Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Εντάξει ρε παιδιά, δεν έκανε και τίποτε περίεργο ο Σταύρος. Κάποιες χαρούλες έκανε ο άνθρωπος. Γι’ αυτό και ο Βαξεβάνης με το Δοκουμέντο δεν έχουν ακόμη εξεγερθεί.
Καταδικάσθηκε το 1991 ο ένας για κλοπή κατ’ εξακολούθηση [σιγά τα ωά], αλλά δεν μπορούσε να διορισθεί. Ήρθησαν οι συνέπειες καθότι ο κλέπτης είχε επιδείξει και ειλικρινή μετάνοια. Νεανικές μαλακίες, να μην τις ξεχάσουμε; Εδώ έχουμε ξεχάσει τις νεανικές μαλακίες των νυν κυβερνώντων.
Ο άλλος, πλαστογράφος και με τη βούλα, αλλά να μην μπορεί να διοικεί μία ΑΕ χωρίς κωλύματα; Τί κολλήματα ρε που έχουμε μερικοί μερικοί! Και τί είδους ανώνυμη εταιρεία να είναι αυτή παρακαλώ που πρέπει να διοικείται από, τύποις, άμωμο, άσπιλο και αμόλυντο CEO [ξέρουμε και αμερικανικά να ΄ούμ]; Εξ όσων γνωρίζω, για τις κοινές ΑΕ δεν απαιτείται ποινικό μητρώο πάλλευκο. Για ασφαλιστικές, όμως, απαιτείται. Μήπως; Ίσως και για άλλου σκοπού ΑΕ να απαιτείται λευκό ποινικό μητρώο. Να μην μπορεί ένας πλαστογράφος να διευθύνει μία ΑΕ; Έ όχι ρε φίλε, πολύ πάει!
Και ο τρίτος πλαστογράφος είναι, αλλά να μην μπορεί να ανανεώσει την άδεια ταξί; Τί θα μπορεί πια να πλαστογραφήσει; Το ταξίμετρο;
Να μην ξεχνάμε, πάντως, όπως μας έχουν εξηγήσει τόσο ο κ. Μπάμπης όσο και ο κ. Χάρης, ότι η εισήγηση του Συμβουλίου Χαρίτων δεν είναι δεσμευτική για τον υπουργό. Το Συμβούλιο Χαρίτων εισηγείται, αλλά ν υπουργός δεν υποχρεούται να αποδεχθεί την εισήγηση. Αν την στείλει στον ΠτΔ, όμως, δεν μπορεί παρά να την έχει αποδεχθεί. Από την πλευρά του και ο ΠτΔ δεν δεσμεύεται από την εισήγηση που του στέλνει ο υπουργός. Αλλά αν ο ΠτΔ υπογράψει το διάταγμα που εμπεριέχει την εισήγηση του Συμβουλίου Χαρίτων, δεν μπορεί παρά και αυτός να θεωρεί πρέπον να συγχωρήσει εν τη μεγαθυμία του κλέφτες και πλαστογράφους.
Μέχρι εκεί τα καταλαβαίνω όλα. Εκείνο που μου διαφεύγει είναι πώς κάποιος καταδικασμένος υποβάλλει αίτηση για απονομή χάριτος χωρίς κάποια διαβεβαίωση [από ποιόν;] ή τέλος πάντων κάποια «προεργασία» και με ποια κριτήρια αποφαίνεται το Συμβούλιο Χαρίτων επί της αιτήσεώς του. Και βεβαίως αγνοώ τα στατιστικά: πόσοι υποβάλλουν κατ’ έτος αίτηση χάριτος, πόσες αιτήσεις γίνονται δεκτές και ποίοι οι λόγοι που απορρίπτονται όσες απορρίπτονται.
Σώτος
Εντάξει ρε παιδιά, δεν έκανε και τίποτε περίεργο ο Σταύρος. Κάποιες χαρούλες έκανε ο άνθρωπος. Γι’ αυτό και ο Βαξεβάνης με το Δοκουμέντο δεν έχουν ακόμη εξεγερθεί.
Καταδικάσθηκε το 1991 ο ένας για κλοπή κατ’ εξακολούθηση [σιγά τα ωά], αλλά δεν μπορούσε να διορισθεί. Ήρθησαν οι συνέπειες καθότι ο κλέπτης είχε επιδείξει και ειλικρινή μετάνοια. Νεανικές μαλακίες, να μην τις ξεχάσουμε; Εδώ έχουμε ξεχάσει τις νεανικές μαλακίες των νυν κυβερνώντων.
Ο άλλος, πλαστογράφος και με τη βούλα, αλλά να μην μπορεί να διοικεί μία ΑΕ χωρίς κωλύματα; Τί κολλήματα ρε που έχουμε μερικοί μερικοί! Και τί είδους ανώνυμη εταιρεία να είναι αυτή παρακαλώ που πρέπει να διοικείται από, τύποις, άμωμο, άσπιλο και αμόλυντο CEO [ξέρουμε και αμερικανικά να ΄ούμ]; Εξ όσων γνωρίζω, για τις κοινές ΑΕ δεν απαιτείται ποινικό μητρώο πάλλευκο. Για ασφαλιστικές, όμως, απαιτείται. Μήπως; Ίσως και για άλλου σκοπού ΑΕ να απαιτείται λευκό ποινικό μητρώο. Να μην μπορεί ένας πλαστογράφος να διευθύνει μία ΑΕ; Έ όχι ρε φίλε, πολύ πάει!
Και ο τρίτος πλαστογράφος είναι, αλλά να μην μπορεί να ανανεώσει την άδεια ταξί; Τί θα μπορεί πια να πλαστογραφήσει; Το ταξίμετρο;
Να μην ξεχνάμε, πάντως, όπως μας έχουν εξηγήσει τόσο ο κ. Μπάμπης όσο και ο κ. Χάρης, ότι η εισήγηση του Συμβουλίου Χαρίτων δεν είναι δεσμευτική για τον υπουργό. Το Συμβούλιο Χαρίτων εισηγείται, αλλά ν υπουργός δεν υποχρεούται να αποδεχθεί την εισήγηση. Αν την στείλει στον ΠτΔ, όμως, δεν μπορεί παρά να την έχει αποδεχθεί. Από την πλευρά του και ο ΠτΔ δεν δεσμεύεται από την εισήγηση που του στέλνει ο υπουργός. Αλλά αν ο ΠτΔ υπογράψει το διάταγμα που εμπεριέχει την εισήγηση του Συμβουλίου Χαρίτων, δεν μπορεί παρά και αυτός να θεωρεί πρέπον να συγχωρήσει εν τη μεγαθυμία του κλέφτες και πλαστογράφους.
Μέχρι εκεί τα καταλαβαίνω όλα. Εκείνο που μου διαφεύγει είναι πώς κάποιος καταδικασμένος υποβάλλει αίτηση για απονομή χάριτος χωρίς κάποια διαβεβαίωση [από ποιόν;] ή τέλος πάντων κάποια «προεργασία» και με ποια κριτήρια αποφαίνεται το Συμβούλιο Χαρίτων επί της αιτήσεώς του. Και βεβαίως αγνοώ τα στατιστικά: πόσοι υποβάλλουν κατ’ έτος αίτηση χάριτος, πόσες αιτήσεις γίνονται δεκτές και ποίοι οι λόγοι που απορρίπτονται όσες απορρίπτονται.
Σώτος
