Ο κ. Βασίλειος Λεβέντης, προνομιακός συνομιλητής τού εν Αθήναις Γερμανού πρέσβεως, εμπνευστής τής «κυβέρνησης ευρέος πέλματος» [ή «τέλματος»;] και τέως ιδιοκτήτης του αλήστου μνήμης «Καναλιού 67», το οποίο έκαμε παρανόμως χρήση δημοσίας συχνότητος και επωλήθη στον Γ. Κουρή το 2000 έναντι αδροτάτου τιμήματος, εξ ου και ο εν λόγω είναι σήμερα και ματσολεβέντης, ομίλησε σοφά για ....
πολλοστή φορά: «Δεν είναι δυνατόν να θέτεις στον λαό τόσο σοβαρά διλήμματα». Και τούτο εξ αφορμής της ετυμηγορίας του βρεταννικού λαού δια δημοψηφίσματος υπέρ της εξόδου της χώρας του από την ΕΕ. Γι’ αυτό και τάχθηκε ο κ. Βασίλης υπέρ της άποψης να δοθεί στον βρεταννικό λαό άλλη μία ευκαιρία να εκφρασθεί. Όπως έγινε με τον ιρλανδικό λαό που είπε «ΟΧΙ» για τη συνθήκη της Λισαβώνας, αλλά του έδωσαν την ευκαιρία να πει «ΝΑΙ». Όπως ο γαλλικός λαός που κατεφήφισε σε δημοψήφισμα το «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα», αλλά πλαγιοκοπήθηκε από τη Βουλή του και τις λοιπές χώρες-μέλη της ΕΕ με τη συνθήκη της Λισαβώνας [ΣΗΜ: εμείς δεν ερωτηθήκαμε, ως ανώριμος λαός, καθόλου, αφού το Ευρωσύνταγμα κυρώθηκε με χαρακτηριστική σπουδή από την ελληνική Βουλή με τον ν. 3341/2005 (ΦΕΚ 115-Α-18.5.2005), ο οποίος είναι άνευ αξίας υπερκερασθείς από τον ν. 3671/2008, με τον οποίο κυρώθηκε η υποκατάστατος του ευρωσυντάγματος συνθήκη της Λισαβώνος]. Συμπέρασμα: όταν η λύση του διλήμματος είναι υπέρ της άποψής μας, ο λαός είναι ώριμος και ικανός να λύνει διλήμματα, διαφορετικά είναι ανώριμος και ανίκανος να εκφρασθεί. Διαπιστουμένης δε της ανωριμότητός του να εκφρασθεί σωστά, του δίνουμε άλλη μία ευκαιρία, οπότε εκφραζόμενος σωστά τη δεύτερη φορά ανακηρύσσεται ώριμος για να του θέτουμε διλήμματα.
Γιατί, όμως, δεν είμαι ώριμος να αντιμετωπίζω σοβαρά διλήμματα; Δεν έχω την απαραίτητη, εμβριθή και αντικειμενική πληροφόρηση; Αν είναι δυνατόν! Τόσα παραδείγματα έχουμε.
Διαβάζω ότι το κανάλι της Βουλής μάς κοστίζει € 3.000.000, ενώ στην ουσία είναι άχρηστο. Γιατί δεν το κλείνουν ή δεν το συγχωνεύουν με την ΕΡΤ; Γνωρίζω, λοιπόν, ότι το κανάλι είναι άχρηστο, αλλά δεν ερωτώμαι, αν πρέπει να κλείσει, για να μην στραβοπατήσω.
Μετά πληροφορούμαι ότι η κινεζική Cosco διαμαρτύρεται, επειδή άλλα συμφώνησε με το ΤΑΙΠΕΔ και άλλα φέρνει η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή. Ένα από τα σημεία, για τα οποία διαμαρτύρεται είναι το εξής:
«Διαγράψατε από την παράγραφο 3 του άρθρου 9 (που αντιστοιχεί στο άρθρο 10 του συμφωνημένου σχεδίου κυρωτικού νόμου,) την αυτονόητη σε κάθε μεγάλη σύμβαση παραχώρησης υποχρέωση της δημόσιας διοίκησης να αποκρίνεται εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος για την χορήγηση έγκρισης μετά από την υποβολή σχετικών μελετών. Η COSCO για να αναλάβει την ευθύνη να εκτελέσει ένα τεράστιο πρόγραμμα επενδύσεων εντός ενός πολύ σύντομου χρονικού διαστήματος, βασίστηκε κυρίως σε αυτή την ασφαλιστική δικλείδα της έγκαιρης έκδοσης των απαιτούμενων εγκρίσεων και αδειών. Η μη ύπαρξη της δεν θα άλλαζε απλά το προσφερόμενο από την εταιρία μας οικονομικό αντάλλαγμα, αλλά θα έθετε εν αμφιβόλω ακόμη και την υποβολή οικονομικής προσφοράς καθώς οι συνέπειες για τον ΟΛΠ σε περίπτωση μη έγκαιρης εκτέλεσης των υποχρεωτικών επενδύσεων είναι ανυπολόγιστες».
Εγώ γνωρίζω ότι η ελληνική Διοίκηση κάνει ό,τι της γουστάρει, όταν ένας πολίτης της ζητεί μία άδεια. Του απαντά όποτε θέλει, όπως θέλει και ό,τι θέλει, επειδή γνωρίζει ότι η προσφυγή τού πολίτη στη Δικαιοσύνη δεν θα λύσει ποτέ το πρόβλημά του, αφού όταν και αν δικαιωθεί ο πολίτης, δεν θα υπάρχει πλέον πρόβλημα. Θα έχει ληθεί, ήτοι λυθεί δια της λήθης. Η Cosco δεν τα ήξερε αυτά; Αφού δεν ήξερε, δεν ρώταγε; Τώρα λέει ζητεί να ενημερωθεί ο κυρ-Αλέκος επί των πεπραγμένων του κ. Θοδωρή, συντρόφου της κερα-Τασίας, ο οποίος δεν το βάζει κάτω και θέλει να ματαιώσει τη σύμβαση. Προς τί η ενημέρωση του κυρ-Αλέκου;
Μια χαρά ενημερωμένος είμαι, λοιπόν, και γνώστης των πραγμάτων άριστος. Γνωρίζω π.χ. άριστα ότι αν διορισθώ στο Δημόσιο με πτυχίο περίεργο, δεν θα απολυθώ, καθότι δεν είναι πρέπον.
Γνωρίζω ότι ο κ. Κατρούγκαλος με διαβεβαίωνε ότι οι κύριες συντάξεις δεν θα θιγούν, αλλά βλέπω ότι εθίγησαν. Ότι δεν θα καταργηθεί το ΕΚΑΣ, αλλά καταργείται. Όχι επειδή το καταργεί η σημερινή κυβέρνηση, αλλά επειδή το είχε καταργήσει η προηγούμενη. Δεν έχει σημασία ότι η σημερινή κυβέρνηση με ενημέρωνε πως δεν θα καταργηθεί το ΕΚΑΣ, ενώ εγνώριζε ότι το έχει καταργήσει η προηγούμενη. Εγώ, πάντως, ενημερωμένος ήμανε.
Πάει για φούντο η «Μαρινόπουλος» και ο ΓΓ του Υπουργείου Εργασίας δηλώνει ότι «η κυβέρνηση κινείται προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης λύσης για να μη χαθούν θέσεις εργασίες». Ουδείς τον ρώτησε τι ακριβώς εννοεί, διότι είναι γνωστόν ότι το πρόβλημα των εργαζομένων της εταιρείας θα λυθεί προς όφελός τους από την κυβέρνηση. Δεν ενδιαφέρει ο τρόπος. Όπως λύθηκε το πρόβλημα του ξενοδοχείου «Λύδρα», της εταιρείας «ΠΥΡΣΟΣ», της «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ» και τόσων άλλων εταιρειών που συντηρούνταν με υπέρογκο τραπεζικό δανεισμό και χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους σε Δημόσιο και ασφαλιστικά Ταμεία. Ποιός τους άφηνε να χρωστάνε και να αυξάνουν συνεχώς τα χρωστούμενα; Α, να μην ξεχάσω να σημειώσω ότι η ΓΣΕΕ «κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει δράση, για να μη μείνουν χωρίς δουλειά χιλιάδες εργαζόμενοι». Το καθήκον της το έκανε. Αυτό να λέγεται. Η ΑΔΕΔΥ δεν ανακατεύθηκε. Τί είναι 13.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, για να παρέμβει; Καθαρίστριες του ΥπΟικ ή κάτοχοι πλαστών πτυχίων;
Γνωρίζω, επίσης, ότι ο απατεών των € 1000 πηγαίνει φυλακή, για να μην το ξανακάνει και για να παραδειγματισθούν οι υπόλοιποι. Γνωρίζω, ομοίως, ότι ο απατεών των € δισ. δεν πηγαίνει φυλακή, διότι «έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη», η οποία λειτουργεί με ταχύτητα και κατ’ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των νόμων από άτεγκτους και αδέκαστους δικαστές. Άλλωστε, δεν υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσαν να κάνουν τη λαδιά με τόσα λεφτά, εξ ου και ο παραδειγματισμός δια της ποινής είναι άνευ αξίας, αφού προορίζεται για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Εκείνη η δίκη της ENERGA τί έγινε ρε παιδιά; Αυτό είναι το μόνο που δεν ξέρω.
Τί άλλο θέλω για να είμαι ώριμος προς επιτυχή αντιμετώπιση σοβαρών διλημμάτων;
Καλό μήνα και καλά ξεμπερδέματα με τον συρφετό που εκλέγουμε, για να μας εκπροσωπεί!
Σώτος
Υ.Γ. Εξ αφορμής της είδησης ότι οι μέτοχοι της «ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ» είχαν μεταβιβάσει τα ακίνητά της σε εταιρεία εδρεύουσα στο QATAR, προφανώς ελεγχόμενη από τους ίδιους, τα οποία στη συνέχεια μίσθωνε η «ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ», θυμήθηκα ότι κάποιος διερωτάτο, αν μπορεί να μετάσχει στην αύξηση κεφαλαίου ΑΕ καταθέτοντας το αντίστοιχο ποσό σε τραπεζικό λογαριασμό της ΑΕ τηρούμενο στο εξωτερικό. Αυτό ομολογώ πως δεν το είχα φαντασθεί. Ίσως αυτό να είναι που με κάνει αδαή και αγρίως δουλευόμενο ψηφοφόρο. Αλλά βάζω ό,τι στοίχημα θέλετε πώς τα ακίνητα πουλήθηκαν με τίμημα υποπολλαπλάσιο της αξίας τους. Αυτό δεν έγινε δα πρώτη φορά. Και άλλοι πλούσιοι επιχειρηματίες την έχουν κάνει τη δουλειά. Η εταιρεία τους πουλούσε στους ίδιους φθηνά και αυτοί πουλούσαν ακριβά. Ή η εταιρεία τους αγόραζε ακριβά, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του τιμήματος κατέληγε στα θυλάκιά τους κάτω από το τραπέζι. Και είναι και πρώτες μούρες στο προσκήνιο. Αυτό θα πει επιχειρηματικότητα.
