Μα καλά, ούτε ένα κερί;

Πρωινός περίπατος στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά

Γράφει ο Μιχ. Καλαμίτσης

Χθες το πρωί, Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου, αποφάσισα, προκειμένου να ασκηθώ σωματικά, όπως προβλέπει

η περίπτωση 6 τής βεβαίωσης κατ' εξαίρεση μετακίνησης πολιτών, να περπατήσω κατά μήκος τής Ακτής Μιαούλη στο λιμάνι. Στην αρχή αυτής τής διαδρομής βρίσκεται ο Ναός τού πολιούχου τού Πειραιά Αγίου Σπυρίδωνος και στο τέλος ο Ναός τού Αγίου Νικολάου, προστάτη τών ναυτικών, ο οποίος γιόρταζε προχθες.

Η διαδρομή αυτή είναι αρκετά μακριά από το σπίτι μου αλλά η δήλωση τού Πρωθυπουργού ότι πηγαίνοντας στην Πάρνηθα ήταν στην περιφερειακή ενότητα, προφανώς τού σπιτιου του, με έκανε να ξεπεράσω τήν ανησυχία μου μήπως ήμουν παράνομος!

Μετά από τήν έντονη νυχτερινή βροχή έκανε τήν εμφάνιση του ένας λαμπρός ήλιος και η μέρα ήταν εξαιρετική και ο περίπατος θαυμάσιος.

Απολάμβανα τήν καθαρή ατμόσφαιρα και τόν ήλιο. Εβλεπα τα αραγμένα καράβια, που είχα καιρό να δώ και σιγά σιγά έφτασα μέχρι τόν επιβατικό σταθμό των επιβατών εξωτερικού και στο τελωνείο. Ακριβώς απέναντι αντίκρυσα τόν μεγαλοπρεπή ναό τού Αγίου Νικολάου με τα αετώματα και τις αρχαϊκές κολώνες. Είχα καιρό να μπω στον ναό αυτό.

Χωρίς να συνειδητοποιήσω ότι τήν προηγουμένη γιόρταζε ο Αγιος Νικόλαος και βλέποντας ερημιά γύρω του προχώρησα να ανέβω τα σκαλιά γιά να ξαναδώ το εσωτερικό τού πράγματι μεγαλοπρεπούς ναού.

Αφού ανέβηκα τα πρώτα σκαλιά, εμφανίστηκε αστυφύλακας και μού απαγόρευσε τήν άνοδο και τήν είσοδο!

Τόν ρώτησα: "Αφού δεν υπάρχει κανένας, ούτε μέσα, ούτε έξω, δεν μπορώ να μπώ ούτε γιά ένα κερί";

Η απάντηση ήταν κοφτή: ΟΧΙ!

Δεν είχα πρόθεση να αντιδικήσω και ξανακατεβηκα τα σκαλιά. Φεύγοντας είδα και ένα περιπολικό στον διπλανό δρόμο, έξω από τήν εκκλησία!

Καλά ανήμερα τού Αγίου Νικολάου να λάβουν μέτρα, αλλά και τήν επομένη που είναι και εργάσιμη;

Τι φοβούνται;

Θέλω να πιστεύω ότι εξίσου, πιστοί και άπιστοι, ενοχλούνται από αυτές τίς υπερβολές...