Πριν από
πολλά χρόνια είχεν ανακράξει ο αρχιφύλαξ Αραβαντινός: «Πότε θ’ αδειάσουν πια αυτά
τα σύννεφα;».
Η απάντηση είναι «ποτέ». Κάθε λίγο και λιγάκι θα αποκαλύπτεται μια ανατριχιαστική ιστορία κι’ εμείς θα....
εκφράζουμε την έκπληξή μας. Όπως τώρα με τον αξιότιμο κύριο Μίχο και την πολυάριθμη παρέα του.Μήνες τώρα ασχολούμεθα με την υπόθεση Πισπιρίγκου
διερωτώμενοι τί είδους μάνα μπορεί να είναι αυτή που κατηγορείται, ότι θανάτωσε
τα τρία παιδιά της. Ήλθε η ώρα να αναρωτηθούμε τί μάνα είναι αυτή που δεν
κατάλαβε τί συνέβαινε στο κοριτσάκι της και αν κατάλαβε, γιατί το ανέχθηκε.
Τώρα παρακολουθούμε την ανωμαλία 200 και πλέον ανθρώπων [;]
που ικανοποίησαν τις αρρωστημένες ορέξεις τους σε ένα 12χρονο κορίτσι. Δηλώσεις
επί δηλώσεων, αναλύσεις επί αναλύσεων, αντεγκλήσεις μεταξύ των κωμάτων, επειδή
ο παιδεραστής και προαγωγός είναι νεοδημοκράτης. Και ξαφνικά ο μπαμπάς τού κτήνους μας ενημερώνει,
ότι «Οποιοσδήποτε να ήταν, άμα του κουνιόταν, κάτι θα έκανε». Του κουνήθηκε,
λοιπόν, το 12χρονο κι’ αυτός το πήδηξε, αντί να πει στη μάνα του να το μαζέψει.
Μου θύμισε τον καταξιωμένο καλλιτέχνη Τσόκλη, ο οποίος είχε
δηλώσει πριν από χρόνια αρκετά
«Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός από την κοπέλα που
προκαλεί. Εγώ νομίζω ότι τη βία τη ζητάει η ίδια. Θέλει να τη βιάσουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία
πιάνει τον άνθρωπο και τον βάζει μέσα και δεν βάζει εκείνη που τον προκαλεί. Αφού η φύση τον σπρώχνει να
το κάνει αυτό. Εχω άλλες απόψεις για τα πράγματα, πώς να στο πω, δεν ξέρω. Κάθε
φορά που γίνεται ένας βιασμός θα ήθελα να δω γιατί γίνεται. Ποιος έφταιξε από
τους δύο; Ποιος είναι αλήθεια πιο ζωντανός άνθρωπος; Ο γερο-ηλίθιος που κάθεται
σπίτι του και δεν έχει κανέναν ερωτισμό μέσα του; Ή εκείνος που ρισκάροντας την
ίδια τη ζωή του, την ελευθερία του, βλέπει ένα πλάσμα σεξουαλικό και θέλει να
το φιλήσει, να το αγκαλιάσει, να το σφίξει; Μα γιατί; Ποιος είναι ο πιο καλός;
Η ζωή θα γινόταν πιο ενδιαφέρουσα με εκείνους τους ανέραστους που δεν
συγκινούνται μπροστά στο φαινόμενο; Ή με εκείνους που το πάθος ξεχειλίζοντας
τους κάνει να επιτεθούν; Αυτό που η φύση έπλασε προκλητικό, να το χαρείς, να το
γευτείς. Είναι αναρχικές αυτές οι σκέψεις, το ξέρω, αλλά δεν είναι φυσικές;»
Και ο Σταύρος Θεοδωράκης, επαναναρριχηθείς
εις τας δημοσιογραφικάς επάλξεις, μας ενημέρωσε, ότι φταίνε και οι δάσκαλοι της
πολλαπλώς βιασθείσης 12χρονης που δεν κατάλαβαν τίποτε, μολονότι είναι αυτοί,
οι δάσκαλοι, το …. μάτι τη κοινωνίας στην αίθουσα διδασκαλίας.
Κανείς λοιπόν, δεν είχε πάρει
είδηση. Ουδέν και ουδενός κίνησε την περιέργεια. Όλοι ξαναπέσαμε με πάταγο από τα σύννεφα. Αλλά
και να είχε παρατηρήσει κάποιος κάτι, δεν θα είχε όρεξη να πάει στην Αστυνομία. Πού να μπλέξει τώρα. Άσε που θα βρίσκονταν
πολλοί πρόθυμοι δικηγόροι να τον καταμηνύσουν για λογαριασμό τού υπόπτου για
συκοφαντική δυσφήμιση, ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία, να ‘χει να τρέχει τα
επόμενα 3-4 χρόνια.
Στα σύννεφα, λοιπόν, θα συνωστιζόμεθα εσαεί, θα πέφτουμε και θα
ξανανεβαίνουμε όσο θα υπάρχουν Τσόκληδες και μπαμπάδες Μίχοι.
Σώτος
Υ.Γ. Όποιος έχει κέφι διαβάζει
και τούτο για το «τα ‘θελε και τα ‘παθε»
https://commons.allard.ubc.ca/fac_pubs/704/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου