Γράφει ο Σωτήριος ΚαλαμίτσηςΚαι ποιός δεν έβρισε τον Τζήμερο για το μακροσκελές τιτίβισμά του το σχετικό με τον Παύλο Φύσσα που έχασε άδικα τη ζωή του από το μα-χέρι ενός ανεγκέφαλου. Άλλος του είπε ότι είναι για τα σκουπίδια, άλλος ότι είναι εμετικός, σαπρόφυτο, χυδαίος, φασίστας και άλλα πολλά. Δεν μου είναι συμπαθής ο Τζήμερος από τότε που ....
έστειλε εκείνη την ανοικτή επιστολή στη Μέρκελ.
http://www.capital.gr/story/1307978
Όχι, ότι η επιστολή εκείνη δεν αποτελεί την επιτομή του διεφθαρμένου ελληνικού κράτους, αλλά επειδή απευθυνόταν στη Μέρκελ ζητώντας της να μας βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι, μήπως και γίνουμε σωστό κράτος. Μάλλον δεν εισακούσθηκε, αν κρίνω από την έως τώρα στάση των δανειστών που τα βρήκαν με όλο το πωλητικό προσωπικό βάζοντας τον λαό σε ένα παπούτσι. Ας θυμηθούμε και τη Lagarde: «Τόση διαφθορά, αλλά δεν μπήκε κανείς φυλακή».
Πρέπει, όμως, να παραδεχθώ ότι μέχρι σήμερα ο Τζήμερος έχει δείξει πως αντιμάχεται όχι μόνον ό,τι το κρατικοδίαιτο, αλλά και τη σαπίλα του κομματοκρατικού μηχανισμού που επιτρέπει σε χιλιάδες μικρά και μεγάλα τρωκτικά να συνεχίζουν και επί Μνημονίων να απομυζούν ατιμωρητί τον ιδρώτα του Έλληνα φορολογούμενου.
Ο νεαρός Φύσσας ήταν αριστερός και ανεξαρτήτως της χείριστης ποιότητος των ασμάτων του δεν έπρεπε να χάσει τη ζωή του. Από του σημείου αυτού, όμως, μέχρι του να δίνεται το όνομά του σε κεντρική λεωφόρο του Κερατσινίου και να στήνεται και προτομή του πάει πολύ.
Εγώ θυμήθηκα άλλα πράγματα, όταν ξέσπασε η μπόρα μετά το τιτίβισμα Τζήμερου. Θυμήθηκα τον 20άρη Θάνο Αξαρλιάν, τη δολοφονία του οποίου απεκάλεσαν οι «αριστεροί επαναστάτες» [εδώ καγχάζομεν εικοσάκις] 17Νίτες «παράπλευρη απώλεια». Ο Δήμος Αθηναίων έδωσε το όνομά του σε ένα στενό σοκάκι στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και that’s all. Δεν μάθαμε ποτέ αν ήταν φασίστας ή αντιφασίστας.
Θυμήθηκα και τον πατέρα του δολοφονημένου Γιώργου Φουντούλη, ο οποίος είχε δηλώσει λίγες μέρες μετά την απώλεια του παιδιού του:
«Έχουμε κάνει πέτρα την καρδιά μας από αυτό το απρόσμενο, ξαφνικό γεγονός που μας βρήκε. Θα ήθελα να ήταν εδώ και πατέρας του άλλου παλικαριού, του Μάνου Καπελώνη αλλά και ο πατέρας του Παύλου Φύσσα. Γιατί το αίμα δεν έχει χρώμα. Όταν έμαθα για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα δάκρυσα, στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, αλλά δεν μπορούσα να νιώσω τόσο τον πόνο των γονιών του όσο τον ένιωσα μετά το χαμό του Γιώργου μου. Τα παιδιά έχουν πιστεύω, έχουν ιδέες. Οι ιδέες όμως πρέπει να λύνονται με διάλογο. Με επιχειρήματα. Όχι με μαχαιρώματα και πυροβολισμούς».
Τί να προσθέσω εγώ σ’ αυτά τα λόγια; Απλώς τα θυμίζω, επειδή κανείς από όσους επιτέθηκαν στον Τζήμερο δεν τα θυμήθηκε. Βλέπεις ο Φουντούλης ήταν «φασίστας», ενώ ο Φύσσας «αντιφασίστας».
Και επειδή πολλοί κατέκριναν τον Τζήμερο που ανακάτεψε στο τιτίβισμά του και τη μητέρα του Φύσσα, σημειώνω ότι εκείνη κίνησε γη και ουρανό, για να παρίστανται οι κατηγορούμενοι της ΧΑ στο ακροατήριο. Κι’ όταν αυτοί διατάχθηκαν από το δικαστήριο να εμφανισθούν, η μητέρα Φύσσα τους επιτέθηκε λέγοντας «Μας υποχρεώνετε να σας βλέπουμε». Δηλαδή;
Ας διαβάσουμε όλοι επί τέλους το βιβλίο του γιατρού Γωγούση «Γιατί δεν αυτοκτόνησες;», μήπως και αποφασίσουμε να τιμάμε τους νεκρούς, όπως τους πρέπει, χωρίς να τους διαχωρίζουμε σε αριστερούς και δεξιούς.
Και τελειώνοντας ας θυμηθούμε τη Μυρτώ της Πάρου που είναι ζωντανή νεκρή. Κανένας δεν έκανε το παραμικρό προς τιμήν της. Βλέπεις, οι λάθρο είναι κατατρεγμένα αδέλφια μας, δεν είναι φασίστες. Ούτε η συνήγορος του Πακιστανού είναι φασίστρια όταν υπερασπιζόμενη αυτό το κτήνος είπε ότι θα πρέπει το δικαστήριο να του αναγνωρίσει το ελαφρυντικό ότι αυτή είναι η κουλτούρα στην πατρίδα του.
Διαβάστε το βιβλίο του φίλου μου του Γωγούση. Κάνει καλό και τα έσοδα από την πώλησή του είναι για καλό σκοπό.
Σώτος