Το δε 81% των συμπολιτών μου, δηλώνουν απελπισμένοι…
Και ποιοι πατούσαν ο ένας τον άλλον, για μια θέση ορθίου στα βλαχόμπαρα της πόλης;;;
Ποιοι περίμεναν, μέχρι και τρεις ώρες, για να μπουν να παρκάρουν, στο εμπορικό της Β.Ηρακλείου, ή στο κόσμος;;;
Θα αποτρελαθούμε και δεν το θέλω…
Οι σειρήνες ηχούν παράξενα…
Οι «δημοσιογράφοι» άλλοι αγριεμένοι, άλλοι φανερά συντεθλιμμένοι, πάρα πολλοί γλιτσιάρηδες, μέχρι τρέλας και αηδίας, συνεχίζουν το χαβά…
Καίγομαι, καίγομαι, καίγομαι, που πλερώνω ΕΝΦΙΑ, φόροι, τέλη κυκλοφορίας, νοίκια, ρυθμίσεις, ικατεβε και λοιποί συγγενείς…
Και πως θα τα βγάλουμε πέρα τις γιορτές;;; ο ερωτώμενος του «ρεπορτάζ», έτσι συνηθίζουν να το λένε, ακόμη κι αν ρωτάνε, εάν πλύνατε τα δόντια σας, το βράδυ που έπεσε το μαύρο στην ΕΡΤ…
Δεν ημπορούσες, ούτε σπρώχνοντας, να περάσεις στα πεζοδρόμια…
Τα φαγάδικα, τα σκυλάδικα, τα ορθάδικα, τα μπαρ και τα καφέ τίγκα…
Κι όπως λέει κι ο Διαμαντής, ψησταριά και σουγλάκια και τσίκνα.. όλα ένας αχταρμάς, ένα τουρλουμπούκι, στο μυαλό του νεοέλληνα…
Κι εσύ ρε φίλε, προσπαθείς να σώσεις την παρτίδα;;
Σώζεται ρε χωρίς ατού, στα χέρια;;; σόλο μέσα ρε θα πας…
Κοίταξε να κάνεις πολύ καλά, αυτό που ξέρεις και να κάνεις κάθε φορά και ένα βήμα… να καταλαβαίνει κι ο διπλανός σου, ότι όντως νοιάζεσαι και για κείνου το καλό κι όχι μόνον για την τσεπάκλα σου…
Άκουσες καλέ καλή κυρία Ειρήνη αγριαπιδάκη;;;
Χωρίς ατομικές προσπάθειες, πολλές πολλές πολλές μικρές προσπάθειες, που θα συντονιστούν στον επόμενο τόνο, δεν βγαίνουμε από το τέλμα…
Είδατε τι έκανε ο Ολιβερ, που τον ανάφερα προχτές, απευθυνόμενος στον καχεκτικό κύριο Φίλη;;;
Πήρε το επιτελείο του και πήγε στη Νορμανδία, εκεί που είναι η ζούγκλα από τα αντίσκηνα των προσφύγων και μαγείρεψαν μεσημεριανό και δείπνο για έξι χιλιάδες πρόσφυγες…
Και χιλιάδες εγγλέζοι, γέμισαν τα αυτοκίνητα τους με τρόφιμα και ρούχα και πλήρωσαν το εισιτήριο, να περάσουν απέναντι, για να πάνε να τα δωρίσουν τις μέρες αυτές, στους αναξιοπαθούντες….
Και πλημμυρίσανε οι πόλεις τους και πνίγηκεν ο κόσμος και δεν άκουσα γαμώ την αγανάκτηση μου μέσα, έναν, ούτε έναν, να ουρλιάζει μπροστά στις κάμερες, που είναι το κράτος… τι κάνει το κράτος, εμείς χανόμαστε…
Και βγήκε ο πρωθυπουργός τους…ότι πιο συντηρητικό στη σημερινή γενιά, των νέων πολιτικών και πρώτα αναγνώρισε τις ελλείψεις του και τις αδυναμίες και δεν τραγουδούσε ευτυχής, ότι κινητοποιήθηκε ο κρατικός μηχανισμός εγκαίρως…διότι τούτο το έχει σίγουρο, δεν το περιμένει ως έκπληξη…
Γιαυτο δεν είναι απογοητευμένοι φαίνεται, σε ποσοστό ογδόντα δύο στους εκατό οι εγγλέζοι…
ΑΠΌ metarithmisi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου