Γράφει ο Χαράλαμπος ΜηνάογλουΔεν θα αναφερθώ εδώ στα σχετικά θεολογικά και εκκλησιολογικά ζητήματα σε βάθος. Αλλά θα πω απλώς ότι τα τρία πολιτικά πρόσωπα κατά των οποίων έγινε ο αφορισμός από τον μητροπολίτη Αμβρόσιο, αλλά και οι περισσότεροι πολιτικοί τους οποίους παίζουν τα ΜΜΕ, ούτως ή άλλως δεν είναι ορθόδοξοι. Και αυτό προκύπτει σαφώς από πλήθος ενεργειών και δηλώσεών τους. Ο Αμβρόσιος, λοιπόν, δεν τους επέβαλε στην ουσία κάποια ποινή, αλλά μόνο διέγνωσε την κατάσταση αυτή. Και ως επίσκοπος ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ κινούμενος τους αφόρισε, ώστε να καταλάβουν με τον πλέον σαφή τρόπο αυτοί οι βαπτισμένοι χριστιανοί, ότι με τις ενέργειες και τις δηλώσεις τους έχουν θέσει τους εαυτούς τους εκτός εκκλησίας και αφού το συνειδητοποιήσουν αυτό, να μετανοήσουν και να επιστρέψουν. Αυτή είναι η λογική πίσω από κάθε αφορισμό. Δεν είναι πράξη μίσους ο αφορισμός, όπως ο τραγικός τρίτος αφορισθείς (αυτός που σηκώνει τον Γολγοθά ντε) την χαρακτήρισε. Είναι η έσχατη πράξη αγάπης προς όσους φανερά και δημόσια θέτουν τον εαυτό τους εκτός εκκλησίας. Αντίθετα, πράξη μίσους και δηλωτική της εωσφορικής βούλησης για απώλεια των ανθρώπων είναι η αγαπολογική τακτική της κατάργησης του αφορισμού! Δηλαδή να είναι κανείς επίσκοπος, να βλέπει ότι ο άλλος έχει βγει εκτός εκκλησίας και έχει φτάσει και στο σημείο να την πολεμάει δημόσια, ότι δεν παίρνει από λόγια, και να σκέφτεται ότι δεν πρέπει να τον αφορίσει για να μην ξεσηκωθούν όλοι οι εχθροί της εκκλησίας εναντίον του! Να τον αφήνει δηλαδή στην πλάνη και την απώλεια για να είναι ο ῾῾επίσκοπος῾῾ αγαπητός στα ΜΜΕ!
Και αυτήν ακριβώς την τακτική έσπευσε να ακολουθήσει αμέσως ο αρχιεπίσκοπος: χωρίς να πει ότι ο Αμβρόσιος έχει άδικο και ότι τίποτε από όσα είπαν και έκαναν τελευταία οι τρεις αφορισθέντες δεν είναι άξια αφορισμού, εξέδωσε μία ανακοίνωση με την οποία λέει ότι ο αφορισμός αυτός είναι ανίσχυρος, επειδή μόνο η Σύνοδος μπορεί να επιβάλει αφορισμό! Εδώ δεν θα προχωρήσω στο θεολογικό κομμάτι του κατά πόσο ευσταθεί ο ισχυρισμός του Αθηνών. Δεν υπάρχει, άλλωστε, κανένας λόγος να αντιπαρατιθέμεθα θεολογικώς με όσους υπέγραψαν το Κολυμπάρι, συγκοινωνούν με τους σχισματικούς στην Ουκρανία και έκλεισαν τις εκκλησίες το Πάσχα καταπατώντας όλους μα όλους τους κανόνες της Εκκλησίας και την διδασκαλία της Αγίας Γραφής και των Πατέρων. Απλώς, θα προβλέψω ότι θα παρεξηγηθεί ο Αμερικανικός πατριάρχης με τα γραφόμενα του Αρχιεπισκόπου και θα τον επιτιμήσει που τόλμησε να του πάρει το αποκλειστικό προνόμιο του αφορισμού. Και θα έχει δίκιο! Όταν του αναγνωρίζει ο Αθηνών μέσω του ουκρανικού σχίσματος ότι αυτός μπορεί να συστήνει και να αναγνωρίζει μόνος του ολόκληρες εκκλησίες, πόσο μάλλον δεν έχει το προνόμιο του αφορισμού;
Ο μητροπολίτης Αμβρόσιος, όμως, έκανε ένα λάθος: πριν από τον αφορισμό των τριών (και άλλων πολλών που με παρόμοιο τρόπο έχουν βγει εκτός εκκλησίας και την πολεμούν) έπρεπε να είχε διακόψει την κοινωνία με τους μητροπολίτες της Ελλαδικής, οι οποίοι αποδέχονται το Κολυμπάρι, το σχίσμα στην Ουκρανία και την εν κορωνοϊό λειτουργία των εκκλησιών, τα οποία τους καθιστούν ομόφρονες των αφορισθέντων. Είθε ο καλός Θεός να κάνει την αρχή της επανόδου στην κανονικότητα των επισκόπων με τον μητροπολίτη Αμβρόσιο!
Κυριε γράψαντα του άρθρου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια και δημοσίως ανέλαβες το βάρος να εκθέσεις την προσωπική σου γνώμη δημοσίως άνευ ουδεμίας αναφοράς τι ακριβώς είναι ο αφορισμός, θα καταθέσω δημοσίως ότι δεν έχεις κατανοήσει τον σκοπό του αφορισμού ( ή αναθέματος, ταυτόσημα είναι) στην Χριστιανική Εκκλησία. Επιχειρηματολογώ λοιπόν γραφοντας ότι ο Αποστολος Παυλος στην επιστολή του προς Κορινθίους, που συμπεριλαμβανεται στα βιβλια της Καινής Διαθήκης, έγραψε "εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ", ευελπιστώ οτι το κατανοείς αν και γραμμενο εις την Ελληνιστική δίαλεκτο. Καπου αλλού, στην επιστολή προς Θεσσαλονικείς, εγραψε "μὴ συναναμίγνυσθαι αὐτῷ (τον αφορισμένο), ἵνα ἐντραπῇ καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν". Ο αφορισμός ( ή ανάθεμα) δεν αποσκοπεί στην τιμωρία, αλλα στην μετάνοια του αφορισμένου. Πληρως συμβατό με τα υπόλοιπα κηρύγματα της Καινής Διαθήκης, και παραπέμπω για περισσότερα εις το έργον του Καλβίνου, Θεσμοί της Χριστιανικής Θρησκείας.
Βεβαια, η Ιερά Σύνοδος συσκοτίζει καλύτερα το όλο θεμα. Επικαλουμένη τον καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (είναι άραγε αυτός ο χάρτης μέρος της Καινής Διαθήκης) υποστηρίζει ότι" Η Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφαίνεται επί παντός ζητήματος αφορώντος εις την Εκκλησίαν. Ειδικώτερον αύτη: … θ) Αποφασίζει διά την επιβολήν ποινής αφορισμού κατά τα υπό των Ιερών Κανόνων οριζόμενα». Θελει να πεί η Ι.Σ. ότι τα αφορισθέντα προσωπα είναι μέλη της Ελληνικής Εκκλησίας, συνεπώς δεν έχει δικαίωμα ενας Μητροπολίτης να αφορίσει ένα μελος της Ελληνικής Εκκλησίας, μονον η Ιερά συνοδος δύναται.
Αντιλέγω, όμως, με τον κάτωθι μύθο, όποιος το εκατάλαβε, θα κατανοήσει και το αντι-επιχείrημα.
Εις χωρικός έβαλε μια πινακίδα εις το κοτέτσι του και απαγόρευε επι αυστηράς ποινής την διέλευση αλεπούδων. Μια μἐρα συνέλαβε μια ομάδα παχουλών γρίζων αλεπούδων εντός του κουμασιού και τις ανακοίνωσε ότι θα πρέπει να υποστούν τις συνέπειες της πράξης τους. Οπότε οι αλεπούδες αντιπροέβαλαν "Ποιός σε είπε οτι είμεθα αλεπούδες;"
Επιμυθιον: Αναλογα με τις περιστάσεις ο παππας βαφτιζει το ψαρι κρέας, και το κρεας αρτον.
Να και η Ι.Σ., εβάφτισε χριστιανο μελος της Ελληνικής Εκκλησίας, έναν που δεν δέχεται το θαύμα του Ιερού Μυστηρίου.
Ποστε σκριπτε: Οχι δεν θα συστήσω "μεταλάβετε" (η πιστη σώζει μόνον τους πιστούς, άγνωστος), δεν ομολογώ ότι είμαι χριστιανός (μεγίστη υποκρισία), αλλα ομολογώ ότι δεν είμαι ένας ακόμη ανόητος να παραμυθιάζομαι ευκόλως εξ οιουδήποτε άνευ λογικού ερείσματος.
ΑΞΙΟΣ ο Αμβρόσιος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστή και η επισήμανση περί επιβεβλημένης αποτειχίσεως από τα σκουπίδια του κολυμβαρίου.
Τώρα να σας δώ, κούλη, τουβλέως και χαλιαμπάλια - σκορδαλιά!
Για το (στην ουσία του) χαμένο στη μετάφραση κείμενο δεν υπάρχει κάτι να σχολιαστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δηλώνει κάποιος πιστός και να λέει ο,τι του κατέβει για τον αφορισμό,δίνοντας αυθαίρετη ερμηνεία,εντελώς διαφορετική από της εκκλησίας στην οποία υποτίθεται πιστεύει,μιλάει από μόνο του.
Απλά μια παρατήρηση.
Ο Γολγοθάς σαν λόφος λίγο δύσκολο να σηκωθεί από κάποιον.
Ακόμη και ο Ιησούς πάνω του περπάτησε,δεν τον σήκωσε.
Ε ρε ξύρισμα που του χρειάζεται...Κήρυκας του μίσους..
ΑπάντησηΔιαγραφή