Οι κλέφτες περιμένουν πώς και πώς το καλοκαίρι για να κλέψουν τα πολλά σπίτια των ενοίκων που λείπουν. Αντιστοίχως ο υπουργός Παιδείας περιμένει πώς και πώς την ίδια περίοδο, που λείπουν γονείς και εκπαιδευτικοί, για να φέρει στη Βουλή την...
υποβάθμιση της ήδη υποβαθμισμένης Παιδείας.
Κατ αρχήν, υπό τις παραπάνω συνθήκες, δηλαδή εντελώς ύπουλα, κατέθεσε για τρίτη φορά τροπολογία για τα ιδιωτικά σχολεία, που είχε αναγκαστεί να αποσύρει τον Μάρτιο του ‘15 και τον Μάιο φέτος μετά τις αντιδράσεις γονιών και βουλευτών.
Κατά δεύτερον μαγειρεύει τρόπους ώστε να καταργήσει τις εισαγωγικές στα πανεπιστήμια χωρίς να τις καταργήσει (!), χωρίζοντας τους μαθητές και τις σχολές σε πρωτοκλασάτους και παρακατιανούς, χωρίς να υπολογίζει τη θέση των ίδιων των πανεπιστημίων.
Τι θέλει να κάνει ο υπουργός στα ιδιωτικά σχολεία; Να αλλάξει τη διαδικασία απολύσεων έτσι ώστε στην πράξη να είναι μόνιμη η θέση, όπως είναι και στα δημόσια. Και να περιορίσει τις επιπλέον ώρες διδασκαλίας, που έχουν οι μαθητές εκεί επ’ αμοιβή.
Στην περίπτωση των εισαγωγικών καταρτίζεται ένα μοντέλο, με το οποίο οι πιο ζητούμενες σχολές θα έχουν ένα σύστημα εξετάσεων ή επιλογής, ενώ στις άλλες θα μπορεί να μπει κανείς και έτσι, περνώντας απ έξω.
Αν υπάρχουν αρκετά μικροσκόπια για να μάθουν ιστολογία ισάριθμοι φοιτητές υποψήφιοι γιατροί, ώστε να μη σε στείλουν αδιάβαστο ως ασθενή, λίγο απασχολεί το υπουργείο. Ψήφους ψάχνει από ημιμαθείς ψηφοφόρους, δεν το ενδιαφέρει η ποιότητα φοίτησης και πτυχίων.
Αντιστοίχως, αν πάρεις πτυχίο κοινωνικού λειτουργού χωρίς να ξέρεις να αρθρώσεις και να γράψεις σωστά ελληνικά, άρα να συνεννοηθείς ακριβώς με το περιβάλλον σου, λίγο ενδιαφέρει τη νομενκλατούρα του υποτίθεται αριστερού μορφώματος που κυβερνάει.
Και λέω υποτίθεται αριστερού, γιατί η αριστερά γεννήθηκε μέσα και χάρη στα στρώματα του λαού, που έμαθαν κάτι παραπάνω από τους εξαθλιωμένους αγρότες και εργάτες γονείς τους, πηγαίνοντας στα πανεπιστήμια και στα σχολεία της Ευρώπης από τις αρχές του 19ου αιώνα.
Εκεί και απ αυτούς γεννήθηκε και το αναρχικό και το σοσιαλιστικό και το μετέπειτα κομμουνιστικό κίνημα. Δε γεννήθηκε από κανένα λαό και από καμιά αμορφωσιά. Γεννήθηκε από την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ που αποκτήθηκε από την κριτική πληροφόρηση, δηλαδή τη ΜΟΡΦΩΣΗ, τη διεύρυνση της ΚΡΙΤΙΚΗΣ ικανότητας και τελικά τον ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ.
Η Ευαισθησία χάρη στη Μόρφωση γέννησε την Αριστερά κι αυτό κατακτήθηκε μέσα από ατελείωτες ώρες μελέτης και απόκτησης γνώσης. Δεν αποκτήθηκε με μειωμένα ωράρια και χαρίσματα σε μαθητές και καθηγητές, ούτε με χαμήλωμα της ποιότητας διδασκαλίας για καμιά αιτία και με καμιά δικιολογία.
Ο Μάρξ έφαγε σχεδόν όλη του τη ζωή διαβάζοντας νυχθημερόν σχεδόν ο,τι είχε γραφτεί στην εποχή του για να μπορέσει να βγάλει συμπέρασμα γι αυτά που τον απασχολούσαν. Ο Ένγκελς, αν και ζάπλουτος, είχε λιώσει τα καθίσματα της μελέτης, ο Προυντόν και ο Μπακούνιν, η Λούξεμπουργκ, ο Λένιν, ο Μπουχάριν, ο Κορδάτος, η Βαρίκα, όλη η αγωνιστική κομμουνιστική αριστερά και η αναρχία οπουδήποτε,στην Ελλάδα και στον πλανήτη, είχε ένα πλεονέκτημα: Διανοούμενους, που είτε συμφωνούσε είτε διαφωνούσε κανείς μαζί τους, δεν μπορούσε να αμφισβητήσει το εύρος της μόρφωσής τους.
Η διανόηση ξεσήκωσε τους λαούς και έδωσε σάρκα και οστά στη βασανισμένη τους ζωή. Αυτή τους άνοιξε τα μάτια και έκανε τα αφηρημένα και συναισθηματικά τους πάθη συγκεκριμένα και χειροπιαστά απαιτούμενα. Αυτή οργάνωσε, αυτή εξόπλισε, αυτή οδήγησε τους λαούς όπου εξεγέρθηκαν. Στην Κίνα ή στη Ρωσία, στο Παρίσι ή στο Σικάγο, στο Μεξικό ή στο Ανόι και στο Κιλελέρ. Στο Μπέρκλεϊ ή στη Μαδρίτη.
Η διανόηση αυτή γεννήθηκε μέσα στα πιο αυστηρά αστικά πανεπιστήμια, δε γεννήθηκε στο άραγμα και στα δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. Γεννήθηκε με θυσίες χρόνων και με αγώνες αιματηρούς, δε γεννήθηκε με κοπάνες και χαρισματικές βαθμολογίες και πτυχία αρπακόλα, ούτε με κλαψιάρικες υποταγές στην πρώτη πίεση, χωρίς μια ντουφεκιά αντίσταση.
Τι σχέση έχει η Αριστερά, που χτίστηκε απ΄όλους τους πραγματικούς ιδεολόγους διανοούμενους, με τους σημερινούς αμόρφωτους και ημιμαθείς μικροαστούς, που καπηλεύονται το όνομα, αναπαράγοντας σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής αυτή τους την αμορφωσιά.
Η αριστερά θα’ πρεπε να κόβει από παντού για να δώσει στην Παιδεία αντί να κόβει από την Παιδεία για να δίνει επιδόματα σε συνδικαλιστές που δεν έχουν εγγράψει ούτε μια πραγματική εργατοώρα.
Θα ‘πρεπε να διώχνει με τις κλωτσιές από τις τάξεις όσους δασκάλους δεν μαθαίνουν και με το παραπάνω τους μαθητές τους, αντί να προστατεύει το δικαίωμα του κάθε βαριεστημένου και του κάθε ημιμαθή να διαμορφώνει παιδιά.
Θα ‘πρεπε να έχει πρόγραμμα για περισσότερη Παιδεία αντί να κόβει ώρες μόνο και μόνο για να γλιτώσει διορισμούς εκπαιδευτικών επειδή δεν της βγαίνει ο προϋπολογισμός των δανειστών!
Θα ‘πρεπε να στήσει στον τοίχο όλες τις διοικήσεις της ΟΛΜΕ εδώ και τουλάχιστον 40 χρόνια, που με βασικό κριτήριο τα κοντόφθαλμα εργασιακά συμφέροντα των καθηγητών κατάργησαν από τα σχολεία τη διδασκαλία με κριτική (μέσα από τα οποία γεννήθηκαν οι Έλληνες αριστεροί διανοούμενοι) και έχουν παραγάγει δύο γενιές ελληνόφωνων, που στην πλειονότητά τους στερούνται σοβαρής κριτικής σκέψης (φαίνεται κι απ αυτούς που ψηφίζουν), ικανότητα συνεννόησης (αφού με 10.000 λέξεις όλες κι όλες που μιλιούνται ατροφούν τα συναισθήματα και τα διανοήματα) καικοινωνικής αγωγής (αφού οι μαθητές βλέπουν στην πράξη μπροστά τους το θρίαμβο του ωχαδερφισμού, με τις μειοψηφούσες όπως πάντα ηρωικές εξαιρέσεις).
Θα ‘πρεπε να στήσει στον τοίχο κάθε υπουργό Παιδείας, που δεν πολέμησε λυσσαλέα, αλλά ανέχτηκε, νομοθέτησε ή συμβιβάστηκε με όλη αυτή τη συντεχνιακή καταστροφή τουλάχιστον δύο γενιών ελληνόφωνων μέχρι τώρα. Γιατί έχει και συνέχεια.
Η «πλήρη αντίθεση» και ο «διεθνή έλεγχος» είναι από τα τελευταία φρούτα όλης αυτής της αγραμματοσύνης των σχολείων, που παρελαύνει αδιόρθωτη και περήφανη στα δελτία των ειδήσεων και αναπαράγεται αφού κανείς δεν ασχολείται, κανείς δε διορθώνει, κανείς δεν επεμβαίνει, όχι μόνο στη γλώσσα. Σε κανένα επίπεδο.
Τα αρχαία είναι μια νεκρή γλώσσα αποφαίνεται ο αμόρφωτος υπουργός, αλλά και αμόρφωτοι που έχουν καθηγητικές έδρες στα πανεπιστήμια, χωρίς να ξέρει ο πρώτος (αφού δεν έχει την παιδεία για να σκεφτεί) και τυφλωμένοι από μίσος για την αρχαιολατρεία των ιδεολογικών τους αντιπάλων οι δεύτεροι, την ώρα που αρχαία μιλάνε, όπως αρχαία μιλάμε όλοι!
Αλλά, η ημιάγρια κατ όνομα αριστερά, που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ορκίζεται στο δικαίωμα της γλώσσας να είναι ζωντανή και να μεταβάλλεται, όταν πρόκειται να δικιολογήσει καμιά ξένη, καμιά σλάβικη, καμιά ντοπιολαλιά, καμιά αγραμματοσύνη, το αρνείται αυτό το δικαίωμα στο σύνολο σχεδόν των λέξεων της ελληνικής, που είναι αρχαίες!! Που δεν θα μπορούσες να αρθρώσεις λέξη αν είχαν πεθάνει!
Αντί να εξανθρωπίσει τον απαράδεκτο, αποτρεπτικό και καταστροφικό τρόπο, με τον οποίο διδάσκονται τα αρχαία εδώ και 200 χρόνια και να καθιερώσει τη διδασκαλία μεγάλου μέρους της αρχαίας γραμματείας με τρόπο φιλικό, ώστε να διαχυθεί όλος αυτός ο θησαυρός γνώσεων στον πληθυσμό, απεργάζεται το θάνατό της!
Η αρχαία δεν μεταβλήθηκε, δεν είναι ζωντανή μέσα από τις αλλαγές που έχουν υποστεί οι ίδιες οι αρχαίες λέξεις. Όχι! Είναι νεκρή γλώσσα για την αμόρφωτη συριζαία αριστερά! Για να σκοτώσει ντε και καλά την αρχαιότητα, δηλαδή τη συνέχεια, και να δοξάσει την αστοιχείωτη εμμονή της γέννησης των πάντων από τη γαλλική Επανάσταση. Γιατί, βλέπεις, αυτή ήταν επανάσταση! Η γέννηση της δημοκρατίας δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση της ανοιχτής στο λαό επιστήμης δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση της φιλοσοφικής σκέψης δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση της εκεχειρίας δεν ήταν επανάσταση! Το θέατρο για το λαό, πληρωμένο από την Πόλη δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση των σχολών και των πανεπιστημίων για το λαό δεν ήταν επανάσταση!
Αν υπάρχει κάτι που κάνει την αρχαιότητα να ξεχωρίζει είναι αυτό: Ότι κατέστησε το λαό από υπόδουλο και αμαθή, κοινωνό σε κάθε γνώση. Ακόμα και τους σκλάβους. Και κυρίαρχο σώμα μέχρι εκεί που της επέτρεπε το σύστημά της. Αυτό για τότε και για τις παγκόσμιες συνθήκες ήταν όχι απλώς επανάσταση. Ήταν δομική αλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Μάρξ, λάτρης της επανάστασης, στη θεωρία και στην πράξη, έκανε τη διατριβή του πάνω στο έργο του Επίκουρου. Ούτε στου Ρουσσώ, ούτε στου Λούθηρου.
Αλλά, ο αμόρφωτος υπουργός Παιδείας και οι συν αυτώ, έχουν μαύρα μεσάνυχτα και από μόρφωση και από επανάσταση. Δεν έχουν ιδέα ότι αριστερά είναι αμφισβήτηση, ανατροπή, δημιουργία. Χωρίς ένα από τα τρία δεν είναι αριστερά. Ετούτοι έχουν μόνο το ένα, το εύκολο. Την αμφισβήτηση. Κι ένα παιδάκι, το ίδιο! Αστοιχείωτοι και από αριστερή κουλτούρα έχουν γυρίσει την αριστερή ιδεολογία τους (αν είχαν ποτέ πραγματική τέτοια) στο πρωτόγονο προμαρξιστικό σχήμα φτωχοί εναντίον πλουσίων! Τέτοιο βάθος πολιτικής σκέψης! Όπου πλούσιοι σήμερα στην Ελλάδα είναι κατ αυτούς οι φτωχοί μικροαστοί και φτωχοί οι φτωχοποιημένοιμικροαστοι! Αυτό κάνουν φορομπηχτικά και μας πουλάνε για αναδιανομή πλούτου!
Το μόνο που ξέρει να κάνει ο αμόρφωτος υπουργός Παιδείας και οι σύντροφοί του είναι κανένα ρουσφετάκι σε συνδικαλιστές, να περιορίζουν τις ώρες μόρφωσης (ως προϊόν αστικού πολιτισμού προφανώς, η αριστερά παράγει μόνο μπάχαλα και σκέψη καφρίλας και καταστροφής, όπως αποδεικνύεται στην πράξη) και πώς να υποκλίνονται γονατιστοί στον κάθε Σόιμπλε μόλις κουνήσει το δαχτυλάκι του. Κλαψουρίζοντας ότι…πιέστηκαν!
Για ανατροπή και δημιουργία να μη το συζητάμε. Το πρώτο θέλει θάρρος και το δεύτερο μυαλό και σοβαρότητα. Ό,τι ακριβώς τους λείπει.
Γ Παπαδόπουλος-Τετράδης
Liberal.gr
υποβάθμιση της ήδη υποβαθμισμένης Παιδείας.
Κατ αρχήν, υπό τις παραπάνω συνθήκες, δηλαδή εντελώς ύπουλα, κατέθεσε για τρίτη φορά τροπολογία για τα ιδιωτικά σχολεία, που είχε αναγκαστεί να αποσύρει τον Μάρτιο του ‘15 και τον Μάιο φέτος μετά τις αντιδράσεις γονιών και βουλευτών.
Κατά δεύτερον μαγειρεύει τρόπους ώστε να καταργήσει τις εισαγωγικές στα πανεπιστήμια χωρίς να τις καταργήσει (!), χωρίζοντας τους μαθητές και τις σχολές σε πρωτοκλασάτους και παρακατιανούς, χωρίς να υπολογίζει τη θέση των ίδιων των πανεπιστημίων.
Τι θέλει να κάνει ο υπουργός στα ιδιωτικά σχολεία; Να αλλάξει τη διαδικασία απολύσεων έτσι ώστε στην πράξη να είναι μόνιμη η θέση, όπως είναι και στα δημόσια. Και να περιορίσει τις επιπλέον ώρες διδασκαλίας, που έχουν οι μαθητές εκεί επ’ αμοιβή.
Στην περίπτωση των εισαγωγικών καταρτίζεται ένα μοντέλο, με το οποίο οι πιο ζητούμενες σχολές θα έχουν ένα σύστημα εξετάσεων ή επιλογής, ενώ στις άλλες θα μπορεί να μπει κανείς και έτσι, περνώντας απ έξω.
Αν υπάρχουν αρκετά μικροσκόπια για να μάθουν ιστολογία ισάριθμοι φοιτητές υποψήφιοι γιατροί, ώστε να μη σε στείλουν αδιάβαστο ως ασθενή, λίγο απασχολεί το υπουργείο. Ψήφους ψάχνει από ημιμαθείς ψηφοφόρους, δεν το ενδιαφέρει η ποιότητα φοίτησης και πτυχίων.
Αντιστοίχως, αν πάρεις πτυχίο κοινωνικού λειτουργού χωρίς να ξέρεις να αρθρώσεις και να γράψεις σωστά ελληνικά, άρα να συνεννοηθείς ακριβώς με το περιβάλλον σου, λίγο ενδιαφέρει τη νομενκλατούρα του υποτίθεται αριστερού μορφώματος που κυβερνάει.
Και λέω υποτίθεται αριστερού, γιατί η αριστερά γεννήθηκε μέσα και χάρη στα στρώματα του λαού, που έμαθαν κάτι παραπάνω από τους εξαθλιωμένους αγρότες και εργάτες γονείς τους, πηγαίνοντας στα πανεπιστήμια και στα σχολεία της Ευρώπης από τις αρχές του 19ου αιώνα.
Εκεί και απ αυτούς γεννήθηκε και το αναρχικό και το σοσιαλιστικό και το μετέπειτα κομμουνιστικό κίνημα. Δε γεννήθηκε από κανένα λαό και από καμιά αμορφωσιά. Γεννήθηκε από την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ που αποκτήθηκε από την κριτική πληροφόρηση, δηλαδή τη ΜΟΡΦΩΣΗ, τη διεύρυνση της ΚΡΙΤΙΚΗΣ ικανότητας και τελικά τον ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ.
Η Ευαισθησία χάρη στη Μόρφωση γέννησε την Αριστερά κι αυτό κατακτήθηκε μέσα από ατελείωτες ώρες μελέτης και απόκτησης γνώσης. Δεν αποκτήθηκε με μειωμένα ωράρια και χαρίσματα σε μαθητές και καθηγητές, ούτε με χαμήλωμα της ποιότητας διδασκαλίας για καμιά αιτία και με καμιά δικιολογία.
Ο Μάρξ έφαγε σχεδόν όλη του τη ζωή διαβάζοντας νυχθημερόν σχεδόν ο,τι είχε γραφτεί στην εποχή του για να μπορέσει να βγάλει συμπέρασμα γι αυτά που τον απασχολούσαν. Ο Ένγκελς, αν και ζάπλουτος, είχε λιώσει τα καθίσματα της μελέτης, ο Προυντόν και ο Μπακούνιν, η Λούξεμπουργκ, ο Λένιν, ο Μπουχάριν, ο Κορδάτος, η Βαρίκα, όλη η αγωνιστική κομμουνιστική αριστερά και η αναρχία οπουδήποτε,στην Ελλάδα και στον πλανήτη, είχε ένα πλεονέκτημα: Διανοούμενους, που είτε συμφωνούσε είτε διαφωνούσε κανείς μαζί τους, δεν μπορούσε να αμφισβητήσει το εύρος της μόρφωσής τους.
Η διανόηση ξεσήκωσε τους λαούς και έδωσε σάρκα και οστά στη βασανισμένη τους ζωή. Αυτή τους άνοιξε τα μάτια και έκανε τα αφηρημένα και συναισθηματικά τους πάθη συγκεκριμένα και χειροπιαστά απαιτούμενα. Αυτή οργάνωσε, αυτή εξόπλισε, αυτή οδήγησε τους λαούς όπου εξεγέρθηκαν. Στην Κίνα ή στη Ρωσία, στο Παρίσι ή στο Σικάγο, στο Μεξικό ή στο Ανόι και στο Κιλελέρ. Στο Μπέρκλεϊ ή στη Μαδρίτη.
Η διανόηση αυτή γεννήθηκε μέσα στα πιο αυστηρά αστικά πανεπιστήμια, δε γεννήθηκε στο άραγμα και στα δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. Γεννήθηκε με θυσίες χρόνων και με αγώνες αιματηρούς, δε γεννήθηκε με κοπάνες και χαρισματικές βαθμολογίες και πτυχία αρπακόλα, ούτε με κλαψιάρικες υποταγές στην πρώτη πίεση, χωρίς μια ντουφεκιά αντίσταση.
Τι σχέση έχει η Αριστερά, που χτίστηκε απ΄όλους τους πραγματικούς ιδεολόγους διανοούμενους, με τους σημερινούς αμόρφωτους και ημιμαθείς μικροαστούς, που καπηλεύονται το όνομα, αναπαράγοντας σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής αυτή τους την αμορφωσιά.
Η αριστερά θα’ πρεπε να κόβει από παντού για να δώσει στην Παιδεία αντί να κόβει από την Παιδεία για να δίνει επιδόματα σε συνδικαλιστές που δεν έχουν εγγράψει ούτε μια πραγματική εργατοώρα.
Θα ‘πρεπε να διώχνει με τις κλωτσιές από τις τάξεις όσους δασκάλους δεν μαθαίνουν και με το παραπάνω τους μαθητές τους, αντί να προστατεύει το δικαίωμα του κάθε βαριεστημένου και του κάθε ημιμαθή να διαμορφώνει παιδιά.
Θα ‘πρεπε να έχει πρόγραμμα για περισσότερη Παιδεία αντί να κόβει ώρες μόνο και μόνο για να γλιτώσει διορισμούς εκπαιδευτικών επειδή δεν της βγαίνει ο προϋπολογισμός των δανειστών!
Θα ‘πρεπε να στήσει στον τοίχο όλες τις διοικήσεις της ΟΛΜΕ εδώ και τουλάχιστον 40 χρόνια, που με βασικό κριτήριο τα κοντόφθαλμα εργασιακά συμφέροντα των καθηγητών κατάργησαν από τα σχολεία τη διδασκαλία με κριτική (μέσα από τα οποία γεννήθηκαν οι Έλληνες αριστεροί διανοούμενοι) και έχουν παραγάγει δύο γενιές ελληνόφωνων, που στην πλειονότητά τους στερούνται σοβαρής κριτικής σκέψης (φαίνεται κι απ αυτούς που ψηφίζουν), ικανότητα συνεννόησης (αφού με 10.000 λέξεις όλες κι όλες που μιλιούνται ατροφούν τα συναισθήματα και τα διανοήματα) καικοινωνικής αγωγής (αφού οι μαθητές βλέπουν στην πράξη μπροστά τους το θρίαμβο του ωχαδερφισμού, με τις μειοψηφούσες όπως πάντα ηρωικές εξαιρέσεις).
Θα ‘πρεπε να στήσει στον τοίχο κάθε υπουργό Παιδείας, που δεν πολέμησε λυσσαλέα, αλλά ανέχτηκε, νομοθέτησε ή συμβιβάστηκε με όλη αυτή τη συντεχνιακή καταστροφή τουλάχιστον δύο γενιών ελληνόφωνων μέχρι τώρα. Γιατί έχει και συνέχεια.
Η «πλήρη αντίθεση» και ο «διεθνή έλεγχος» είναι από τα τελευταία φρούτα όλης αυτής της αγραμματοσύνης των σχολείων, που παρελαύνει αδιόρθωτη και περήφανη στα δελτία των ειδήσεων και αναπαράγεται αφού κανείς δεν ασχολείται, κανείς δε διορθώνει, κανείς δεν επεμβαίνει, όχι μόνο στη γλώσσα. Σε κανένα επίπεδο.
Τα αρχαία είναι μια νεκρή γλώσσα αποφαίνεται ο αμόρφωτος υπουργός, αλλά και αμόρφωτοι που έχουν καθηγητικές έδρες στα πανεπιστήμια, χωρίς να ξέρει ο πρώτος (αφού δεν έχει την παιδεία για να σκεφτεί) και τυφλωμένοι από μίσος για την αρχαιολατρεία των ιδεολογικών τους αντιπάλων οι δεύτεροι, την ώρα που αρχαία μιλάνε, όπως αρχαία μιλάμε όλοι!
Αλλά, η ημιάγρια κατ όνομα αριστερά, που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ορκίζεται στο δικαίωμα της γλώσσας να είναι ζωντανή και να μεταβάλλεται, όταν πρόκειται να δικιολογήσει καμιά ξένη, καμιά σλάβικη, καμιά ντοπιολαλιά, καμιά αγραμματοσύνη, το αρνείται αυτό το δικαίωμα στο σύνολο σχεδόν των λέξεων της ελληνικής, που είναι αρχαίες!! Που δεν θα μπορούσες να αρθρώσεις λέξη αν είχαν πεθάνει!
Αντί να εξανθρωπίσει τον απαράδεκτο, αποτρεπτικό και καταστροφικό τρόπο, με τον οποίο διδάσκονται τα αρχαία εδώ και 200 χρόνια και να καθιερώσει τη διδασκαλία μεγάλου μέρους της αρχαίας γραμματείας με τρόπο φιλικό, ώστε να διαχυθεί όλος αυτός ο θησαυρός γνώσεων στον πληθυσμό, απεργάζεται το θάνατό της!
Η αρχαία δεν μεταβλήθηκε, δεν είναι ζωντανή μέσα από τις αλλαγές που έχουν υποστεί οι ίδιες οι αρχαίες λέξεις. Όχι! Είναι νεκρή γλώσσα για την αμόρφωτη συριζαία αριστερά! Για να σκοτώσει ντε και καλά την αρχαιότητα, δηλαδή τη συνέχεια, και να δοξάσει την αστοιχείωτη εμμονή της γέννησης των πάντων από τη γαλλική Επανάσταση. Γιατί, βλέπεις, αυτή ήταν επανάσταση! Η γέννηση της δημοκρατίας δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση της ανοιχτής στο λαό επιστήμης δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση της φιλοσοφικής σκέψης δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση της εκεχειρίας δεν ήταν επανάσταση! Το θέατρο για το λαό, πληρωμένο από την Πόλη δεν ήταν επανάσταση! Η γέννηση των σχολών και των πανεπιστημίων για το λαό δεν ήταν επανάσταση!
Αν υπάρχει κάτι που κάνει την αρχαιότητα να ξεχωρίζει είναι αυτό: Ότι κατέστησε το λαό από υπόδουλο και αμαθή, κοινωνό σε κάθε γνώση. Ακόμα και τους σκλάβους. Και κυρίαρχο σώμα μέχρι εκεί που της επέτρεπε το σύστημά της. Αυτό για τότε και για τις παγκόσμιες συνθήκες ήταν όχι απλώς επανάσταση. Ήταν δομική αλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Μάρξ, λάτρης της επανάστασης, στη θεωρία και στην πράξη, έκανε τη διατριβή του πάνω στο έργο του Επίκουρου. Ούτε στου Ρουσσώ, ούτε στου Λούθηρου.
Αλλά, ο αμόρφωτος υπουργός Παιδείας και οι συν αυτώ, έχουν μαύρα μεσάνυχτα και από μόρφωση και από επανάσταση. Δεν έχουν ιδέα ότι αριστερά είναι αμφισβήτηση, ανατροπή, δημιουργία. Χωρίς ένα από τα τρία δεν είναι αριστερά. Ετούτοι έχουν μόνο το ένα, το εύκολο. Την αμφισβήτηση. Κι ένα παιδάκι, το ίδιο! Αστοιχείωτοι και από αριστερή κουλτούρα έχουν γυρίσει την αριστερή ιδεολογία τους (αν είχαν ποτέ πραγματική τέτοια) στο πρωτόγονο προμαρξιστικό σχήμα φτωχοί εναντίον πλουσίων! Τέτοιο βάθος πολιτικής σκέψης! Όπου πλούσιοι σήμερα στην Ελλάδα είναι κατ αυτούς οι φτωχοί μικροαστοί και φτωχοί οι φτωχοποιημένοιμικροαστοι! Αυτό κάνουν φορομπηχτικά και μας πουλάνε για αναδιανομή πλούτου!
Το μόνο που ξέρει να κάνει ο αμόρφωτος υπουργός Παιδείας και οι σύντροφοί του είναι κανένα ρουσφετάκι σε συνδικαλιστές, να περιορίζουν τις ώρες μόρφωσης (ως προϊόν αστικού πολιτισμού προφανώς, η αριστερά παράγει μόνο μπάχαλα και σκέψη καφρίλας και καταστροφής, όπως αποδεικνύεται στην πράξη) και πώς να υποκλίνονται γονατιστοί στον κάθε Σόιμπλε μόλις κουνήσει το δαχτυλάκι του. Κλαψουρίζοντας ότι…πιέστηκαν!
Για ανατροπή και δημιουργία να μη το συζητάμε. Το πρώτο θέλει θάρρος και το δεύτερο μυαλό και σοβαρότητα. Ό,τι ακριβώς τους λείπει.
Γ Παπαδόπουλος-Τετράδης
Liberal.gr