Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Προ ημερών ροβόλησε ο πρωθυπουργός κατά Περαία μεριά, ίνα προϋπαντήσει τον 18ο κινεζικό στόλο. «18ο στόλο;». Καράφλιασα στο άκουσμα της είδησης. Μετά σκέφτηκα ότι 1,5 δισ. κόσμος δεν μπορεί να μην έχει 50 στόλους, όταν οι πΗΠΑ με 300 εκ. νοματαίους έχουν περί τους...
11, ίσως και παραπάνω. Ακολούθως άρχισαν τα ΜΜΕ να διορθώνουν την είδηση ενημερώνοντάς με ότι πρόκειται για την 18η ομάδα υποστήριξης. Και πάλι συγκεχυμένη η πληροφορία. Πόσες ομάδες υποστήριξης έχει κάθε κινεζικός στόλος που να πάρει ευχή; Δεν πειράζει. Εγώ έμεινα με την προσφώνηση του πρωθυπουργού που ήθελε να ρίξει και λίγο γλείψιμο στους Κινέζους ευχόμενος εις άπταιστον κινεζικήν «σίνγιεχάου», δηλονότι «Καλή Πρωτοχρονιά της κατσίκας». Αμέσως έτυχε του ανυποκρίτου χειροκροτήματος του κινεζικού πληρώματος της φρεγάτας, επί της οποίας ελάμβανε χώραν η σεμνή τελετή.
Κάπως έτσι έγλειψε και ο Σαμαράς τους Κινέζους, όταν τους επισκέφθηκε για να φέρει επενδύσεις και τους προσφώνησε με το «νιχάουπανγιού». Τότε που πάσχιζε να τηρήσει την υπόσχεσή του «θα φάω τα σίδερα να φέρω επενδύσεις»!
Έτσι μας χάιδευε και ο Ζακ Ρονγκ, όταν κατά την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 είχε πει «Εφκαριστό Ατίνα». Μανία ρε πούστη μου να τσιμπάμε κάθε φορά που έρχεται αλλοδαπός τις και μας πετάει ένα «kalimera» ή «stin igia sas» και εμείς λιγωνόμαστε σαν ιθαγενείς που είδαμε το καθρεφτάκι να γυαλίζει και ρίχνουμε και ένα χειροκρότημα. Αλήθεια, γιατί χειροκροτούμε; Γιατί χειροκροτούσαν οι Κινέζοι τον Αλέξη που τους ευχήθηκε στα κινεζικά; Πάντως, εξ όσων ενθυμούμαι, η μόνη φορά που δεν χειροκροτήσαμε πρέπει να ήταν τότε που αυτό το δοχείο νυκτός ο Όλι Ρεν μας ευχήθηκε εντός της Βουλής «kalo kouragio», ευθύς ως αυτός και ο Στρος Καν μας ανεκοίνωσαν εκ μέρους των θεσμών [ουάου] το ρετσινόλαδο που θα πίναμε.
Πάντως, μια που μιλάμε για στόλους, με έκανε ο πρωθυπουργός να θυμηθώ και τα παιδικά μου χρόνια. Τότε που στον Πειραιά κατέπλεε ο 6ος στόλος των πΗΠΑ και η Τρούμπα έπαιρνε φωτιά. Εκεί να δεις κατανάλωση και συνάλλαγμα που αύξανε τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας. [ΣΗΜ: τότε σίγουρα οι πρόσοδοι από την πορνεία συνέβαλαν σπουδαίως στην αύξηση του ΑΕΠ]. Τη μεγαλύτερη εντύπωση, όμως, μου έκαναν οι απαστράπτουσες βενζινάκατοι που ήταν επενδεδυμένες με ακριβό γυαλιστερό ξύλο. Πλεύριζαν την προκυμαία στο Πασαλιμάνι και αποβίβαζαν τα ναυτάκια ή τα μάζευαν μετά την έξοδο για την επάνοδο στα πλοία. Ακόμη πιο μεγάλη εντύπωση μου έκαναν οι ναύτες [τρόπος του λέγειν, αφού μάλλον για ντουλάπες τους έκοβα] που έφεραν περιβραχιόνιο με τα αρχικά «MP» [Military Police]. Κυκλοφορούσαν στα στενά και μου προκαλούσαν δέος και ερωτηματικά. «Τί στο διάολο θέλουν αυτοί εδώ; Δεν είναι σε θέση η Αστυνομία μας να επιβάλει την τάξη;» αναρωτιόμουν. Απορίες μικρού παιδιού. Αρκετές φορές, πάντως, παρέστην μάρτυς φοβερών σκηνών. Δύο τέτοιες ντουλάπες να σπάνε στο ξύλο με τα γκλομπς ένα μεθυσμένο ναύτη και μετά να τον σηκώνουν και να τον πετάνε σαν σακί μέσα στη βενζινάκατο. Άγριο ξύλο σου λέω. Τότε κατάλαβα για πρώτη φορά ότι οι αντοχές του ανθρώπου είναι ανεξάντλητες. Η δεύτερη φορά ήταν στον στρατό.
Αυτά, λοιπόν, σκεφτόμουν καθώς έφερνα στον νου μου τον πρωθυπουργό να απευθύνεται στους Κινέζους. Από τον Αλέξη πετάχτηκα στον Αντώνη και μετά στο άγριο ξύλο που έριχναν οι αμερικανοί στρατονόμοι στους παραφερόμενους συμπατριώτες τους. Είμαι βέβαιος ότι αν τα ΜΑΤ έριχναν μια-δυο φορές τέτοιο βρωμόξυλο στους ανεγκέφαλους αλητοχουλιγκάνους των γηπέδων, το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα θα είχε λυθεί σε δύο Κυριακές το πολύ. Διαφορετικά, όπως σε βλέπω και με βλέπεις Κοντονή, «kalo kouragio» μ’ όλο αυτό το σκουπιδαριό που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο. [Κοίτα να δεις που πήγε το μυαλό μου στο ποδόσφαιρο εξ αφορμής της καθόδου του πρωθυπουργού στον Πειραιά. Οποίος συνειρμός.]
Σωτήριος Καλαμίτσης
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, την Ιερά δηλονότι Μονή του Αγίου ΄Ορους «Μεγάλη η Χάρη της»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου