- Έξυπνος επιχειρηματίας με μεγάλα ανοίγματα - Ο άνθρωπος που έδωσε το όνομά τους στους ανθρώπους των αρχηγών
Aν δεν είχε επιβιώσει από απανωτούς πολέμους και κυνηγητά, θα ήταν μάρτυρας της Αντίστασης, θύμα των Ναζί, ήρωας από αυτούς που στα Καλάβρυτα αναμετρήθηκαν ισότιμα με τους κατακτητές. Ίσως να κατέγραφε και έναν σύντομο αλλά ηρωικό βίο, καμία, δηλαδή, σχέση με τα μετέπειτα τεράστια γραφεία, τις ένδοξες πολιτικές καριέρες και τις ατελείωτες μεταλάξεις της ίδιας της Ελλάδας που θα γνωρίσει από κοντά. Όλα αυτά αφορούν την προσωπικότητα του Αντώνη Λιβάνη που έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών και όχι μόνο όσον αφορά την ηλικία του σχεδόν παρά μια πενταετία ολόκληρου αιώνα αλλά τις εμπειρίες που δεν χωρούν όχι μόνο σε μια εκατονταετηρίδα αλλά σε πολλές ζωές μαζί.
Γεννημένος στην Πελοπόννησο, από τα ένδοξα Καλάβρυτα, αλλά μεγαλωμένος αργότερα στην Αθήνα, ΑΕΚτζής και ελεύθερο πνεύμα ήταν πάντα συνδεδεμένος με το ΠΑΣΟΚ και τις εκδόσεις. Τα δυο αλληλένδετα και άμεσα συνυφασμένα στοιχεία σαν να μην μπορούσε η συνωμοτικά η θετική ενέργεια του Κοέλιο να αποχωριστεί τη μοίρα του αισιόδοξα πράσινου ήλιου. Από τότε που συνδέθηκε με τους πρώτους αγώνες του ΠΑΚ και αργότερα ΠΑΣΟΚ, με τα πρόσωπα που βρέθηκαν από τις πρώτες ώρες στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου, από τότε που μαχόταν για τη δημοκρατία μαζί με τον Νικηφόρο Μανδηλαρά και τους άλλους πρωτεργάτες του νέου ελεήυθερου καθεστώτος ο Αντώνης Λιβάνης δεν έπαψε να βιώνει πολλαπλές και διαφορετικού είδους διώξεις. Κυνηγήθηκε, άλλωστε, όχι μόνο ως πιτσιρικάς από τους Ναζί αλλά και από τους χουντικούς και όλους όσοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν το ορμητικό πνεύμα που οδήγησε στον σχηματισμό του ΠΑΣΟΚ.
Ο Αντώνης Λιβάνης είναι ο πλέον έμπιστος άνθρωπος του Ανδρέα Παπανδρέου, αυτός που ακούει και συμβουλεύεται και που θεωρεί ότι ποτέ δεν τον προσέγγισε βάσει ατζέντας.
Από το ΠΑΣΟΚ στις εκδόσεις
Γι αυτό και όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 1981 τις εκλογές με τη συναίνεση και υποστήριξη του ευρύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας που επιζητούσε την Αλλαγή, ο Αντώνης Λιβάνης γίνεται το νούμερο ένα πρόσωπο στο πλευρό του πανίσχυρου Ανδρέα, αμετακίνητος και σταθερός στις υποδείξεις του. Ξέρει τι θέλει ο αρχηγός και τι προτάσσουν με ακρίβεια οι άγραφοι σοσιαλιστικοί αγώνες. Με το καλημέρα στη νέα εξουσία που όντως άλλαξε άρδην τα κυβερνητικά δεδομένα επιβάλλοντας στην πράξη το σύνθημα “Αλλαγή” αναλαμβάνει διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού.
Δεδομένων των συνθηκών δεν μπορεί να συνεχίσει το όραμα του που λέγεται εκδόσεις και βιβλία με τα οπόία θα ήθελε, αν δεν υπήρχε η πολιτική, να ασχοληθεί αποκλειστικά. Άλλωστε είναι από τη φουρνιά που έμαθε να τιμά τους αγώνες μαζί και τη γνώση. Μεταδίδει τις βασικές αρχές στα δυο του παιδιά που είναι τότε ακόμα φοιτητες και έτσι διαμορφώνεται ο κυρίαρχος και απόλυτος εκδοτικός οίκος Λιβάνης με έδρα το μεγάλο βιβλιοπωλείο στην καρδιά της Αθήνας, λίγο πιο κάτω από τα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ.