα αποστολή σύνταξης.
Αντίθετα στην Μαμακία, μπορεί κάποιος να πεθάνει και οι δικοί του να παίρνουν την σύνταξή του επί πολλά χρόνια ή και πολλές δεκαετίες, χωρίς να τιμωρηθεί κανένας. Ούτε συγγενής, ούτε αρμόδιος υπάλληλος.
Παραμύθι Δ:
Κάποια εταιρεία ανέλαβε να επισκευάσει μερικά αεροδρόμια της Μαμακίας. Και τι διαπίστωσε; Ότι οι εργαζόμενοι στα αεροδρόμια είχαν κλέψει κλιματιστικά, γραφεία, καρέκλες, αλουμινένια παράθυρα, αλουμινένιες πόρτες, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, εργαλεία, μηχανήματα, φωτονατιγραφικά, και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Όλα αυτά τα χρόνια, όλα αυτά τα πολύτιμα αντικείμενα δεν ήταν χρεωμένα σε κανέναν. Έτσι όποιος ήθελε, έπαιρνε ότι ήθελε και το πήγαινε στο σπίτι του ή το πουλούσε. Δηλαδή οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είχαν ρημάξει τους χώρους εργασίας τους, χωρίς καμιά συνέπεια.
Φυσικά κανένας δεν τιμωρήθηκε και όλοι ήταν ικανοποιημένοι από το γεγονός! Γιατί ΟΛΟΙ οι υπάλληλοι της Μαμακίας εξ ορισμού θεωρούνται Άγιοι, Όσιοι, υπεράνω πάσης υποψίας, αναμάρτητοι και τέλειοι.
Αντίθετα σε άλλα κράτη υπάρχουν υπάλληλοι κακοί, μέτριοι, καλοί και άριστοι, γιατί αξιολογούνται και βαθμολογούνται…
Παραμύθι Ε:
Σε όλες τις χώρες του κόσμου όποιος χρησιμοποιεί τις Εθνικές Οδούς πρέπει να πληρώνει διόδια. Στην Μαμακία όμως συμβαίνουν διάφορα μοναδικά παραμύθια..
Μια τρελή μάγισσα, φτάνει στα διόδια με το μαγικό χαλί της. Σταματάει, σηκώνει τις μπάρες, περνάει χωρίς να πληρώσει, έχει φίλους που την καταγράφουν με κάμερες σε αυτή την καραμπινάτη παρανομία, ανακοινώνει τα κατορθώματά της σε όλο τον κόσμο και όμως ούτε εγκαλείται, ούτε τιμωρείται, ούτε φυλακίζεται, ούτε πληρώνει πρόστιμο, ούτε λοιδορείται…
Γιατί; Γιατί στην Μαμακία «όλοι οι πολίτες είναι ίσοι, αλλά μερικοί πολίτες είναι πιο ίσοι από τους άλλους».
Έτσι υπάρχουν και κάποιοι που εμφανώς γράφουν το μεγάλο Βεζύρη στα αρχαία σανδάλια τους, χωρίς καμιά συνέπεια…
Εξ’ άλλου σε όλα τα παραμύθια οι μάγισσες διαφεύγουν ατιμώρητες, όσα κακά μάγια και αν έχουν κάνει…
Παραμύθι ΣΤ:
Οι κάτοικοι της Μαμακίας τα πίστευαν όλα αυτά τα παραμύθια! Αλλά πιστεύουν και το επόμενο.
Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, της Ασίας, της Αμερικής κλπ υπάρχουν πολλές Δημόσιες Επιχειρήσεις που λειτουργούν αποδοτικά, που είναι κερδοφόρες κλπ.
Στη Γερμανία η Ντόϊτσε Τέλεκομ είναι κρατική. Στην Κίνα η Κόσκο είναι κρατική. Στη Γαλλία η Εν-Ελ (ηλεκτρικό ρεύμα) είναι κρατική. Και πολλές ακόμη.
