Ούτε τηλεοπτική ήταν αφού περνούσαν από το ένα στο άλλο (άλλοτε εικόνα της θαλάσσιας παρέλασης, άλλοτε θεατρικό) χωρίς συνέχεια και ροή, σαν κάποιος να ....μπέρδεψε τις σελίδες με το πρόγραμμα.
Ούτε οι θεατές κατά μήκος του ποταμού μπορούσαν να την απολαύσουν σαν κάτι συνολικό αφού έβλεπαν ένα πολύ μικρό μέρος της, ανάλογα που στεκόταν.
Ξεκάθαρο συμπέρασμα;
Μπορεί τη δική μας Ολυμπιάδα να μην την ξεπεράσουν όλες μαζί (όσες έγιναν και όσες γίνουν) σε νεοελληνική λαμόγια σχετικά με τον πακτωλό χρημάτων που φαγώθηκαν-ξοδεύτηκαν με ελάχιστη ως ανύπαρκτη ανταποδωτικότητα.
Όμως δεν πρόκειται να ξεπεράσουν ούτε την έμπνευση, την ομορφιά, την αισθητική, τη θεατρικότητα, τα παγκόσμια νοήματα και την αρμονία με την οποία αυτά παρουσιάστηκαν στην δική μας τελετή έναρξης.
Που ήταν ιδανική να την παρακολουθείς είτε από το στάδιο είτε από έναν τηλεοπτικό δέκτη.
Χ.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου