όλοι πρέπει να αποτίουμε φόρο τιμής στον Σαμουήλ και στα παληκάρια του. Ανάμεσα τους και ο Χωροφύλακας Στράτος Κρανιδιώτης, αδερφός του παππού μου. Σε αυτούς χρωστάμε το ό,τι δεν έπεσε η Αθήνα στα χέρια των κατσαπλιάδων. Θα είχαμε υπουργούς τομάρια όπως ο Σιάντος, ο Ζεύγος, ο Μπαρτζώτας, ο Βλαντάς και πρωθυπουργό, δωσίλογο στους Σοβιετικούς τον Ζαχαριάδη και φυσικά, σύνορα στη Λάρισα. Και κάπου εκεί το 1990 θα γεμίζανε τα κ@λόμπαρα της Ευρώπης με τις δικές μας γυναίκες.
Είχα να ασχοληθώ με την επιδρομή αδελφών μας Νοτιοσουηδών, που έχουν αρπάξει στο τηγάνι, στο πατρικό μου. Οι γονείς μου λείπανε στο κτήμα για τις ελιές και εδώ και μέρες τρεις "ευπαθείς", δύο άντρες και μια γυναίκα, γύρω στα 30 γυρίζανε στη γειτονιά για πλιάτσικο. Ο ένας φορούσε άσπρα γάντια ντάλα πρωί! Κλέψανε πρόσφατα το παραδίπλανό σπίτι και χθες το δικό μας.
Το σπίτι άνω κάτω και πιο πολύ από την στεναχώρια για τα πράγματα, βαφτιστικους σταυρούς κλπ, είναι μεγάλος ο θυμός για την κατάντια μας, για τα κοινωνικά παράσιτα που γεμίσαμε, την ατιμωρησία τους, για μια διευρυμένη εγκληματική δράση που χτυπά κυρίως τους απλούς ανθρώπους και υποβαθμίζει κι άλλο την ποιότητα ζωής. 90 ο πατέρας μου, 82 η μάνα μου, που έχουν δουλέψει για δύο ζωές. Δεν χρωστάγανε σε κανέναν αυτή τη στενοχώρια.
Λυπάμαι μόνο που έλειπε μαζί τους και ο Ράϊνο, ο Ροδεσιανός μας φύλακας, που είναι πλέον σαν μικρό άλογο. Σήκωσαν το ρολό και μπήκαν ακριβώς εκεί που συνήθως κοιμάται. Θα τους ξερίζωνε με τα δόντια ό,τι εξέχει και θα ήταν όμορφο εικαστικά.
Να προσέχετε. Είπαμε, τα σπίτια της ελίτ φυλάσσονται, οι απλοί άνθρωποι ας κόψουν τον λαιμό τους. Γι' αυτό κάντε μόνοι σας τα κουμάντα σας, μέχρι να ξαναγίνουμε σοβαρό κράτος.
