Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Η παράξενη περίπτωση της Τούλσι Γκάμπαρντ και άλλες ιστορίες τρόμου

Στα 1968, ο γερουσιαστής του Δημοκρατικού Κόμματος Ρόμπερτ Κέννεντυ, ένας υποψήφιος που εναντιωνόταν στον πόλεμο, είχε προβάδισμα στον προεκλογικό αγώνα για...
τις προεδρικές εκλογές. Το κόμμα είχε εξεγερθεί εναντίον του Προέδρου Τζόνσον, υποχρεώνοντάς τον να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση του χρίσματος και η Αμερική υποστήριζε έναν υποψήφιο αντίθετο στον πόλεμο που προηγείτο στις δημοσκοπήσεις. Ο Κέννεντυ δολοφονήθηκε γρήγορα.

Εμείς οι Αμερικανοί είχαμε συνηθίσει σε αυτό το φαινόμενο, άλλωστε είχαμε χάσει τον αδελφό του Τζόν και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Το πιό κακοκρυμμένο μυστικό της εποχής εκείνης ήταν ότι το οργανωμένο έγκλημα, μαζί με την πετρελαϊκή και την αμυντική βιομηχανία, διηύθηναν την Ουάσιγκτον και θα δολοφονούσαν οποιονδήποτε έμπαινε στο δρόμο τους.

Υπάρχουν κι άλλοι παίκτες που θα πρέπει να συνυπολογιστούν, αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει ελάχιστα, ή μάλλον έχουν γίνει πολύ χειρότερα. Υπάρχει ένας «Ρόμπερτ Κένεντυ της εποχής μας εκεί έξω: Είναι η Τούλσι Γκάμπαρντ, που βρίσκεται υπό την επίθεση των τσακαλιών στην Ουάσιγκτον, ίσως όχι αρκετά μεγάλος στόχος, όχι ακόμη τουλάχιστον. Θα πρέπει να περιμένουμε για να το διαπιστώσουμε.


Ένα μέλος του Κογκρέσσου, το μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων Τούλσι Γκάμπαρντ από τη Χαβάη, στέκεται μόνη εναντίον εκείνων που ουρλιάζουν προκρίνοντας τον πόλεμο με τη Συρία, τη Ρωσσία και το Ιράν. Μόνο η Γκάμπαρντ επέκρινε ανοιχτά τον Πρόεδρο Τράμπ για την χωρίς αποδείξεις επίθεση στη Συρία.

Η Γκάμπαρντ είναι ταγματάρχης της Εθνικής Φρουράς της Χαβάης, έχει υπηρετήσει δύο θητείες στο Ιράκ και – σε αντίθεση με τον στρατηγό Μάικλ Φλύν – είναι παρασημοφορημένη βετεράνος και φορά το Πολεμικό Ιατρικό Παράσημο (σ.Π/Β: πρόκειται για το παράσημο που απονέμεται σε όλα τα μέλη του Ιατρικού Σώματος του στρατού των ΗΠΑ που έχουν συμμετάσχει σε πολεμικές επιχειρήσεις).

Μόνο εκείνοι που συμμετείχαν σε μάχες στο έδαφος μπορούν να φορέσουν αυτό το διακριτικό στη στολή τους, όπως και το «αδελφό» διακριτικό, το Παράσημο Μάχης Πεζικού, ή την Κορδέλα Ενεργού Μάχης για τους Πεζοναύτες και το Ναυτικό, ένα διακριτικό που φορώ κι εγώ.

Ο Φλύν φορά 4 χάλκινα αστέρια για «αποτελεσματικότητα», αλλά δεν έχει καμία πολεμική εμπειρία, παρ’ ότι αναφέρεται συνεχώς στην εμπειρία του για τον «αγώνα υπέρ της πατρίδας του». Αναφέρω τον Φλύν, αλλά υπάρχουν πολλοί άλλοι επίσης. Ακόμη και ο πολύ – παρασημοροφημένος γερουσιαστής Τζον Μακέιν έχει συνολικά 14 λεπτά στον αέρα πάνω από εχθρικό έδαφος, πριν καταρριφθεί.

Μετά από αυτό, κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, ο Μακέιν έκανε 32 αντι – αμερικανικές ραδιοφωνικές εκπομπές για λογαριασμό των Βορειο – Βιετναμέζων, τους βοήθησε στην εκπαίδευση μονάδων αεράμυνας και τους παρείχε πληροφορίες, σύμφωνα με τον συνταγματάρχη Έρλ Χόππερ τον πρεσβύτερο και τον αντισυνταγματάρχη των πεζοναυτών Τζόν Χόλλαντ. (σ.Π/Β: Ο Μακέιν δικάστηκε σε στρατοδικείο γι αυτές του τις πράξεις και πήρε χάρη από τον Πρόεδρο Νίξον).

Είναι ο Μακέιν που συναντήθηκε επανειλημμένα, όχι μόνο με τους υποστηριζόμενους από την Τουρκία αντάρτες στη Συρία, αλλά και με ηγέτες του Ισλαμικού Κράτους. Τέτοιες συναντήσεις έλαβαν χώρα ακριβώς πριν από τις πρόσφατες επιθέσεις με το χημικό αέριο Σαρίν. Αυτές οι ίδιες ομάδες που υποστηρίχθηκαν από τον Μακέιν αποδείχθηκε πως είναι υπεύθυνες για την επίθεση στο προάστειο Γκούτα το 2013 με 1300 νεκρούς, ένα γεγονός που οι ΗΠΑ έχουν επιλέξει να θεωρούν ανύπαρκτο.

Υποστηρικτής του Μακέιν είναι ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ της Νότιας Καρολίνας, ένα συνταγματάρχης της Εθνικής Φρουράς της Νότιας Καρολίνας που προωθήθηκε σε αυτό το βαθμό χωρίς ενεργό υπηρεσία, υποσκελίζοντας πιλότους που περίμεναν χρόνια. Ο Γκράχαμ, για τον οποίο υπάρχει εδώ και καιρό η υποψία ότι είναι ομοφυλόφιλος, έχει κατηγορηθεί – από πιλότους από τους οποίους έχω πάρει συνέντευξη – ότι χρησιμοποίησε τον βαθμό και τη θέση του κατά κύριο λόγο για να συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με πιό χαμηλόβαθμους αεροπόρους.

Αναφέρω τους Μακέιν και Γκράχαμ, διότι αυτοί είναι η στρατιωτική ηγεσία του Κογκρέσσου, αυτοί είναι οι ειδικοί για τον πόλεμο, αυτοί επιλέγουν τα όπλα, αυτοί επιλέγουν τους εχθρούς, αυτοί είναι οι «μεγάλοι άνδρες» της Αμερικής του 20ου και του 21ου αιώνα. Ποιο είναι το ρητό;

«Όταν ο ήλιος είναι χαμηλά στον ουρανό, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές».

Αυτή η κατηγορία πολιτικών αποτελείται επίσης από στρατιωτικούς ηγέτες του Βιετνάμ και της μετέπειτα εποχής, των οποίων η πολεμική εμπειρία συνοψίζεται σε επισκέψεις στο μέτωπο με ελικόπτερο παρουσία δημοσιογράφων, ίσως το κούνημα ενός περιστρόφου με μαργαριταρένια λαβή, και πόζες με όρθιο το πηγούνι όπως ο Μουσολίνι. Κι έπειτα πίσω στο παλάτι, αυτοί οι «παρφουμαρισμένοι πρίγκιπες του Πενταγώνου», όπως τους αποκάλεσε ο βετεράνος συνταγματάρχης Ντέιβιντ Χάκγουορθ – ένας βετεράνος τριών πολέμων.

Η εξόντωση της Γκάμπαρντ είναι υπόθεση ζωτικής σημασίας για την Ουάσιγκτον. Η Γκάμπαρντ συναντήθηκε με τον Τράμπ, εκλεγμένο Πρόεδρο τότε, στις 21 Νοεμβρίου του 2016. Παραδόξως την είχα προτείνει ως την καταλληλότερη, όταν ρωτήθηκα για το όνομα ενός μέλους του Κογκρέσσου που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σύνδεσμος του Τράμπ με τη Δαμασκό, με βάση τις υποσχέσεις της προεκλογικής του εκστρατείας. Πείτε το σύμπτωση.

Επιλέξαμε τη Γκάμπαρντ λόγω της προοδευτικής της πολιτικής, αλλά κι επειδή γνωρίζαμε ότι ο Τράμπ θα δεχθεί να την συναντήσει. Η Γκάμπαρντ είναι γυναίκα και πολύ όμορφη από κάθε άποψη. Ο κόσμος θα έπρεπε να μάθει να εργάζεται με τις αδυναμίες του Τραμπ: Ο ανεξέλεγκτος πόθος του για τις γυναίκες είναι μία απ’ αυτές, η προδοσία είναι μια άλλη, αλλά θα φτάσουμε σε αυτό αργότερα.

Απ’ όλους τους Αμερικανούς, είμαι μάλλον ο καλύτερα ενημερωμένος σχετικά με τη Συρία και είμαι ο «το παιδί για όλες τις δουλειές» ακόμη και για κείνους που έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις ή πολιτική. Έχω φύση σκοτεινή και κυνική και δεκαετίες εκπαιδεύσεως στις υπηρεσίες πληροφοριών.

Είναι αρκετό να ειπωθεί πως η πραγματική Συρία υπό τον Άσσαντ είναι ένα πολύπλοκο μέρος. Ο Άσσαντ δεν μπορεί να θεωρηθεί ένας βάναυσος δικτάτορας. Είναι δημοφιλής στην πλειονοψηφία των Σύρων και θα μπορούσε να οδηγήσει ένα έθνος ως μέλος μιας κυβερνήσεως συνασπισμού. Κληρονόμησε την εξουσία μετά τη δολοφονία του αδερφού του από την Μοσάντ σ’ ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα τύπου «Λαίδης Νταϊάνα» – αυτό που η CIA αναφέρει με την κωδική ονομασία «φρένα της Βοστώνης».

O Άσσαντ είναι πολιτικά μετριοπαθής και μεταρρυθμιστής που ποτέ του δεν επιζήτησε δημόσια αξιώματα. Είναι γιατρός που εργαζόταν στο Λονδίνο, είχε πολλούς Εβραίους φίλους εκεί, ήταν αρκετά δημοφιλής και είναι παντρεμένος με μία πρώην πωλήτρια ομολόγων που εργάστηκε για μια τράπεζα ελεγχόμενη από τους Ροθτσάιλντ.

Στη Συρία, ο Άσσαντ βρήκε μία διεφθαρμένη και αναποτελεσματική δικτατορία. Βρήκε ήταν επίσης ένα έθνος που δεχόταν επίθεση απ’ όλες τις πλευρές, μια κατάσταση που επιδεινώθηκε με το χρόνο. Στην πραγματικότητα, κανένας ηγέτης δεν έχει επιβιώσει τόσο καιρό κάτω από τέτοιου είδους πίεση. Αυτό θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα μόνο με τη μαζική λαϊκή υποστήριξη.

Για να είμαστε όμως ρεαλιστές, η κυβέρνηση της Συρίας χρήζει δραστικών μεταρρυθμίσεων, όχι όμως τόσο όσο εκείνη της Ουάσιγκτον. Για έναν πολιτικό αναλυτή, η κυβέρνηση της Δαμασκού έχει βαθιές αντιστοιχίες με εκείνες του γειτονικού Ισραήλ, ως προς το πολιτικό μακιγιάζ και τη λειτουργία της. Η πολιτική στο Ισραήλ εκφυλίσθηκε σε μία μονοκομματική εξουσία, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσσοι μετανάστες μεταφέρθηκαν και εγκαταστάθηκαν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, ως όμηροι, προκειμένου να εγγυηθούν τον συνεχιζόμενο έλεγχο του Ισραήλ από τους εξτρεμιστές του κόμματος Λικούντ και του Νετανιάχου, παλαιών συνεργατών της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας.

Το τρέχον παρανοϊκό πολιτικό κλίμα στην Ουάσιγκτον επιδεινώνεται από την εισροή μετρητών από τις εγκληματικές ομάδες της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ και της Τουρκίας. Αποκαλώ τα μέλη της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας «εγκληματική ομάδα» με βάση την συνενοχή τους στην επίθεση της 9/11 (στους Δίδυμους Πύργους). Μαζί τους συνεργάζεται το «λόμπι του πολέμου» και ένα παράξενο δίκτυο νεοναζί και Ευαγγελιστών, εμμονικών με το μίσος κατά των Αφροαμερικανών και των γυναικών.

Η Γκάμπαρντ και οι απαιτήσεις της για μια πραγματική έρευνα αντιτίθεται σε όλα αυτά. Το τρομακτικό είναι ότι είναι η μόνη που θυμάται τις λεηλασίες του καθεστώτος Μπους και τις επιθέσεις του στο Αφγανιστάν και το Ιράκ με βάση τις άγριες «θεωρίες συνωμοσίας» που ξεπερνούν ακόμα και τα παραληρήματα του Τράμπ. Στην πραγματικότητα, ο Τράμπ είναι μετριοπαθής σε σύγκριση με τον Μπους. Και οι δύο τους, στα χαρτιά τουλάχιστον, φαίνονται να είναι μορφωμένοι, γεννήθηκαν μέσα στο χρήμα και, καθώς τα γεγονότα προχωρούν, αποδείχθηκε ότι είναι ακατάλληλοι -και διανοητικά και συναισθηματικά- για την ηγεσία.

Αυτό που απέδειξε η Γκάμπαρντ, είναι ότι η ξένη επιρροή, σε συνδυασμό με τα μετρητά της Σαουδικής Αραβίας και τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και της Τουρκίας, που δελεάζουν τους πολιτικούς της Ουάσιγκτον για δεκαετίες, κυβερνούν τις ΗΠΑ και ελέγχουν και τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας.

Αυτό που επίσης απέδειξε -κάτι πραγματικά σκοτεινό- είναι ότι η Αμερική μπορεί να είναι η «αυτοκρατορία του κακού» για την οποία προειδοποίησε ο Ρήγκαν, και μπορεί κάλλιστα να έχει γεννηθεί μέσω του σκανδάλου «Ιράν-Κόντρας» και μέσω ατελείωτων αποφάσεων κατόπιν «συμφωνίας με τον διάβολο», που τροφοδοτούνται από την έλλειψη προσόντων και πραγματικής ηγεσίας που τη διακατέχει. Αρκεί να πούμε ότι, εώς ότου οι ΗΠΑ διαλύσουν τον μύθο του Ρήγκαν και αναδείξουν την τυφλή του επιθετικότητα, την τεράστια αποτυχία του, και τη μαζική διαφθορά που θάφτηκαν κάτω από ψευδή ιστορία, θα γνωρίζουν μόνο τον πόλεμο.

.Gordon Duff

*Ο Gordon Duff είναι βετεράνος πεζοναύτης του πολέμου στο Βιετνάμ. Εργάστηκε σε ζητήματα βετεράνων και αιχμαλώτων πολέμου επί δεκαετίες και συμβούλεψε κυβερνήσεις που αντιμετώπισαν ζητήματα ασφαλείας. Είναι αρχισυντάκτης και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Veterans Today.

Απόδοση: Πετροβούβαλος/Αβέρωφ