Ο λαός μας έχει μια παροιμία: Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Όπερ μεθερμηνευόμενο, το ψέμα δεν προχωρά πολύ μακριά, κάποια στιγμή φανερώνεται και τελειώνει.
Αυτό ισχύει για τις εξαγγελίες-παραμύθια του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει κάνει τα αντίθετα από όσα εξήγγειλε πριν ένα χρόνο. Απεδείχθη καταστροφική η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση, που οδήγησε στο τρίτο μνημόνιο, μετά τη στήριξη μάλιστα την οποία είχε η διαπραγματευτική ομάδα από ένα βροντερό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.
Μας ξεγέλασε ο κ. Τσίπρας! Υφάρπαξε την ψήφο μας και μάλιστα σε δύο εκλογές.
Δυστυχώς για τον Ελληνικό λαό το ταλέντο του και η υποστήριξη που είχε, φτάνουν μέχρι εκεί. Η γάτα εντός Ελλάδας, μετατρέπεται σε ποντίκι στην Ευρώπη, όταν αντιμετωπίζει τους δανειστές μας, δηλαδή τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα τα οποία επιτίθενται στη χώρα με στόχο να τη λεηλατήσουν.
Δυστυχώς, γι’αυτόν, ο Ελληνικός λαός απηύδησε. Το τρίτο, σκληρότερο μνημόνιο, το οποίο συμπληρώνει τα μέτρα των δύο προηγούμενων, ισοπεδώνει ότι έμεινε από το κοινωνικό κράτος, φτωχοποιεί τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες και αγρότες, προς όφελος των μεγάλων οικονομικών ομίλων. Καταστρατηγεί εργασιακά δικαιώματα, τα οποία κατακτήθηκαν μετά από αγώνες πολλών δεκαετιών. Αποσύρει ακόμα και την προστασία της πρώτης κατοικίας, αφήνοντας τους φτωχοποιημένους δανειολήπτες έρμαιο στις διαθέσεις των τραπεζών.
Συνεχίζει στον ίδιο δρόμο με τους προηγούμενους, εκχωρώντας δημόσιο πλούτο, δίκτυα, λιμάνια, ενέργεια, αεροδρόμια, υπέδαφος, τουρισμό, έναντι πινακίου φακής.
Τώρα που ο λαός νιώθει στο πετσί του τις συνέπειες από την εξαπάτηση που υπέστη από τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεσηκώνεται και εκφράζει την δίκαιη αγανάκτησή του. Όλοι οι κοινωνικοί φορείς, επιστήμονες, εργαζόμενοι, στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, αγρότες, ζητούν από την Κυβέρνηση να αποσύρει το ασφαλιστικό, όπως και το φορολογικό, γιατί τα μέτρα που περιλαμβάνουν είναι άδικα και οδηγούν σε πολύ μεγαλύτερη ύφεση.
Έχουμε λοιπόν μπροστά μας ένα εκρηκτικό μείγμα.
Ένα λαό αγανακτισμένο, ο οποίος δεν πιστεύει πια σε σωτήρες. Ένα λαό βυθισμένο στη φτώχεια, χωρίς ορατή ελπίδα στο μέλλον. Ένα λαό που έχει ξεχυθεί στους δρόμους και διεκδικεί τα δίκαια αιτήματά του. Η πρώτη Κυβέρνηση της "Αριστεράς" να μη διανοηθεί να ποινικοποιήσει τους λαϊκούς αγώνες.
Απέναντι σε μία κυβέρνηση εντελώς απαξιωμένη στα μάτια του λαού, μετά τα ψέματα και τις υπαναχωρήσεις. Μία κυβέρνηση χωρίς πυγμή απέναντι στους οικονομικούς ολιγάρχες, αλλά με σαρωτική δύναμη απέναντι στα δικαιώματα του λαού. Μία κυβέρνηση, η οποία δείχνει να μην αντιλαμβάνεται την εκρηκτική κατάσταση, που η ίδια έχει δημιουργήσει.
Θα πρέπει λοιπόν, να οργανωθούν και να συνεννοηθούν όλες οι κοινωνικές ομάδες, ώστε να πετύχει ο αγώνας μας. Αυτή τη στιγμή, χρειάζεται να δείξουμε τη μεγαλύτερη δυνατή μαζικότητα και στην κυβέρνηση και στα οικονομικά συμφέροντα, που αυτή εξυπηρετεί.
Όχι στείρα άρνηση και «βρείτε εσείς ισοδύναμα». Αυτό το εκμεταλλεύονται δήθεν διαπραγματευόμενοι, με στόχο να περάσουν την ίδια καταστροφική πολιτική, ίσως σε βάρος άλλων κλάδων. Έτσι προκαλούν κοινωνικούς αυτοματισμούς, στρέφοντας μία μερίδα του λαού απέναντι σε άλλη, μία πρακτική που χρησιμοποίησαν όλες οι μνημονιακές Κυβερνήσεις έως σήμερα. Όλοι πληττόμαστε από αυτή την πολιτική, όλοι πρέπει να αντιδράσουμε τώρα.
Να υπάρξει ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα στις διεκδικήσεις. Να γίνεται σαφής και ο δρόμος που προτείνουμε για διέξοδο από την κρίση.
Αγώνας μέχρι τέλους, μέχρι να αποσυρθούν τα άδικα αντιλαϊκά μέτρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου