Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Δύο χρόνια σοβαροφάνειας αναμίξ με κυβίστηση ολκής. Ο ένας θα τσάκιζε τους λίσταρχους, ο άλλος είχε έτοιμους φακέλους για είσπραξη € 7 δισ., ο τρίτος για € 2,5 δισ., ο Αρχηγός θα έσκιζε τα Μνημόνια, αλλά ......
τα υπηρέτησε όσο ουδείς προηγούμενος, θα βάραγε τα νταούλια και θα χόρευαν οι αγορές με σύμβουλο επί στρατηγικού σχεδιασμού κάποιον Καρανίκα, αλλά βρέθηκε αγκαλιά με τα capital controls.
Ο άλλος εξεθείαζε, όπου βρισκόταν και όπου στεκόταν, τα εκατομμύρια που έδωσε η κυβέρνηση για συσσίτια, επιδότηση ενοικίου και κοινωνικό τιμολόγιο ΔΕΗ, την ώρα που καταργούσε το ΕΚΑΣ και περιέκοπτε συντάξεις, ενώ η ανεργία συνέχιζε την ανηφόρα.
Στους διορισμούς ημετέρων συναγωνίζονται τους προηγούμενους, αν δεν τους έχουν ξεπεράσει. Είναι πολύ μεγάλη η δίψα για είσπραξη άκοπου χρήματος χωρίς αιδώ με το αφοπλιστικό επιχείρημα «οι άλλοι καλλίτεροι είναι;».
Νομπελίστες του ψεύδους δεν διστάζουν να επιχειρηματολογούν ντάλα μεσημέρι ότι γύρω σου επικρατεί πηχτό σκοτάδι. Και δυστυχώς το καταφέρνουν με πολλούς.
Ξεπουλούν τα πάντα με πόνο ψυχής, επειδή δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, καθότι η παραίτηση δεν αποτελεί επιλογή.
Γέμισαν τον τόπο με λαθρομετανάστες και χαχανίζουν ξεκοκκαλίζοντας ευρωπαϊκούς πόρους και τον ιδρώτα εκατομμυρίων μεροκαματιάρηδων παρέα με ακαμάτηδες αλητέγγυους.
Η απ’ ευθείας ανάθεση στο φόρτε της με το αζημίωτο φυσικά. Όπως παλιά.
Η καταπολέμηση της διαπλοκής με ένα διαγωνισμό οπερέτα για τηλεοπτικές άδειες. Η Δικαιοσύνη υποχείριο και η αξιοκρατία στο περιθώριο. Όπως πάντα.
Συζητήσεις επί συζητήσεων, παρεμβάσεις επί παρεμβάσεων, συμβούλια επί συμβουλίων και συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, για να εγκρίνονται ομόφωνα οι αποφάσεις του Αρχηγού. Αυτός ξέρει πώς να κάνει το μαύρο άσπρο. Χωρίς περιστροφές και δεύτερες σκέψεις. Κι’ αν κάποιοι δεν καταλάβουν και καταψηφίσουν την πρότασή του, επειδή δεν έχουν συνηθίσει να ψηφίζουν, καλούνται να ξαναψηφίσουν, οπότε ψηφίζουν σωστά. Όπως διάφοροι λαοί που ψηφίζουν ΟΧΙ και τους βάζουν μετά να ψηφίσουν ΝΑΙ ή τους λέει το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας ότι είναι μαλάκες που μετείχαν στο δημοψήφισμα, αφού χωρίς απόφαση της Βουλής η γνώμη τους δεν μετράει, και ακόμη πιο μαλάκες είναι οι πολιτικοί που τους έβαλαν να ψηφίσουν εν γνώσει τους ότι τα δημοψηφίσματα είναι για να περνάει η ώρα. Άσε που ο δικός μας το ΟΧΙ το έκανε ΝΑΙ χωρίς απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου, απλώς επειδή κάτι έπρεπε να κάνει για να δείξει αφ’ ενός πόσο μνημονιακός είναι αφ’ ετέρου ότι εμείς είμαστε πιο μαλάκες απ’ αυτόν που σπεύσαμε να ψηφίσουμε στο δημοψήφισμα. Διέψευσε ακόμη και τον σοφό Pretender που είχε πει ότι «τα δημοψηφίσματα δεν προκηρύσσονται, αν δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων το αποτέλεσμα».
Για την αναθεώρηση του Συντάγματος συγκροτήθηκε Επιτροπή Ασχέτων που δεν έχει βάλει ούτε μολυβιά επί 3μηνο. Στις καλένδες και η αναθεώρηση. Άλλωστε, το άρθρο 86 είναι καλή ασπίδα για όσα τερατουργήματα διαπράχθηκαν και αυτά τα δύο χρόνια.
Εξυγιαντής του ΔΟΛ το κομματικό στέλεχος Μουλόπουλος. Είναι η μόνη στιγμή που κρατάς την κοιλιά σου από τον κλαυσίγελω.
Στο τσίρκο γελάς, διασκεδάζεις. Αυτό το τσίρκο, όμως, δεν ήταν για γέλια.
Δεν ένοιωθα δύο χρόνια πως κάνουν και λάθη όσοι δουλεύουν και πασχίζουν για το γέλιο όλων με τα ακροβατικά τους. Ένοιωθα πως με εκδικούνται. Επειδή τόσα χρόνια τους είχα παραγκωνισμένους να φαντάζονται πως είναι αριστεροί και γι’ αυτό δεν τους εμπιστευόμουν, ενώ εγώ πίστευα πως είναι πιο άχρηστοι και από τους δεξιούς. Είναι κάτι που δεν μου συγχώρησαν ποτέ. Και το έδειξαν με τον χειρότερο τρόπο. Κατεδαφίζοντας ό,τι ανθρώπινο και ανιδιοτελές νόμισα πως έκρυβαν μέσα τους. Στο όνομα της τόσο προσοδοφόρας νομής τής εξουσίας και των κόπων μου.
Επί τη σημερινή δευτέρα επετείω της κατάκτησης του Δημόσιου κορβανά ολοψύχως εύχομαι σε όλον αυτόν τον συρφετό των χαμερπών ανεγκέφαλων λακέδων - αρλεκίνων «δύο να ‘ναι οι μέρες σας».
Σώτος
Υ.Γ. Ο υπουργός [τρόπος του λέγειν] Υποδομών, Δικτύων, Μεταφορών και δε συμμαζεύεται έχει αναρτήσει με καμάρι πίσω από το υπουργικό γραφείο έναν πίνακα ζωγραφικής με τον Άρη Βελουχιώτη. Προφανώς για να τον εμπνέει το ατίθασο αντάρτικο πνεύμα του Άρη, καθώς υπογράφει δακρύων τη μεταβίβαση των 14 αεροδρομίων, της Cosco, του ΑΔΜΗΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ.λπ. Αυτού του Άρη που τον θωρεί από ‘κει ψηλά και σίγουρα κλαίει με μαύρο δάκρυ και ασταμάτητα, πράγμα που εξηγεί μέχρις ορισμένου σημείου και τις σφοδρές βροχοπτώσεις των τελευταίων μηνών. Ο καημένος σίγουρα θα νοιώθει τεράστια πίκρα που κάθε ψυχή έχει δικαίωμα σε μία μόνον αυτοκτονία, το οποίο δικαίωμα αυτός, φευ, έχει εξαντλήσει.
Τουλάχιστον ρε φούστη μου έχεις διαβάσει τον λόγο στη Λαμία; Μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα, αλλά λέει κάτι πραγματάκια εκεί που η δική σου γκλάβα αδυνατεί να συλλάβει.