Τέτοιο ξέπλυμα που τρώει ο δικηγόρος από τα φιλαράκια και τις κολλητές του στα ΜΜΕ στο τέλος θα του απονείμουν και παράσημο απλά και μόνο που δεν σκότωσε καμία. Είναι μάλιστα και πολύ χαρακτηριστικό... παράδειγμα για πολλές συμπεριφορές, ακόμη και για άτομα που έχουν έμμεσα αυτοαναγορευτεί σε ιέρειες της δικαιοσύνης σαν την Κουτσελίνη για παράδειγμα.
Που αρκεί να είναι φίλος τους αυτός που κάνει το κακούργημα για να μην τα νοιάζει αν οι αντιδράσεις τους κάνουν τον κόσμο να θέλει να ξεράσει με το πόσο απροκάλυπτα και εμετικά προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο ή πιο ταιριαστό για την περίπτωση του ξυλοδαρμού, το σκούρο μοβ, παλ ροζ.
Το τι μακιγιάζ ρίχνουν από χθες όλα αυτά τα άτομα σε έναν κακοποιητή, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, αν δεν τους ήταν τίποτα, θα είχαν ξεχάσει όλα τα κλισέ και θα είχαν πέσει πάνω του σαν ύαινες, είναι απλά εντυπωσιακό.
Θα έγραφα ασύλληπτο όμως δεν πέφτω από τα σύννεφα για το πόσο ασύλληπτα εύκολα και γρήγορα κάποιοι γίνονται από άνθρωποι σκέτο δίποδα εαν κάτι αφορά τον μικρόκοσμο τους.
Υ. Γ. Ο Λιάγκας, ψάχνοντας εναγωνίως κάτι θετικό μέσα σε όλο αυτό, αναφέρθηκε στην φυσική ομορφιά του παιδιού του κακοποιητή. Σαν να λέει, ναι, εν δυνάμει δολοφόνος όμως δες και τι παιδί κουκλάκι έχει συμβάλλει στο να γεννηθεί, οπότε ας μετρήσει κι αυτό λίγο ως πρίσμα άμβλυνσης στην εικόνα του τέρατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου