Ο διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, κ. Θεοφάνης Μαλκίδης, θεωρεί τον πρώην αρχισυντάκτη της τουρκικής Miliyet, Αμπντί Ιπεκτσί, ως το alter ego του πρωθυπουργού της Τουρκίας Μπουλέντ Ετζεβίτ κατά την εισβολή στην Κύπρο. Καθ΄ ότι, ο Ιπεκτσί επηρέαζε τόσο τον Ετζεβίτ που συζητούσε όλα τα ζητήματα μαζί του και μάλιστα τον επηρέαζε στην τελική λήψη των αποφάσεών του!!
Επίσης, ο κ. Μαλκίδης αναφέρει, ότι ο Ιπεκτσί δεν παρέλειψε να γράψει και για την “καταπίεση” των “Τούρκων” της Θράκης με το άρθρο του: “Αυτός θα πρέπει να είναι ο δρόμος για να κρατήσουμε τους αδελφούς μας στη Δυτική Θράκη”. Το άρθρο βρίσκεται σε ειδική θυρίδα του τούρκικου υπουργείου εξωτερικών βιβλιογραφικής βάσης δεδομένων, που εκθέτει τις κεμαλικές θέσεις περί Θράκης, στο διεθνές δίκτυο Internet. Φυσικά το άρθρο, το οποίο για πρώτη φορά έρχεται στην επιφάνεια, έχει αποσιωπηθεί, καλύτερα έχει αποκρυφτεί από την επιτροπή του βραβείου Ιπεκτσί, όπως άλλωστε και όλα τα άλλα, μια και το προσωπείο είναι αυτό του “φιλέλληνα” και του “δημοκράτη”.
Η “Ελευθεροτυπία” χρηματοδότης του Ιδρύματος.
Την παραπάνω αναφορά έκανα στο χθεσινό άρθρο μου (30/12/16) στην Ελεύθερη Ώρα: “Το βαθύ κράτος της Τουρκίας και το Ίδρυμα Ιπεκτσί”.
Όπως επίσης, ανέφερα ότι στην ίδρυση των “βραβείων” του Ιδρύματος, συνέβαλαν αποφασιστικά με προτάσεις και χρηματικές προσφορές – σύμφωνα με ακριβέστατες πληροφορίες μας – ο δημοσιογράφος Τεγόπουλος Χρήστος (Κίτσος), ιδρυτής, εκδότης και ιδιοκτήτης της “Ελευθεροτυπίας”, καθώς ο επίσης δημοσιογράφος Φυντανίδης Σεραφείμ, διευθυντής της εν λόγω εφημερίδος.
Η οποία συμπτωματικώς ήταν η εφημερίδα που παραλάμβανε όλες τις επιστολές ανάληψης της ευθύνης για εγκληματικές πράξεις και τρομοκρατικές ενέργειες της τρομοκρατικής οργάνωσης “17 Νοέμβρη”.
Επίσης, οι δημοσιογράφοι Αϊντίν Ντοάν και Μεχμέτ Μπαρλάς, εκδότες και διευθυντές της τούρκικης “Μιλιέτ” που εκδότης και ιδιοκτήτης της ήταν ο Αμπντί Ιπεκτσί.
Σ΄ αυτό το άρθρο μου στην ΕΩ της 30ης Δεκεμβρίου δεσμευόμουν, πως στο σημερινό άρθρο μου θα δημοσίευα ονόματα πολιτικών και δημοσιογράφων που συμμετείχαν σε εκδηλώσεις ή βραβεύθηκαν από το εν λόγω Ίδρυμα που υποτίθεται ότι προάγει την “ελληνοτουρκική φιλία”. Όταν, εκείνος στον οποίο τιμητικά έδωσαν το όνομα του Ιδρύματος, μισούσε κατάφορα τον ελληνισμό!!
Το απύθμενο μίσος του Αμπντί Ιπεκτσί για την Ελλάδα και τον Έλληνα.
Αυτός λοιπόν ο “φιλέλληνας” Τούρκος donme, εβραϊκής καταγωγής εκ Θεσσαλονίκης, μας έδειξε τα αισθήματα αγάπης του με ένα ποίημά του που το ονόμασε “το μίσος” και φέρεται να το έχει γράψει ο ίδιος ή κατά παραγγελία του, ο Behcet Kemal Caglar. Αυτό το ποίημα περιλαμβάνεται στην ανθολογία ενός Τουρκοκύπριου ονόματι Hassan Sefik Altay, με τίτλο “ο Ιερός Αγώνας και η Αντίστασή μας στην Ποίηση”.
Αυτό “το μίσος” φρόντισε ο “φιλέλληνας” Αμπντί Ιπεκτσί να το δημοσιεύσει στην “Μιλιέτ”, παραμονές της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Όπως ακριβώς είχε πράξει και λίγο πριν τα “Σεπτεμβριανά του 1955” όταν με παράρτημα εφημερίδος του, είχε μεγαλοποιήσει την επίθεση – προβοκάτσια κατά του τούρκικου Προξενείου της Θεσσαλονίκης και το παρακείμενο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, οπλίζοντας επί της ουσίας το “χέρι” του καθοδηγούμενου όχλου προκειμένου να πυρπολήσει και να καταστρέψει τις περιουσίες των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και να βιάσει Ελληνίδες. Όλα αυτά διά χειρός του “φιλέλληνα” Αμπντί Ιπεκτσί.
Το μίσος του Αμπντί Ιπεκτσί μέσα από “το μίσος”.
Διαβάστε παρακάτω το ποίημα του “φιλέλληνα” και “φιλειρηνιστή”, Αμπντί Ιπεκτσί:
«Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτόν τον κόσμο,
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω τον σκύλο,
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος.
Σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα,
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,
τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα,
εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές,
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος
και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα.
Πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους,
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Σαράντα χιλιάδες τους να σούβλιζα με την λόγχη μου,
ογδόντα χιλιάδες τους να έστελνα στη κόλαση,
εκατό χιλιάδες τους να κρεμούσα στο σκοινί,
δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος».
Η 7η διοργάνωση στην Αθήνα του 1995.
Η 7η διοργάνωση των ετών 1994-1995 για την απονομή των Βραβείων Ειρήνης και Φιλίας Ιπεκτσί, πραγματοποιήθηκε την 13η Οκτωβρίου 1995 στο ξενοδοχείο “Ξενία” στο Λαγονήσι. Την οποία παρακολούθησαν μεταξύ των άλλων, ο τότε υπουργός Παιδείας και μετέπειτα Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, ο πρώην Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (ήταν Πρωθυπουργός πριν από δυο μόλις χρόνια). Όπως, οι Βύρωνας Πολύδωρας ο Αλέξανδρος Μαγκάκης, ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (όλοι τους διατέλεσαν υπουργοί) και ο εκλιπών ηγέτης της Αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος. Συμμετείχαν βεβαίως, ο τότε υφυπουργός Πολιτισμού της Τουρκίας Dr Emre kon Gar, ο Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα Umit Pamir, Τούρκοι διπλωμάτες (λέγε πράκτορες) που εργάζονταν στην εδώ τούρκικη Πρεσβεία καθώς και πολλοί Τούρκοι και Έλληνες δημοσιογράφοι!!
Ο κ. Νίκος Χατζηνικολάου είχε την τιμητική του.
Συντονιστής σε αυτήν την χολιγουντιανή παράσταση που “στήνουν” οι Μυστικές Υπηρεσίες της Τουρκίας – και εκείνες καλά κάνουν εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους – ήταν ο μεγαλοδημοσιογράφος και της εποχής του 1995, Νίκος Χατζηνικολάου, αφού ήταν το μεγάλο όνομα του τηλεοπτικού σταθμού “Mega”, έχοντας στην ευθύνη του το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του καναλιού, το οποίο σήμερα έχει αναστείλει τα προγράμματά του και έχει απλήρωτους τους εργαζομένους του!!
Ωστόσο, το μεγάλο ερώτημα που πλανάται στον ορίζοντα και θα θέλαμε μια απάντηση, είναι αν ο Νίκος Χατζηνικολάου γνώριζε για την ανθελληνική δραστηριότητα του Αμπντί Ιπεκτσί και αν επίσης γνώριζε ότι οι γείτονές μας χρησιμοποιούν το Ίδρυμα για να εγκλωβίζουν στα σχέδιά τους προσωπικότητες της πολιτικής, δημοσιογραφικής, αθλητικής και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου μας!!
Θα θέλαμε να γνωρίζουμε αν τον Νίκο Χατζηνικολάου τον βρήκαν ή τους βρήκε.
Αν ο συντονισμός της τελετής ήταν άμισθος ή αμείφτηκε.
Παρά ταύτα, μας προξενεί μεγάλη εντύπωση η συμμετοχή του Νίκου Χατζηνικολάου στις διεργασίες απονομής βραβείων του συγκεκριμένου Ιδρύματος. Του Νίκου Χατζηνικολάου, του σκληρού δεξιού, της εθνικιστικής ΟΝΝΕΔ του Ευάγγελου Αβέρωφ!! Βεβαίως, όσο περνούν τα χρόνια οι άνθρωποι μεταλλάσσονται ιδεολογικά και πολλές φορές κοιτάζουν πρώτα το συμφέρον της τσέπης τους. Ίσως, από μεριάς τους να φαντάζονται ότι είναι δικαιολογημένοι απέναντι στην Πατρίδα και το λαό της!!
Τα περίεργα βραβεία του Ιδρύματος της “ελληνοτουρκικής φιλίας”.
Από τα βραβεία που απονεμήθηκαν εκείνο το μεσημέρι στο Λαγονήσι, σήμερα θα σας αναφέρουμε το βραβείο επικοινωνίας που δόθηκε στον Βύρωνα Πολύδωρα (;;;) επί σειρά ετών υπουργό σε διάφορα υπουργεία, όπως το Εξωτερικών και στον Νάσο Αθανασίου, σημερινό Βουλευτή Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ και την εποχή εκείνη ενεργό δημοσιογραφικό στέλεχος του Mega Channel.
Και δεν είναι τυχαία η αναφορά μου σε αυτά τα πρόσωπα που καταδέχτηκαν να παραβρεθούν εκεί, αλλά αποδέχθηκαν και την “τιμή” που τους έκαναν. Στο πλαίσιο – υποθέτω – των αγώνων τους για το δέσιμο της “ελληνοτουρκικής φιλίας”, η οποία στις μέρες μας – για άλλη μια φορά – εκφράζεται με την οσονούπω κατάργηση της κυπριακής δημοκρατίας, με την παραμονή επί 40 και πλέον έτη των κατοχικών δυνάμεων του Αττίλα στο Νησί, για την de facto συνδιοίκηση της Θράκης μας, με τους τσαμπουκάδες στο Αιγαίο μας και τον εποικισμό με μουσουλμανικό στοιχείο των νησιών μας, με την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης, κλπ.
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”
egerssi@otenet.gr
www.apostoloupanos.gr