βρίσκεται ο ΟΑΣΘ, δύο χρόνια μετά την κρατικοποίησή του. Το πρόβλημα των ημερών είναι ως συνήθως τα κλιματιστικά, καθώς δεν λειτουργούν σε πάρα πολλά λεωφορεία και δυστυχώς υπήρξαν και λιποθυμίες, τις προηγούμενες ημέρες, λόγω της ζέστης.
Στα ΜΜΕ, υπάρχει επίσης και έντονη και εξαιρετικά φλύαρη συζήτηση περί ευθυνών, όμως η κατακλείδα του προβλήματος, όποιος κι αν κυβερνά είναι απλούστατη:
χωρίς λεφτά δεν γίνονται συγκοινωνίες!
Όλα τα άλλα είναι φλυαρίες.
Ο ΟΑΣΘ πρέπει ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να κάνει δυό κινήσεις:
1. να εγκαταλείψει την περιαστική περιοχή, που βλακωδώς του ανατέθηκε το 2003, με αποτέλεσμα να γιγαντωθεί εξωφρενικά και να "απλωθεί" σε περιοχές μήκους 120 χιλιομέτρων (!), η οποία πρέπει να ανατεθεί σε ΚΤΕΛ ή ιδιώτες, κατά τα πρότυπα της πρόσφατης πολύ πετυχημένης ανάθεσης 6 αστικών γραμμών στο ΚΤΕΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, που είχε ως αποτέλεσμα τη θεαματική βελτίωση της εξυπηρέτησης και
2. να προμηθευτεί ΑΜΕΣΑ 300 τουλάχιστον καινούρια λεωφορεία. Χωρίς λεωφορεία, δεν υπάρχει συγκοινωνία, τόσο απλά ! Όποιος κι αν είναι Πρόεδρος του ΟΑΣΘ, δεξιός ή αριστερός, φαλακρός ή μαλλιάς, ο ΟΑΣΘ θα είναι άθλιος, αν δεν προμηθευτεί 300 τουλάχιστον λεωφορεία. Ο στόλος του γέρασε, διαλύθηκε, απαξιώθηκε. Δεν γίνεται συγκοινωνία με σχέδια, οράματα και καλές προθέσεις. "Σίδερο" χρειάζεται. Και μάλιστα καλό. Όπως τα μοναδικά καλά λεωφορεία που διαθέτει σήμερα ο ΟΑΣΘ, τα Mercedes Citaro. Όλα τα άλλα είναι για πέταμα. 300 Mercedes ακόμη λοιπόν, αλλιώς ΔΕΝ υπάρχει συγκοινωνία.
Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια της Χαλιμάς.
Και το σχόλιο του Χάρη: