Τα ευτράπελα της ελληνικής .....
πραγματικότητας έφτασαν μέχρι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο! Κι αφού η ελληνική δικαιοσύνη ζήτησε επίσημα την άρση ασυλίας του ευρωβουλευτή του Ποταμιού Γιώργου Γραμματικάκη (Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έδωσε χθες με ψήφους 12-0 το πράσινο φως.
Αλλά αφού είχε ο ίδιος ο ευρωβουλευτής κάνει έκκληση στους συναδέλφους του -που άναυδοι άκουγαν τις λεπτομέρειες της υπόθεσης – να κάνουν άρση της ασυλίας μια και πρόκειται για μια υπόθεση όταν ήταν πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης αποκαλύφθηκε “κακοδιαχείριση” και στη συνέχεια η υπόθεση αυτή…εκδικάστηκε και αθωώθηκαν άπαντες. Και μάλιστα δύο φορές.
Και όμως το θέμα επανήλθε για τον…ξεχασμένο ευρωβουλευτή, όπως ο ίδιος ο Γραμματικάκης είχε αποκαλύψει πριν δυο μηνες και ζητώντας χαρακτηριστικά: “Παρακαλώ συλλάβετέ με”!
“Η παρεξηγημένη αυτή ελληνική Δικαιοσύνη, μελετώντας αρχεία, καταθέσεις και δύσκολα άρθρα του ποινικού μας κώδικα, απεκάλυψε ένα έγκλημά μου στο παρελθόν, που ο ίδιος ούτε καν υποψιαζόμουν. Εζήτησε στη συνέχεια από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με επίσημο έγγραφο που φέρει ημερομηνία «1η Απριλίου του 2016», την άρση της ασυλίας μου. Λίγες εβδομάδες αργότερα, το αίτημα ανακοινώθηκε στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου από τον ίδιο τον Πρόεδρό του Μάρτιν Σουλτς και παραπέμφθηκε στην αρμόδια επιτροπή για μια τυπική έγκριση. Κάποιοι συνάδελφοι
έστρεψαν το βλέμμα τους προς εμένα και με κοίταξαν με απορία” αναφέρει ο Γ.Γραμματικάκης και συνεχίζει:
“Το μέγεθος πάντως του θαυμασμού μου για την ελληνική Δικαιοσύνη, που θα συμμεριζόταν φαντάζομαι και ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου αν το ήξερε, δεν έγκειται μόνον στην αποκάλυψη ενός εγκλήματος που κι εγώ αγνοούσα. Αλλά και στο ότι το έγκλημα αυτό είχε διαπραχθεί πριν από 20 ολόκληρα χρόνια! Από αυτό και μόνον φαίνεται η εγρήγορση της ελληνικής Δικαιοσύνης, που δίκαια προκαλεί τον θαυμασμό μου, ελπίζω και του αναγνώστη. Για να αποκαλυφθεί όμως το μέγεθος του εγκλήματος που εγώ όχι μόνον δεν ήξερα, αλλά ούτε καν μπορούσα να φανταστώ, είναι ανάγκη να οδηγηθούμε λίγο πίσω, στο σκοτεινό παρελθόν. Όπως άλλωστε συμβαίνει συχνά και στο θέατρο του παραλόγου, ο δικός μου ο ρόλος είναι εκείνος του αφηγητή που προσπαθεί να περιγράψει τα πάθη των πραγματικών ηρώων”
Άποψη: κυρία Θάνου μου, δεν ψιχαλίζει. Μας φτύνουν ροχαληδόν!
Κι ο Γραμματικάκης παραθέτει το χρονικό των όσων συνέβησαν:
Το χρονικό
Τότε λοιπόν, γύρω στο 2000 μ.Χ., ο έλεγχος ενός Οικονομικού «Επιθεωρητή» που σύχναζε και σε σκανδαλοθηρικές εκπομπές της τηλεοράσεως, απεκάλυψε «κακοδιαχείριση» στα οικονομικά του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ακολούθησαν μερικά ενδιάμεσα και χρονοβόρα στάδια για να εντοπισθούν οι ένοχοι: περίπου δύο εκατοντάδες καθηγητές, φοιτητές, υπάλληλοι και συνεργάτες του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το «αδίκημά» τους -ας το προσέξει αυτό ο αναγνώστης- δεν ήταν κάποια κατάχρηση προς όφελός τους, ούτε καν σπατάλη. Απλώς, ως μέλη της Συγκλήτου και της Επιτροπής Ερευνών, επέτρεψαν να χρησιμοποιηθούν κονδύλια του λεγόμενου «Ειδικού Λογαριασμού» και για άλλους απαραίτητους σκοπούς που εξίσου υποστήριζαν την έρευνα: την αποζημίωση μεταπτυχιακών φοιτητών για παράδειγμα ή την ασφάλιση του προσωπικού που μέχρι τότε ήταν εκκρεμής. Ας σημειωθεί, επίσης, ότι τα κονδύλια αυτά εισέρρεαν στο πανεπιστήμιο χάρις στις ερευνητικές του επιτυχίες και διόλου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι υποψήφιοι ένοχοι, δηλαδή, απλώς επεδίωκαν την εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου Κρήτης που ήδη έλαμπε στο διεθνές στερέωμα.
Μπορεί βέβαια εκείνο να έλαμπε, όχι όμως και οι δημιουργοί της επιτυχίας του. Διότι από τις αρχές του 2000, οπότε εντοπίστηκαν οι «ανομίες» των καθηγητών, άρχισε μια εφιαλτική διαδικασία που κατέληξε στην ποινική τους δίωξη το 2006. Υπό το άγρυπνο βλέμμα των εισαγγελικών αρχών ακολούθησαν ανακρίσεις, καταλογισμοί ποσών, φάκελοι επί φακέλων, δικηγόροι και έξοδα. Στο τέλος πάντως, και αφού είχαν περάσει 8 ολόκληρα χρόνια από τη δίωξή τους, σχηματίσθηκε μια ογκώδης δικογραφία και ορίσθηκε η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Χανίων. Υπάρχει, ωστόσο, ένας άγραφος κανόνας της ελληνικής Δικαιοσύνης που προκαλούσε από παλιά το θαυμασμό μου: καμιά δίκη δεν επιτρέπεται να διεξαχθεί, εάν δεν μεσολαβήσουν μία η περισσότερες αναβολές της. Η αναβολή μάλιστα ανακοινώνεται την ίδια μέρα που ορίζεται αρχικά η διεξαγωγή της. Οι υποψήφιοι ένοχοι – στο μεταξύ πολλοί είχαν αλλάξει τόπο διαμονής, ακόμη και χώρα– έπρεπε έτσι να αντιμετωπίσουν εκτός από την ψυχική ταλαιπωρία και νέα έξοδα για τη μετακίνησή τους.
Η μεγάλη μέρα
Ώσπου έφτασε η μεγάλη μέρα, που θα αποκαλείται στο εξής «μέρα μιας Δικαστικής Παλιγγενεσίας». Διότι η δίκη άρχισε πράγματι στο Εφετείο Χανίων τον Ιούλιο του 2014. Είχαν περάσει 15 περίπου χρόνια από την αποκάλυψη των ειδεχθών εγκλημάτων των υποψηφίων ενόχων. Ο υπογράφων, που μέχρι τότε δεν εγνώριζε -ούτε άλλωστε κανείς άλλος- το δικό του έγκλημα, είχε μόλις εκλεγεί βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ως πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης όμως, ήταν βασικός μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη. Μάρτυρας κατηγορίας δεν εμφανίσθηκε. Τότε πάντως, στο Εφετείο Χανίων τον Ιούλιο του 2014, αναδύθηκε το θαύμα που συμβαίνει ευτυχώς συχνά στους διαδρόμους των δικαστηρίων. Θα το ονομάσω το «άλλο πρόσωπο της ελληνικής Δικαιοσύνης». Είναι εκείνο που, με μεγάλη πίεση και δύσκολες προσωπικές συνθήκες, υπερασπίζεται το πραγματικό πνεύμα του νόμου και αναζητά την Αλήθεια των πραγμάτων. Έτσι, μετά από μια σοβαρή αλλά σύντομη διαδικασία, οι κατηγορούμενοι -όλοι οι κατηγορούμενοι- αθωώθηκαν πανηγυρικά, με τη σύμφωνη μάλιστα γνώμη του εισαγγελέα. Τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου έσμιγαν με τα χαμόγελα ή τη συγκίνηση των Καθηγητών. Ζούσαν -έτσι τουλάχιστον νόμιζαν- το τέλος ενός εφιάλτη που τους είχε πολύ κοστίσει σε ψυχική αγωνία και χρήματα. Έξω, ένας λαμπρότατος ήλιος σφράγιζε την «ημέρα της Δικαστικής Παλιγγενεσίας» και τα πρόσωπα των αρμοδίων της δίκης.
Δεν έμελλε όμως να διαρκέσει πολύ αυτός ο ήλιος του αληθινού Νόμου. Διότι ο «Αδέκαστος», τον οποίο ο αφηγητής θα θαυμάζει εσαεί επειδή αποκάλυψε και το δικό του έγκλημα, αποφάσισε να επέμβει. Παραμέρισε, λοιπόν, το αθωωτικό αποτέλεσμα της δίκης και ανακάλυψε νέες κατηγορίες εγκλημάτων. Συνόδευσε μάλιστα την ανακάλυψη αυτή με μια ουσιώδη, όσο και ριζοσπαστική, καινοτομία: η διερεύνησή τους, ακόμα και για όσους είχαν ήδη αθωωθεί, έπρεπε να επεκταθεί μέχρι το 1996! Όλα έπρεπε να αρχίσουν από ένα νέο χρονικό σημείο -20 χρόνια πριν!- ώστε να καλυφθεί το χαμένο έδαφος, να ανευρεθούν οι χαμένοι ένοχοι.
Δεύτερος κύκλος ομηρίας
Έτσι ξεκίνησε η διερεύνηση εξ υπαρχής. Χιλιάδες πάλι εργατοώρες –όχι μόνον των «κατηγορουμένων» αλλά και των δικαστικών– θυσιάζονται σε αυτό το θέατρο του παραλόγου. Ξανά σε αμφισβήτηση η υπόληψη ανθρώπων που έφτασαν να αθωωθούν 15 χρόνια μετά την αρχική κατηγορία. Δεύτερος κύκλος ομηρίας τους επειδή υπηρέτησαν με αφοσίωση το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η Δίκη του Κάφκα έμοιαζε, συγκριτικά, με ένα ευχάριστο αφήγημα. Η έμπνευση πάντως του Αδέκαστου να αναζητήσει τους ενόχους από τον 1996 αποδείχθηκε ιδιοφυής. Διότι τότε ακριβώς, πριν από είκοσι χρόνια, έληγε η δεύτερη πρυτανική θητεία του υπογράφοντος, οπότε και εντοπίζεται η ανομία του. Πράγματι! Σε μια από τις συνεδριάσεις της Συγκλήτου -προσωπικά ούτε καν τη θυμούμαι- συζητήθηκε το θέμα της αναγκαίας ασφάλισης του προσωπικού από κονδύλια του «Ειδικού Λογαριασμού». Συζητήθηκε απλώς. Με βάση όμως τη συζήτηση αυτή, ο τελευταίος ένοχος του εγκλήματος, δηλαδή ο τότε Πρύτανης, δηλαδή εγώ, είχε αποκαλυφθεί. Το ότι το έγκλημα είχε ήδη αθωωθεί, δεν μετρούσε, κι ούτε φαίνεται να χωρούσε στο μυαλό του Αδέκαστου.
Δεν σταματά όμως εδώ η ιστορία. Με πρόσφατο βούλευμά του τον Δεκέμβριο του 2015 που αριθμεί 290 σελίδες, το Συμβούλιο Εφετών Κρήτης διευκρινίζει ότι τα παλαιότερα αδικήματα, φυσικά και το επονείδιστο δικό μου, έχουν ήδη παραγραφεί! Το ότι, τέσσερις σχεδόν μήνες αργότερα, ζητείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η άρση της ασυλίας μου, είναι μια πράξη που τιμά τον Αδέκαστο και τη δικαστική γραφειοκρατία, έννοιες συχνά ταυτόσημες. Ο Αδέκαστος επεδίωκε προφανώς να αποδείξει ότι οι επικρίσεις που ακούγονται συχνά στην Ευρώπη για την ελληνική δικαιοσύνη είναι απολύτως αβάσιμες. Διότι εκείνη, με το αδέκαστό της πρόσωπο, αναζητά όχι μόνον τα αδικήματα που δεν έχουν ποτέ διαπραχθεί, αλλά και όσα έχουν επισήμως παραγραφεί.
Η ουσιαστική αλήθεια είναι ωστόσο οδυνηρή: 138 έντιμοι άνθρωποι, που πολλά προσέφεραν στην Παιδεία της χώρας, βρέθηκαν και πάλι στις 13 Μαΐου του 2016 στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Στα ίδια όμως εδώλια, βρέθηκαν και σκιές ψυχών και σωμάτων: εκείνοι που είχαν ήδη αποχωρήσει -14 σπουδαίοι άνθρωποι!- από τον κόσμο τούτο της αδικίας και της φθοράς, κατά τη μακρά περίοδο της αναμονής της πρώτης δίκης και στη συνέχεια της δεύτερης. Τα ονόματά τους αναφέρονται στο ογκώδες κατηγορητήριο, με την ένδειξη «Παύει η δίωξη λόγω θανάτου». Ακολουθεί η ημερομηνία της απώλειας. Χωρίς εντούτοις εκείνοι που συνέγραψαν ή προκάλεσαν το κατηγορητήριο να αισθάνονται ότι τα μάτια των παιδιών, που κάποιοι από τους κατηγορουμένους άφησαν πίσω τους, έχουν ήδη καρφωθεί με απορία στης Δικαιοσύνης το πρόσωπο.
Πανηγυρική αθώωση
Ευτυχώς, «το άλλο πρόσωπο της ελληνικής Δικαιοσύνης» έλαμψε και πάλι. Για δεύτερη φορά πανηγυρική αθώωση όλων των κατηγορουμένων για όλα τα αδικήματα. Μόνο που ο ήλιος δεν έλαμπε πια. Είχε κι εκείνος χλωμιάσει από όσα -χρόνια τώρα– υποχρεώθηκε να παρακολουθεί στη χώρα όπου γεννήθηκε η έννοια της Δικαιοσύνης. Με μια λιτή ανακοίνωσή της η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Κρήτης συνόψισε:
Με την έκδοση σήμερα της αθωωτικής απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Κρήτης, έφτασε στο τέλος της η πολυετής και επώδυνη διαδρομή της υπόθεσης των καταλογισμών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Παράλληλα, κλείνει οριστικά και αμετάκλητα μια άδικη για καταξιωμένα μέλη του Πανεπιστημίου Κρήτης και σε πολλές περιπτώσεις συκοφαντική για το κύρος και το ήθος τους, υπόθεση. Παρά την επί δεκαέξι περίπου χρόνια ταλαιπωρία που υπέστησαν, τα μέλη του Πανεπιστημίου Κρήτης συνέχισαν να προσφέρουν στο Ίδρυμα με συνέπεια.
Αυτά τα μέλη του Πανεπιστημίου Κρήτης αποδόθηκαν λοιπόν -όπως είναι η καθιερωμένη έκφραση- «λευκά στην κοινωνία». Λευκά ασφαλώς, τραυματισμένα όμως. Διότι ποιος θα τους αποζημιώσει για την πολυετή ψυχική ταλαιπωρία τους, ποιος θα καλύψει τα έξοδα που χρειάστηκαν για
δικηγόρους και τα συναφή, ποιος έχει την ευθύνη και ποιες θα είναι οι κυρώσεις για τη συκοφάντησή τους;
Στην αποθέωση όμως αυτή του παραλόγου ή της τραγωδίας, υπάρχει ένας ακόμα «κατηγορούμενος», ξεχασμένος στις δαιδάλους της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ενας και μόνος!
Είναι εκείνος -ο υποφαινόμενος- που χάρις στην εμπιστοσύνη των ελλήνων πολιτών είχε ήδηεκλεγεί στην Ευρωβουλή, όταν έγινε η πρώτη δίκη. Μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης δίκης, από μάρτυρας -ω του θαύματος!- μετατράπηκε σε κατηγορούμενο. Περιμένει λοιπόν, ως είθισται, την άρση της ασυλίας του, την οποία άλλωστε θα ζητήσει επίμονα και ο ίδιος. Τότε όμως, όταν το θέμα φτάσει στην Ολομέλεια, θα αντιμετωπίσει και πάλι τα καχύποπτα βλέμματα των συναδέλφων του”
Η ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΛΛΗΝΙΚΑ / ΑΓΓΛΙΚΑ)
– έχοντας υπόψη την αίτηση για την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Γιώργου Γραμματικάκη, η οποία διαβιβάσθηκε την 1η Απριλίου 2016 από τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σε συνάρτηση με εκκρεμούσα ποινική διαδικασία ενώπιον του Εισαγγελέα Ρεθύμνου για την κατηγορία της απιστίας περί την υπηρεσία, κατά συναυτουργία, στο Ρέθυμνο Κρήτης, κατά το χρονικό διάστημα 2000-2002 (αριθ. αναφοράς: ABM:AB05/1956 ), και η οποία ανακοινώθηκε στην ολομέλεια στις 27 Απριλίου 2016,
– έχοντας υπόψη ότι ο Γιώργος Γραμματικάκης παραιτήθηκε του δικαιώματος ακρόασης, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 5 του Κανονισμού,
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 8 και 9 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 περί της εκλογής των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,
– έχοντας υπόψη τις αποφάσεις που εξέδωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010, 6 Σεπτεμβρίου 2011 και 17 Ιανουαρίου 2013(1),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 62 του Συντάγματος, το άρθρο 54 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και το άρθρο 83 του Κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων,
– έχοντας υπόψη τη διαταγή αριθ. 5181/18.11.2015 του Εισαγγελέα Εφετών Κρήτης,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της 7ης Απριλίου 2015 σχετικά με την εμφάνιση του Γιώργου Γραμματικάκη, βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που συμπληρώνεται από το αίτημα υπεράσπισής του και δικαιολογητικά έγγραφα,
– έχοντας υπόψη το βούλευμα αριθ. 104/2015 του Συμβουλίου Εφετών Κρήτης,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 1 και το άρθρο 9 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A8-0279/2016),
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Γιώργου Γραμματικάκη, βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε συνάρτηση με τη δίωξη για εικαζόμενη αξιόποινη πράξη·
B. λαμβάνοντας υπόψη ότι, δυνάμει του άρθρου 9 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απολαύουν, εντός της επικρατείας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας τους·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 62 του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας, διαρκούσης της βουλευτικής περιόδου, βουλευτής δεν διώκεται, ούτε συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, ούτε άλλως πως περιορίζεται, άνευ αδείας του Σώματος·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ελληνικές αρχές προτίθενται να ασκήσουν δίωξη στον Γιώργο Γραμματικάκη, από κοινού με άλλους, καθώς δεν συμμορφώθηκε με ορισμένες νομικές υποχρεώσεις·
E. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σκοπούμενη δίωξη αφορά συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016 σχετικά με το ενδεχόμενο σύναψης νέου ιδιωτικού συμβολαίου συλλογικής ασφάλισης, επιπλέον του υποχρεωτικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου, για όλους τους εργαζομένους στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, καθώς και την εικαζόμενη παράτυπη καταβολή αμοιβών σε διαδοχικές δόσεις, κατά το χρονικό διάστημα 2000-2002·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι προηγούμενη δικαστική διαδικασία για την ίδια υπόθεση, που αφορούσε το χρονικό διάστημα από το έτος 2000 και μετά, περατώθηκε με απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σκοπούμενη δίωξη είναι προφανές ότι ουδόλως σχετίζεται με την ιδιότητα του Γιώργου Γραμματικάκη ως βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά με το προηγούμενο αξίωμά του ως πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης·
H. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σκοπούμενη δίωξη δεν αφορά γνώμη εκφρασθείσα ή ψήφο δοθείσα από τον βουλευτή κατά την άσκηση των καθηκόντων του ως βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπό την έννοια του άρθρου 8 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σκοπούμενη δίωξη επεκτάθηκε ώστε να καλύψει το χρονικό διάστημα από το 1996 έως το 2000 και περιλαμβάνει την τελευταία συνεδρίαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης με τον Γιώργο Γραμματικάκη ως πρύτανη, κατά την οποία συζητήθηκε το ζήτημα, αλλά δεν ελήφθη απόφαση· λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υφίστανται υπόνοιες ότι η επίμαχη δίωξη ασκείται με σκοπό να παρακωλυθεί η πολιτική δραστηριότητα του εν λόγω βουλευτή·
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σκοπούμενη δίωξη έχει παύσει οριστικά για πολλούς συγκατηγορουμένους που διετέλεσαν μέλη της συγκλήτου του Πανεπιστημίου της Κρήτης και της ΕΛΚΕ, λόγω του ότι έχει παρέλθει η προθεσμία παραγραφής των 15 ετών για τα εικαζόμενα ποινικά αδικήματα, ενώ άλλοι αθωώθηκαν οριστικά με απόφαση του δικαστηρίου τον Μάιο του 2016·
ΙΑ. εκφράζοντας την κατάπληξή του για το γεγονός ότι η άρση ασυλίας ζητείται σήμερα, 20 χρόνια μετά τα συμβάντα, καθώς και ότι το ελληνικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης δεν κατάφερε να ασκήσει δίωξη κατά του Γιώργου Γραμματικάκη νωρίτερα και σκοπεύει να το πράξει τώρα, που ο Γιώργος Γραμματικάκης είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα σύστημα απονομής δικαιοσύνης τόσο αργό δεν μπορεί ποτέ να είναι πραγματικά δίκαιο, καθώς οι εμπλεκόμενοι δεν είναι πλέον οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν πριν 20 χρόνια· λαμβάνοντας υπόψη ότι αν θέλουμε πράγματι να γίνεται λόγος περί δικαιοσύνης, είναι θεμελιώδους σημασίας η έγκαιρη απονομή της·
1. αποφασίζει να άρει την ασυλία του Γιώργου Γραμματικάκη, όπως ζήτησε ο ίδιος, προκειμένου να θέσει τέρμα σε αυτή τη μακρά δικαστική διαδικασία·
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει αμελλητί την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του στις ελληνικές αρχές και στον Γιώργο Γραμματικάκη.
The European Parliament,
– having regard to the request for waiver of the immunity of Giorgos Grammatikakis, forwarded on 1 April 2016 by the Deputy Prosecutor at the Supreme Court of the Hellenic Republic in connection with proceedings proposed by the Rethymno Public Prosecutor for breach of trust in the performance of his duties, committed in conjunction with others, at Rethymno, Crete, over the period 2000-2002 (file ref: ABM:AB05/1956), and announced in plenary on 27 April 2016,
– having regard to the fact that Giorgos Grammatikakis waived his right to a hearing in accordance with Rule 9(5) of its Rules of Procedure,
– having regard to Articles 8 and 9 of Protocol No 7 on the Privileges and Immunities of the European Union, and Article 6(2) of the Act of 20 September 1976 concerning the election of the members of the European Parliament by direct universal suffrage,
– having regard to the judgments of the Court of Justice of the European Union of 12 May 1964, 10 July 1986, 15 and 21 October 2008, 19 March 2010, 6 September 2011 and 17 January 2013(1),
– having regard to Article 62 of the Constitution, Article 54 of the Code of Civil Procedure and Article 83 of the Rules of Procedure of the Hellenic Parliament,
– having regard to Order No 5181/18.11.2015 of the Appeals Court Prosecutor of Crete,
– having regard to the report of 7 April 2015 on the appearance of Giorgos Grammatikakis, MEP, together with his defence plea and supporting documents,
– having regard to Ruling No 104/2015 of the Appeals Council of Crete,
– having regard to Rule 5(2), Rule 6(1) and Rule 9 of its Rules of Procedure,
– having regard to the report of the Committee on Legal Affairs (A8-0279/2016),
A. whereas the deputy public prosecutor at the Supreme Court of the Hellenic Republic has requested the waiver of the immunity of Giorgos Grammatikakis, MEP, in connection with proceedings relating to an alleged offence;
B. whereas, pursuant to Article 9 of Protocol No 7 on the Privileges and Immunities of the European Union, Members of the European Parliament enjoy, in the territory of their own state, the immunities accorded to members of the parliament of that state;
C. whereas, pursuant to Article 62 of the Constitution of the Hellenic Republic, during the parliamentary term, Members of Parliament may not be prosecuted, arrested, imprisoned or otherwise confined without prior leave granted by the parliament;
D. whereas the Greek authorities are proposing to prosecute Giorgos Grammatikakis, in conjunction with others, for failing to comply with certain legal obligations;
E. whereas the proposed proceedings concern a discussion held on 8 March 1996 on the possibility of concluding a new private collective insurance policy – in addition to the compulsory insurance policy – for all employees of the University of Crete and allegedly unlawful payments being made in successive instalments over the period 2000-2002;
F. whereas a previous proceeding on the same case covered the period from 2000 onwards and resulted in the acquittal of all the accused;
G. whereas the proposed proceedings are clearly unrelated to Giorgos Grammatikakis’s status as a Member of the European Parliament, given that they relate to his former position as Rector of the Senate of the University of Crete;
H. whereas the proposed proceedings do not concern opinions expressed or votes cast in the performance of the duties of the Member of the European Parliament in question within the meaning of Article 8 of Protocol No 7 on the Privileges and Immunities of the European Union;
I. whereas the proposed proceedings have been extended to cover the period from 1996 to 2000 and include the last meeting of the Senate of the University of Crete with Giorgos Grammatikakis as the Rector, where the issue was discussed but no decision was made; whereas there is no indication that the intention underlying the proposed proceedings is to cause political damage to the MEP concerned;
J. whereas the proposed proceedings have been permanently dismissed for many co-accused members of the Senate of the University of Crete and of the ELKE Committee due to the passage of the prescription period of 15 years for the alleged crimes, while others were definitively acquitted of all charges by the court in May 2016;
K. surprised that the waiver of immunity is being requested some 20 years after the events have occurred, and that the Greek justice system was not able to bring proceedings against Giorgos Grammatikakis during this period and intends to do so now while he is a Member of the European Parliament;
L. whereas a justice system that moves slowly will never be truly just because the people involved are no longer the same as they were 20 years ago; whereas if justice is to be worthy of the name, it has to be done in due time;
1. Decides to waive the immunity of Giorgos Grammatikakis, as requested by Giorgos Grammatikakis himself in order to put an end to this long judicial process;
2. Instructs its President to forward this decision and the report of its committee responsible immediately to the Greek authorities and to Giorgos Grammatikakis.