Οι Μεγάλοι Βεζύρηδες της Μαμακίας, και ο σημερινός και οι προηγούμενοι, για να ξεπουλήσουν τις κερδοφόρες επιχειρήσεις και για να κερδίσουν από τις μίζες και το μαύρο πολιτικό χρήμα τι έκαναν;
-Χρεοκόπησαν τα τηλέφωνα της Μαμακίας και μετά τα πούλησαν σε κρατική εταιρεία άλλου κράτους.
-Χρεοκόπησαν τα λιμάνια της και αργότερα τα πούλησαν σε κρατική εταιρεία άλλου κράτους.
-Χρεοκόπησαν τα αεροδρόμια και κάποια στιγμή τα πούλησαν σε κερδοφόρο εταιρεία άλλου κράτους.
-Χρεοκόπησαν την μοναδική ηλεκτρική εταιρεία και την πούλησαν σε ιδιώτες. Αυτοί αρχικά έκλεψαν τους πάντες και τσέπωσαν 250 εκατομμύρια ευρώ. Μετά την πούλησαν σε άλλους ιδιώτες και ελπίζουν ότι τώρα θα πάνε καλύτερα.
-Χρεοκόπησαν το στοίχημα, τα προγνωστικά ποδοσφαίρου, τα λαχεία κλπ και τα πούλησαν όλα σε άγνωστες επιχειρήσεις, σε άγνωστους επενδυτές, κλπ.
Προσοχή σε τούτο το παραμύθι: Οι ξένοι δεν είναι ηλίθιοι! Δεν αγοράζουν ζημιογόνες επιχειρήσεις! Αγοράζουν επιχειρήσεις που θα τους αποφέρουν τεράστια κέρδη. Και όλοι θα το διαπιστώσουν αυτό σε πολύ λίγο καιρό.
Επομένως οι Βεζύρηδες της Μαμακίας δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον του τόπου, των ανθρώπων, των νέων, για το ΑΥΡΙΟ της χώρας. Ενδιαφέρονται μόνο για την τσέπη τους ΣΗΜΕΡΑ.
Ξεπούλησαν τα πάντα, αφού πρώτα τα μετέτρεψαν σε εμφανώς ζημιογόνα, για να οικονομήσουν κάποιοι.. Και μάλιστα όπως θα φανεί τάχιστα οι ίδιες αυτές δραστηριότητες, οι ίδιες επιχειρήσεις, με άλλα αφεντικά πολύ γρήγορα θα γίνουν κερδοφόρες. Και τα κέρδη τους, δηλ. τα λεφτά των κατοίκων της Μαμακίας θα πηγαίνουν στις χώρες τους…
Τούτο το παραμύθι είναι το πιο διαδεδομένο. Το ξέρουν όλοι και δεν το αμφισβητεί κανένας.
Επίλογος
Αρκετά παραμύθια σας είπα σήμερα. Είναι όλα ανύπαρκτα, αφού κράτος Μαμακία δεν υπάρχει. Απλά τα παραμύθια μπορούν να γίνουν διδακτικά, αν έχεις μυαλό και αν μπορεί ς να τα ερμηνεύσεις.
Εσείς σαν μεγάλα παιδιά δεν πρέπει να διαβάζετε παραμύθια.
Ανοίξτε την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο για να μάθετε την Αλήθεια. ΟΛΑ τα ΜΜΕ λένε πάντα την αλήθεια.
Και όλοι οι υπήκοοι της Μαμακίας είναι απολύτως βέβαιοι ότι ο δικός τους σταθμός λέει πάντα και μόνο την αλήθεια…
Καλή σας νύχτα.
Κυτίνος Ευάγγελος
Σχόλιο περαστικού
Την παραπάνω φανταστική χώρα στα βάθη της Ασίας ή της Αφρικής, την ονειρεύτηκα με το όνομα Καραγκιοζιστάν...
Ευτυχώς που δεν ζούμε σε αυτή την φανταστική χώρα, γιατί έχουμε άξιους και ικανούς πολιτικούς και άλλους ηγέτες,
οι οποίοι πτωχοί αλλά τίμιοι, οδηγούν τη χώρα και τους πολίτες, στο δρόμο του αγύριστου, αφού τους ξαναψηφίζουμε!
